Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Καταχειροκροτήθηκε ο Νίκος Κοτζιάς στο Φεστιβάλ Φιλοσοφίας της Δυτικογερμανικής Ραδιοφωνίας (WDR), όπου έκανε λόγο για αφόρητες πιέσεις που ασκούνται στην Ελλάδα στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, τη λανθασμένη συνταγή λιτότητας, αλλά και τα στερεότυπα της γερμανικής πολιτικής που οδηγούν σε προκαταλήψεις μεταξύ δύο λαών με πολύ στενές παραδοσιακά σχέσεις.
Ο έλληνας ΥΠΕΞ σε στρογγυλή τράπεζα και με «ανακριτή» τον οικονομικό συντάκτη Χάραλντ Σούμαν, που έχει γυρίσει το ντοκιμαντέρ του με τίτλο «Η Τρόικα – Ισχύς χωρίς Έλεγχο», σύμφωνα με την ελληνική έκδοση της Ντόιτσε Βέλε, έκανε αναφορές από την οικονομία, την ιστορία, τη φιλοσοφία, τη μυθολογία, τη λογοτεχνία και τη ψυχολογία για να αποδείξει πόσο λανθασμένη είναι η συνταγή λιτότητας.
«Πώς είναι δυνατό να διαπραγματευόμαστε όταν κάθε μέρα υφιστάμεθα πιέσεις, του τύπου, χάνεστε, αύριο θα πεθάνετε, είστε νεκροί, δεν υπάρχετε, δεν μας ενδιαφέρετε, στην Ευρώπη όλα κυλούν όμορφα χωρίς εσάς. Πρόκειται για πιέσεις που έρχονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και συμπυκνώνονται στη φράση, εάν δεν υπογράψετε θα πεθάνετε. Πώς είναι δυνατό να ορθοποδήσει μια οικονομία, όταν ο κόσμος το ακούει κάθε μέρα; Η οικονομία ξέρετε είναι ψυχολογία. Η αντίδραση είναι να σηκώνει ο κόσμος λεφτά από τις τράπεζες και να τα στέλνει στο εξωτερικό, και αν δεν μπορεί, να τα κρύβει κάτω από το κρεβάτι και να περιμένει την καταστροφή» είπε ο υπουργός.
Ο δημοσιογράφος ρώτησε επίσης τον κ. Κοτζιά αν θα ήταν καλύτερα μία ρήξη της Ελλάδας με τους εταίρους, χρεοκοπία και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η απάντηση του κ. Κοτζιά ήταν αναφορά στον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης από τον Δία που κατέληγε στο ερώτημα «Πώς είναι δυνατό να υπάρχει ΕΕ χωρίς την Ελλάδα, χωρίς αυτή την όμορφη γυναίκα του Δία; Αυτή είναι η ιστορία, πρόκειται για θέμα ταυτότητας». Όμως δεν έμεινε μόνο σε έμμεσες αναφορές για τη σχέση Ελλάδας – Ευρώπης. Κατηγόρησε τη δεύτερη ότι αγνοεί δύο βασικά στοιχεία, το γράμμα του νόμου, προσπαθώντας να κυβερνήσει με παράλληλους μηχανισμούς και παραβιάζοντας την Κοινωνική Χάρτα της Ευρώπης καθώς και την κουλτούρα του συμβιβασμού και της διαπραγμάτευσης.
«Δίνουμε την εντύπωση στις κοινωνίες ότι είμαστε σε θέση να λύσουμε τα προβλήματα; Πώς μας βλέπει ο έξω κόσμος; Από όσα σκοπεύουμε να κάνουμε, θα πουν οι ασιατικές χώρες ότι υπάρχει ένα ευρωπαϊκό μοντέλο από το οποίο θα διδαχθούν ή θα πουν αυτοί, οι Ευρωπαίοι, δεν είναι σε θέση να λύσουν τα προβλήματά τους; Όταν λησμονεί κανείς τη μεγάλη εικόνα, όταν ξεχνά ότι λαμβάνει αποφάσεις με ιστορική προοπτική που θα επηρεάσουν τις κοινωνίες, όταν λησμονεί ότι άλλες κοινωνίες με άλλες αρχές μας παρακολουθούν και αναρωτιούνται, μα τι κάνουν με τη κρίση στην Ελλάδα; Είναι σε θέση να λύσουν ένα πρόβλημα, όπως κατάφεραν οι ασιατικές χώρες το 1996, 1997 ή όχι; Στο κόσμο κανείς δεν θα σκεφτεί τι είπε ο Κοτζιάς, αν είχε δίκαιο ή άδικο. Θα πουν, αυτοί δεν τα καταφέρνουν, δεν υπάρχει το μοντέλο Ευρώπη. Και αυτή η μορφή σκέψης που έχει και ο Χάμπερμας θα πρέπει να την ξαναχρησιμοποιήσουμε και να ξαναμάθουμε να σκεφτόμαστε, να συλλογιζόμαστε, να κρατάμε την ψυχραιμία μας», κατήγγειλε ο κ. Κοτζιάς.
