Γράφει ο Γιάννης Παπαγεωργίου*,
Στην πεποίθηση της πλειονότητας των συμπολιτών μας πριν κάποια χρόνια η Αριστερά ήταν συνώνυμη της Αλληλεγγύης και της βοήθειας στους αδυνάμους. Αυτό ήταν το παράγωγο της αριστερής ιδεολογικής ηγεμονίας στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής. Η κυβερνητική εμπειρία των τριών τελευταίων χρόνων, εν τούτοις, αποδεικνύει πως κάμια σχέση δεν έχει η κυβερνώσα Αριστερά με την βελτίωση της ποιότητας ζωής των αδυνάμων και των φτωχών συμπολιτών μας. Το ακριβώς αντίθετο, μάλιστα. Η Κυβέρνηση του Α.Τσίπρα ήταν που έκοψε το ΕΚΑΣ, που μείωσε τα εισοδήματα με την υπέρογκη αύξηση των φόρων, που έκοψε το επίδομα για το πετρέλαιο θέρμανσης και τόσα άλλα κοινωνικά ανάλγητα μέτρα. Ο Α.Τσίπρας είναι ο δημιουργός της γενιάς των 360 ευρώ, που εξαθλιώνει εμάς τους νέους όλο και περισσότερο αποκλείοντας κάθε παράθυρο ελπίδας και αισιοδοξίας. Έτσι, κάθε μέρα οι Έλληνες αισθανόμαστε πιο φτωχοί, πιο απελπισμένοι. Στα δημόσια νοσοκομείο δοκιμάζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας. Φυσικά και αυτή η ζοφερή πραγματικότητα δεν μας αξίζει.
Ο στόχος της επόμενης μέρας, όταν απαλλαγούμε από αυτόν τον εφιάλτη, είναι η δραστική μείωση των ανισοτήτων. Αλλά μείωση των ανισοτήτων ενισχύοντας τους φτωχότερους και ανεβάζοντάς την ποιότητα της ζωής τους και όχι κατεβάζοντας όσους είναι ψηλότερα. Αυτή είναι η διαφορά μίας παράταξης, που πιστεύει στην οικονομική ελευθερία και μίας Κυβέρνησης, που σήμερα ισοπεδώνει και φτωχοποιεί για να μοιράζει επιδόματα και ξεροκόμματα σε αυτούς, που έχει η ίδια εξαθλιώσει.
Πως θα γίνει αυτό; Πως θα ”ανέβουμε” όλοι ένα ή περισσότερα σκαλιά παραπάνω; Η καλύτερη πολιτική κοινωνικής αλληλεγγύης είναι, πραγματικά, η δημιουργία νέων και ποιοτικών θέσεων εργασίας. Κανένα επίδομα δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο μία καλοπληρωμένη θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Μέσω των απαραίτητων ιδιωτικοποιήσεων, μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων η επόμενη Κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει, γρήγορα, πολλές νέες θέσεις εργασίας για την απορρόφηση και των αδυνάμων. Ακόμα και τα επιδόματα, που δίνονται, πρέπει να διαμοιράζονται με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, όχι για να δίνονται λιγότερα αλλά για να φτάνουν περισσότερα χρήματα σε αυτούς, που τα έχουν περισσότερο ανάγκη.
Αυτό είναι το νέο όραμα κοινωνικής αλληλεγγύης, που ταιριάζει στον 21ο αι. Και στον σύγχρονο δυτικό κόσμο. Όχι η διασπορά επιδομάτων σε εξαθλιωμένους πολίτες αλλά η μείωση της ανεργίας και η στοχευμένη στήριξη των αδυνάτων.
* O Γιάννης Παπαγεωργίου είναι οικονομολόγος, πολιτικό στέλεχος της ΝΔ.
