Πέρα από τον πυρετό, τον βήχα και τη δύσπνοια, που είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα, η διάρροια είναι επίσης ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα του κορονοϊού, σύμφωνα με μια νέα κινεζική επιστημονική μελέτη. Η διαπίστωση αυτή μπορεί να βοηθήσει στην πιο έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου, αλλά και στην πιο αποτελεσματική απομόνωση κρουσμάτων που θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα, λόγω της έλλειψης αναπνευστικών συμπτωμάτων.
Παρόλο που οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν αναπνευστικά συμπτώματα, περίπου ο ένας στους πέντε εμφανίζει διάρροια, εμετούς ή πόνους στην κοιλιά, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία από την Κίνα, όπως ανακοίνωσαν οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γαστρεντερολογίας «American Journal of Gastroenterology».
Η κινεζική έρευνα δείχνει ότι η ύπαρξη συμπτωμάτων, όπως η διάρροια πρέπει να γεννάει υποψίες για λοίμωξη Covid-19, ακόμη κι αν δεν έχουν εμφανιστεί τα πιο αναμενόμενα αναπνευστικά συμπτώματα. Επίσης, συμπεραίνει ότι οι ασθενείς με πεπτικά συμπτώματα έχουν χειρότερη κλινική εξέλιξη και υψηλότερο κίνδυνο θανάτου, σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοια συμπτώματα.
Η μελέτη σε 204 ασθενείς (με μέση ηλικία 55 ετών) με Covid-19 σε διάφορα νοσοκομεία της Γουχάν και άλλων κινεζικών πόλεων έδειξε ότι σχεδόν οι μισοί (99) εισήχθησαν σε νοσοκομείο αναφέροντας ένα ή περισσότερα γαστρεντερικά συμπτώματα ως βασικό πρόβλημα τους. Από αυτούς, οι 41 (ποσοστό 20% ή ο ένας στους πέντε) είχαν σαφές πεπτικό πρόβλημα, συγκεκριμένα οι 29 είχαν διάρροια, οι οκτώ εμετούς και οι τέσσερις πόνους στην κοιλιά. Μάλιστα επτά ασθενείς είχαν μόνο γαστρεντερικά και καθόλου αναπνευστικά συμπτώματα.
Οσο η ασθένεια προχωρά και γίνεται πιο σοβαρή σε ένα ασθενή, τόσο επιδεινώνονται και τα γαστρεντερικά συμπτώματα του. Εκείνοι που δεν έχουν καθόλου τέτοια συμπτώματα, έχουν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα (60%) να θεραπευθούν και να πάρουν εξιτήριο, σε σχέση με όσους έχουν γαστρεντερικά συμπτώματα (34%).
Σύμφωνα με την κινεζική μελέτη, ο μέσος χρόνος από την εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου έως την εισαγωγή των ασθενών στο νοσοκομείο είναι 8,1 μέρες, αλλά για όσους έχουν γαστρεντερικά συμπτώματα, ο χρόνος είναι μεγαλύτερος (εννέα μέρες) σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν τέτοια συμπτώματα (επτά μέρες). Αυτό, κατά τους ερευνητές, πιθανώς οφείλεται στο ότι η εκδήλωση γαστρεντερικών συμπτωμάτων παραπλανά τους ασθενείς, που δεν υποπτεύονται ότι έχουν Covid-19, ιδίως όταν τα γαστρεντερικά συμπτώματα δεν συνοδεύονται από αναπνευστικά.
«Οι γιατροί πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι τα συμπτώματα από το πεπτικό, όπως η διάρροια, μπορεί να αποτελούν γνώρισμα της Covid-19 και ότι πρέπει να υποψιάζονται κάτι τέτοιο, παρά να αναμένουν να εμφανιστούν και αναπνευστικά συμπτώματα. Αν περιμένουν να δουν αποκλειστικά αναπνευστικά συμπτώματα για να διαγνώσουν τη νόσο, μπορεί να χάσουν περιστατικά που στην αρχική φάση δεν έχουν τέτοια συμπτώματα και έτσι η νόσος να διαγνωστεί αργότερα, όταν πια εμφανιστούν αναπνευστικά συμπτώματα», τονίζουν οι Κινέζοι επιστήμονες.
Στην Αυστραλία, η αστυνομία έφτασε στο σημείο να στέλνει αστυνομικούς στα σούπερ μάρκετ, ώστε να μοιράζουν τις συσκευασίες με τα ρολλά ισομερώς στους πελάτες, σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν τον πανικό τους, ο οποίος δεν δικαιολογείται από την στιγμή που δεν υπάρχουν ελλείψης στο συγκεκριμένο προϊόν.
Ο πρωθυπουργός στην Ολλανδία, από την πλευρά του, αναγκάστηκε να διαβεβαιώσει τον λαό του ότι δεν υπάρχει έλλειψη χαρτιού τουαλέτας.
«Ναι, έχω αρκετό», είπε ο Μαρκ Ρούτε σε έναν καταναλωτή στη διάρκεια ανεπίσημης συνομιλίας κατά την επίσκεψή του σε ένα σουπερμάρκετ, σε ένδειξη υποστήριξης προς τους εργαζομένους. «Το έχουνε πάλι στα ράφια».
«Ομως υπάρχει αρκετό σε όλη τη χώρα για τα επόμενα δέκα χρόνια», είπε. «Μπορούμε όλοι να κάνουμε κ…ά για δέκα χρόνια».
Οι ειδικοί στην ψυχολογία των καταναλωτών λένε ότι η συμπεριφορά είναι «προφανώς παράλογη» και ένα σαφές παράδειγμα «της νοοτροπίας του κοπαδιού».
Πρόκειται για το σύνδρομο FOMO (Fear Of Missing Out Syndrome). Ενα σύνδρομο που πρωτομελετήθηκε πολύ πρόσφατα στην Αμερική, μόλις το 2014, και αναφέρεται στην κατάσταση κατά την οποία υπάρχει στο άτομο η διάχυτη και σχεδόν μόνιμη ανησυχία ότι πρέπει να κάνει ότι κάνουν οι άλλοι.
Νομίζουμε ότι αφού το αγοράζουν όλοι, αφού το αγοράζει ο γείτονας, πρέπει να υπάρχει λόγος και πρέπει να το κάνουμε κι εμείς.
Οι εικόνες, δε, των άδειων ραφιών δεν βοηθούν καθόλου στη βελτίωση της κατάστασης.
