Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Ο covid19 έχει επηρεάσει την καθημερινότητά όλων μας αλλά κυρίως απειλεί την καθημερινότητα των μαθητών καθώς βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο να κλείσουν τα σχολεία για τουλάχιστον 15 ημέρες.
Θέλω να καταθέσω μια πολύ συγκεκριμένη ρηξικέλευθη πρόταση που βασίζεται πάνω σε τέσσερις συγκεκριμένες διαχρονικές διαπιστώσεις:
- Είναι σαφές ότι στη σημερινή ζωή, παγκοσμίως, η τεχνολογία έχει τον πρώτο λόγο σε όλα.
- Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα την τεχνολογία -με εξαίρεση τη χρήση των κινητών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης- δεν την έχουμε ενσωματώσει στην καθημερινότητά μας και ενώ όλη η Ελλάδα θα μπορούσε να μοιάζει με τα Τρίκαλα έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω.
- Είναι σαφές ότι χάνουμε απίστευτες παραγωγικές ώρες γιατί δεν βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο μήκος κύματος στο επίπεδο χρήσης της τεχνολογίας.
- Και τέλος είναι σαφές ότι δεν έχουμε καταφέρει ποτέ να ψηφιοποιήσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Προτείνω, λοιπόν, για να μη χαθεί η σχολική χρονιά, να γίνει κάτι πολύ ριζοσπαστικό: Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και το εκπαιδευτικό μας σύστημα να εξετάσουν αν μπορούν, όπως ακριβώς γίνεται σε όλα τα προηγμένα κράτη του κόσμου, να εφαρμόσουν σύστημα ψηφιακής διδασκαλίας μέχρι το τέλος του χρόνου.
Το αν τα παιδιά μας θα μάθουν να διαβάζουν ή όχι, το αν τα παιδιά μας θα κάθονται στο ίδιο θρανίο ή όχι, το αν τα παιδιά μας θα χάσουν ένα μικρό κομμάτι από την κοινωνικοποίησή τους είναι όλα ψευτοδιλήμματα που δεν απαντούν στα μείζονα.
Συνεπώς, αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε σαν case study, σαν εργαστήρι ψηφιακής εκπαίδευσης αυτό το υπόλοιπο διάστημα του σχολικού έτους και να πάμε έτσι μέχρι το τέλος του χρόνου τότε όλη η κοινωνία θα έχει κάνει ένα τεράστιο άλμα προς τη σύγκλιση με την παγκόσμια ψηφιακή αγορά αντιλαμβανόμενη πλέον διαφορετικά την έννοια του χρόνου, της διδασκαλίας, της εξατομίκευσης και της ειδίκευσης της παιδείας.
Σε όλα τα προηγμένα κράτη που υπάρχουν μεγάλες ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις και οι αδικημένοι, εκείνοι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, εκείνοι που δεν έχουν wi-fi, εκείνοι που έχουν αναπηρίες
Μια τόσο μεγάλη πρόταση σαφέστατα δεν θα ξεκινήσει τέλεια. Πρέπει όμως να ξεκινήσει και θα βελτιώνεται στην πορεία.
Τα υπόλοιπα ζητήματα είναι γραφειοκρατικά και εν τέλει το επιτελικό κράτος καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει οριζόντια επιτελικά.
Να λύσει και το κομμάτι της οικονομικής επιδότησης εκεί που δεν υπάρχει η δυνατότητα και το κομμάτι της κάλυψης των αναγκών εκεί που υπάρχει ένα ζήτημα ΑμεΑ.
Αντίστοιχη ευκαιρία να λειτουργήσουμε σε ένα τέτοιο επίπεδο με μια άλλη διάσταση δεν θα ξαναδοθεί.
Εάν υπάρχει μια περίπτωση που το ελληνικό κράτος μπορεί να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία, είναι αυτή.
