Η παροχή νομικών δικαιωμάτων και προστασίας σε μη ανθρώπινες οντότητες, όπως ζώα, δέντρα και ποτάμια είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της κλιματικής καταστροφής και της απώλειας βιοποικιλότητας, λένε ειδικοί που επικαλείται ο The Guardian.
Οι συντάκτες μιας έκθεσης με τίτλο «Law in the Emerging Bio Age» αναφέρουν ότι το νομικό πλαίσιο διαδραματίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων με το περιβάλλον και τη βιοτεχνολογία.
Ο Ισημερινός και η Βολιβία έχουν ήδη κατοχυρώσει δικαιώματα για τον φυσικό κόσμο, ενώ επί του παρόντος υπάρχει μια εκστρατεία για να γίνει η οικοκτονία έγκλημα που μπορεί να διωχθεί σε μια δίκη διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.
Οικοκτονία, λογίζεται ως η ανθρώπινη επίδραση στο περιβάλλον που προκαλεί σημαντική ζημιά ή καταστροφή σε αυτό βλάπτοντας την υγεία και την ευημερία ενός ή περισσότερων ειδών. Η Οικοκτονία δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτό ως διεθνώς αξιόποινο έγκλημα από τον ΟΗΕ
Η έκθεση του Law Society, του επαγγελματικού φορέα για δικηγόρους στην Αγγλία και την Ουαλία, διερευνά πώς η σχέση μεταξύ των ανθρώπων και του πλανήτη θα μπορούσε να βαθμονομηθεί εκ νέου στο μέλλον.
Η Δρ Wendy Schultz, μελλοντολόγος και συν-συγγραφέας της έκθεσης, είπε ότι «υπάρχει μια αυξανόμενη κατανόηση ότι κάτι πολύ διαφορετικό πρέπει να γίνει αν θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν έναν πλανήτη στον οποίο να ζουν με οποιονδήποτε τρόπο ευχάριστο».
Ο Trish o’Flynn, συν-συγγραφέας της μελέτης, είπε με τη σειρά του ότι το νομικό πλαίσιο θα πρέπει να είναι “κατάλληλο για ένα περισσότερο από ανθρώπινο μέλλον” και θα πρέπει να βοηθήσει εξελίξεις όπως η γενετική τροποποίηση ή η μηχανική. Αυτό σημαίνει ότι καλύπτονται τα πάντα, από σκυλιά μέχρι εγκεφαλικό ιστό που έχει αναπτυχθεί στο εργαστήριο, ποτάμια και ρομπότ.
«Ένα παράδειγμα δικαιώματος θα ήταν η εξελικτική ανάπτυξη, όπου ένα είδος και ένα άτομο… επιτρέπεται να φτάσουν στο πλήρες γνωστικό, συναισθηματικό και κοινωνικό δυναμικό τους», πρόσθεσε ο Τρις ο Φλιν. Ένα τέτοιο δικαίωμα θα μπορούσε να ισχύει για τις γουρονομάνες σε εντατική εκτροφή χοίρων, μοσχάρια που έχουν πάρει από τις μητέρες τους και ακόμη και κατοικίδια, είπε ο O’Flynn.
Οι εξελίξεις στη βιοτεχνολογία εγείρουν επίσης ερωτήματα σχετικά με την ηθική της επαναφοράς στη ζωή εξαφανισμένων ειδών ή της εξάλειψης των υπαρχόντων.
Οι επιστήμονες συζητούν την εξάλειψη των κουνουπιών, που μεταφέρουν ελονοσία και άλλες ασθένειες, ενώ διερευνούν την επανεισαγωγή των μάλλινων μαμούθ. “Δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι για να διαχειριστούμε όλες αυτές τις δυνατότητες και να διαχειριστούμε τα αποτελέσματα των αποφάσεων που λαμβάνουμε σχετικά με τη σχέση μας με το περιβάλλον διαβίωσης”, πρόσθεσε ο καθηγητής Σουλτς εξηγώντας παράλληλα πως μέρος του προβλήματος είναι η ενσωμάτωση κάποιου είδους πλαισίου λογοδοσίας σχετικά με τις συνέπειες αυτών πράγματα που κάνουμε.
Οι συντάκτες της έκθεσης αναγνωρίζουν πιθανή αντίσταση που βασίζεται σε πολύ διαφορετικά έθιμα και πεποιθήσεις σε ορισμένες δυτικές χώρες, σε σύγκριση με τον Ισημερινό και τη Βολιβία, όπου τα δικαιώματα στη φύση έχουν παραχωρηθεί από σοσιαλιστικές κυβερνήσεις και επηρεάζονται από τις ιθαγενείς πεποιθήσεις (όπως η απαγόρευση του 2019 σχετικά με την αναρρίχηση στον βραχώδη όγκο Uluru, ο οποίος είναι απομονωμένος στην έρημο της κεντρικής Αυστραλίας.) Ο καθηγητής Schultz λέει επίσης ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων σε μη ανθρώπινες οντότητες αντιπροσωπεύει μια μετατόπιση από την έννοια των ανθρώπων ως «κύριοι της φύσης».
