«Το “πάμε κι όπου βγει” είναι η λογική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ. Όμως αυτό δοκιμάστηκε και γι’ αυτό τώρα χρειάζεται “να πάμε αλλιώς”, με το ΚΚΕ. Ότι η αποχή από τους αγώνες και την κάλπη σημαίνει σιωπή και συγκάλυψη ευθυνών, όπως και η ψήφος σε ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είναι τελικά συνενοχή στα τόσα εγκλήματα που έγιναν, αλλά και στα επόμενα που προδιαγράφονται, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν», επισήμανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας στη Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας.
Αποσπάσματα από την ομιλία του στη Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας
Από όλη αυτή τη σημαντική δραστηριότητα όλο το προηγούμενο διάστημα βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα που σχετίζονται με την ιδεολογικο – πολιτική διαπάλη. Δεν το κρύβουμε, άλλωστε είμαστε περήφανοι γι’ αυτό και το λέμε: επενδύουμε στο ότι το ΚΚΕ είναι δύναμη αλήθειας, αγώνα, ανατροπής.
Ότι το «πάμε κι όπου βγει» είναι η λογική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ. Όμως αυτό δοκιμάστηκε και γι’ αυτό τώρα χρειάζεται «να πάμε αλλιώς», με το ΚΚΕ. Ότι η αποχή από τους αγώνες και την κάλπη σημαίνει σιωπή και συγκάλυψη ευθυνών, όπως και η ψήφος σε ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είναι τελικά συνενοχή στα τόσα εγκλήματα που έγιναν, αλλά και στα επόμενα που προδιαγράφονται, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν.
Παρουσιάζεται η δυνατότητα για αδρανοποίηση ή και μετατοπίσεις από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον χώρο του οπορτουνισμού, ανθρώπων, κυρίως νεώτερων ηλικιών. Τα περιθώρια απόσπασης δυνάμεων είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που εκτέθηκαν στη σημερινή Συνδιάσκεψη, αλλά ακόμα είναι αδύναμη η προσωποποιημένη, συγκεκριμένη δουλειά που καταφέρνουμε στις Οργανώσεις μας και ο καθένας και η καθεμιά ατομικά. Αυτή τη δυνατότητα απόσπασης δυνάμεων, τη βλέπουν βεβαίως και τα αστικά επιτελεία. Πληθαίνουν οι προσπάθειες και με στημένα δημοσιεύματα και αναλύσεις που δήθεν «ερμηνεύουν», στην ουσία επιδιώκουν να κατευθύνουν τη δυσαρέσκεια και την οργή της νεολαίας σε ανώδυνους και αδιέξοδους τελικά δρόμους.
Είτε σπρώχνουν την αγανάκτηση προς την αποχή από τις κάλπες είτε σπρώχνουν στην ονομαζόμενη «αντισυστημική» ψήφο, πότε προς την ακροδεξιά και τους φασίστες, πότε προς ανώδυνα μικρά κόμματα του συστήματος που καλλιεργούν τη φήμη του «εναλλακτικού» αριστερού και προοδευτικού, πότε προς άλλες ομάδες του εξωκοινοβουλευτικού οπορτουνισμού.
Μοναδικός τους στόχος και σκοπός, αγωνία τους είναι η λαϊκή νεολαιίστικη ψήφος, να μην ριζοσπαστικοποιηθεί, να μην κατασταλάξει στο ΚΚΕ. Τους απαντάμε κι από αυτή την Συνδιάσκεψη. Δεν θα τους περάσει!
Η διαπάλη είναι απαιτητική και χρειάζεται καλός εξοπλισμός των δυνάμεών μας, σωστοί χειρισμοί, ώστε να σπάνε εδραιωμένες προκαταλήψεις, ουσιαστική ενασχόληση των κομματικών στελεχών, να βρίσκονται κοντά συνεχώς στις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης, πολύ κοντά στις οργανώσεις της ΚΝΕ και στα μέλη της ΚΝΕ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάρα πολλά στελέχη και μέλη της ΚΝΕ, δίνουν για πρώτη φορά μάχη βουλευτικών εκλογών και απαιτείται ιδιαίτερη στήριξη. Επιδιώκουμε δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες, να ψηφίσουν ΚΚΕ στις εκλογές. Είναι κυρίως νέοι από 17 χρόνων έως 35 ετών, ιδιαίτερα αυτοί και αυτές που ψηφίζουν για πρώτη φορά.
