Το καλοκαίρι είναι ταυτισμένο με πολύχρωμα, δροσιστικά και ενίοτε «ξεσηκωτικά» κοκτέιλ. Αν πιστεύετε όμως πως το προνόμιο αυτό το έχουμε μόνον εμείς, οι σύγχρονοι άνθρωποι, τότε… πλανάσθε πλάνην οικτρά. Κοκτέιλ έπιναν και οι αρχαίοι!
Στην αρχαία Αίγυπτο ή στην αρχαία Ρώμη το αλκοόλ αναμιγνυόταν με μπαχαρικά για την παρασκευή ιατρικών ελιξιρίων…
Στο Μεξικό, οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν οινοπνευματώδη στις τελετές των θυσιών…
Στο Μεσαίωνα αρκετά από τα βασικά ηδύποτα χρησιμοποιούνταν από τους φαρμακοποιούς και τους μοναχούς για τη συντήρηση ιατρικών βοτάνων.
Δεν ήταν πριν από τον 18ο αιώνα που εμφανίστηκε το κοκτέιλ στη σημερινή του μορφή. Η λέξη cocktail πρωτοεμφανίστηκε σε αμερικάνικο λεξικό το 1803 και υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για την προέλευσή της.
Κάποιοι λένε ότι την περίοδο της χαρτοπαιξίας στα ποταμόπλοια του Μισισιπή, οι νικητές φορούσαν ένα κόκκινο φτερό πετεινού (cock) και καλούνταν να φτιάξουν ένα ποτό-μίγμα όλων των αλκοολούχων ποτών που υπήρχαν στο μπαρ, το οποίο σέρβιραν σε ένα ποτήρι που έμοιαζε με κοκοράκι και ανακατευόταν με ένα κουτάλι που έμοιαζε με την ουρά (tail).
Άλλοι ισχυρίζονται ότι κάποιος εστιάτορας μαγείρευε κοτόπουλα και μετά το δείπνο κερνούσε ποτά στολισμένα με τα φτερά από τις ουρές τους, ενώ οι Γάλλοι φώναζαν «Vive la cock tail»!
Η πιθανότερη όμως προέλευση της λέξης cocktail είναι από τη γαλλική λέξη coquetel, που ήταν το όνομα ενός μίγματος κρασιών. Εικάζετε ότι ο στρατηγός Lafayette έφερε τη λέξη στην Αμερική όταν έφτασε στη Φιλαδέλφεια το 1777.
Κλασικά κοκτέιλ, όπως το Bloody Mary, δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο τηςποτοαπαγόρευσης, από θρυλικούς barmen που προσπαθούσαν να καλύψουν τη γεύση του φτηνού αλκοόλ με μίξεις ποτών και προσθήκες χυμών.