Για πρώτη φορά ψηφίζουν αυτοί που γεννήθηκαν από το 2003 έως και το 2006 και είναι πάνω από 400.000 πανελλαδικά. Είναι μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου και ΕΠΑΛ. Οι φοιτητές του Α’ και Β’ έτους στα Πανεπιστήμια και τις ΑΕΝ. Η μεγάλη πλειοψηφία των σπουδαστών σε Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ, ΕΠΑΣ, ΟΑΕΔ. Ένα μεγάλο τμήμα νέων εργαζομένων που συγκεντρώνονται στον επισιτισμό, τουρισμό, ντελίβερι, εμπόριο, επικοινωνίες, καθώς κι ένα μεγάλο τμήμα που είναι έξω από την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τη δουλειά, περιπλανώμενοι. Μεγάλο κομμάτι νέων που υπηρετούν τη θητείας τους, είναι στρατευμένοι. Επίσης, ένα μεγάλο τμήμα νέων που βρίσκονται στον περίγυρο των συνοικιακών και κλαδικών οργανώσεων που είναι επίσης φοιτητές σε μεγάλα έτη, στο έτος πτυχίου ή σε μεταπτυχιακά στο πανεπιστήμιο.
Πολλοί από όλους αυτούς δεν έχουν διαμορφωμένες και αποκρυσταλλωμένες απόψεις, προβληματίζονται, ψάχνουν. Το σύστημα προσπαθεί να τους ενσωματώσει, να τους κατευθύνει ή να παροπλιστούν ή να τους συγκρατήσει από το να ακουμπήσουν πιο σταθερά στο ΚΚΕ. Όμως, μπορούν να ριζοσπαστικοποιηθούν, να κερδηθούν στον αγώνα για την ανατροπή. Ο εργάτης, η εργάτρια, ο φτωχός υπάλληλος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης, ακόμα και αν δεν πήρε μέρος σε απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις, μπορεί και πρέπει να ψηφίσει με κριτήριο το ταξικό, το πολιτικό του ένστικτο.
Όλη η Ευρώπη έχει δοκιμάσει τα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τη συνεργασία φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, κυβερνήσεις συνεργασίας με μεταλλαγμένα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα.
Έχουμε γνωρίσει κεντροαριστερές κυβερνήσεις στη Γαλλία και την Ιταλία, να παίρνουν ενεργό ρόλο παλιότερα στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, συμμετέχοντας στον πόλεμο, όπως και σε συνέχεια, στους άλλους πολέμους στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, αλλού.
Όπως τους είδαμε τελευταία, να χειροκροτούν εδώ στην Ελλάδα και αλλού όλοι μαζί παρέα –δεξιοί κεντροαριστεροί ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ- τον Ζελένσκι με τους ναζί του Αζόφ μέσα στα κοινοβούλια.
Μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που την ψήφισαν όλα τα κόμματα με μοναδική εξαίρεση το ΚΚΕ, άρχισε η αρπαγή των λαϊκών κατακτήσεων σε όλη την Ευρώπη. Βρήκαν την ευκαιρία τότε να περάσουν μια συνθήκη χωρίς την απαιτούμενη λαϊκή αντίσταση, καθώς το εργατικό κίνημα βρέθηκε σε υποχώρηση, ενώ προχωρούσε η καπιταλιστική παλινόρθωση στις σοσιαλιστικές χώρες.
Σ’ αυτό το έδαφος, βγήκαν στην επιφάνεια τα κόμματα νοσταλγοί του Χίτλερ, του φασισμού, με πρόσχημα το υπαρκτό μεταναστευτικό πρόβλημα που δημιούργησε η ΕΕ και η Ελλάδα ως χώρα που στήριξε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη ληστεία των λαών. Η ΕΕ έχει παίξει το δικό της ρόλο στην εμφάνιση τέτοιων κομμάτων, καθώς αποτελεί σήμερα επίσημη ιδεολογία της η ανιστόρητη ταύτιση φασισμού και κομμουνισμού.
Τελευταία, αρκετά ΜΜΕ, τόσο φιλικά προς τη ΝΔ όσο και προς τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε και ξαναλένε για το ενδεχόμενο ενίσχυσης ακροδεξιών, φασιστικών ομάδων, φτάνοντας σε σημείο που αναρωτιέται κανείς αν τελικά πρόκειται για προειδοποίηση ή για επιδίωξη. Έχουν μάλιστα το θράσος να τους κατατάσσουν και στις αντισυστημικές δυνάμεις, όταν έχει αποδειχθεί τόσο ιστορικά όσο και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, ότι πρόκειται για τα καλύτερα μαντρόσκυλα του συστήματος, που δε διστάζουν τα διαπράξουν τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα προκειμένου να το υπηρετήσουν.
Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για τις σχέσεις αυτών των ομάδων με τμήματα του κρατικού μηχανισμού, από την προσπάθεια του καταδικασμένου ναζί Κασιδιάρη να βάλει “μπροστινό” του έναν πρώην αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου για να καταφέρει το κόμμα του να κατέβει στις εκλογές, όπως αναφέρουν τα σχετικά δημοσιεύματα;
Αξιοποιούν και άλλα ακροδεξιά σχήματα, όπως είναι εδώ στη Βόρεια Ελλάδα ιδιαίτερα, το κόμμα του Βελόπουλου, ο οποίος, αφού διέπρεψε ως στέλεχος του ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, στήριξε ως βουλευτής και είχε ευθύνες γι αυτό, τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ και στη συνέχεια ήταν στέλεχος της ΝΔ στηρίζοντας την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ με Σαμαρά – Βενιζέλο, συμφωνώντας σε όλη την πορεία απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης για παράδειγμα των σιδηροδρόμων.
Σήμερα ρίχνει τις ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών μόνο σε κάποιους μεμονωμένους, “ανίκανους” πολιτικούς και στελέχη του κρατικού μηχανισμού συγκαλύπτοντας έτσι τις μεγάλες ευθύνες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και των κομμάτων τους. Πρωτοστατεί στη λάσπη απέναντι στις λαϊκές κινητοποιήσεις και καλεί σε ένταση της καταστολής απέναντι στον εχθρό λαό”.
Με λαϊκισμούς και λόγια του αέρα όλοι αυτοί συσκοτίζουν την αλήθεια. Όλοι αυτοί λοιπόν, δε φοβίζουν το σύστημα ούτε και θα μπορούσαν να το φοβίσουν, αφού είναι αυτές οι ίδιες δυνάμεις του συστήματος άλλωστε που τους προμοτάρουν. Αυτό που πραγματικά φοβούνται, είναι η προοπτική, το χειροπιαστό πια ενδεχόμενο, ο θυμός και η αγανάκτηση του λαού και της νεολαίας να μετουσιωθεί, με μαζικούς όρους, σε συνειδητή στάση αμφισβήτησης της πολιτικής και των επιλογών τους. Να γίνει η οργή, δύναμη ανατροπής. Να εκφραστεί και στις εκλογές με εκατοντάδες χιλιάδες νεανικές αντισυστημικές, αγωνιστικές ψήφους στο ΚΚΕ.
Απευθυνόμαστε σε όλους όσοι τα συμφέροντά τους είναι ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να δοκιμάσουν να ξαναβρούν την ελπίδα, κάνοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ στην κάλπη. Γιατί δυνατό ΚΚΕ, δυνατός ο ίδιος ο λαός. Το ΚΚΕ μόνο του, πριν ακόμα φανούν τα σύννεφα στον ορίζοντα, προέβλεπε, προειδοποίησε.
Θυμηθείτε τι έχουμε προβλέψει για την πορεία της ΕΕ, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, για τις ιδιωτικοποιήσεις και την απελευθέρωση των αγορών, για τις αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, για τις κοινοτικές επιδοτήσεις, για τα διάφορα κοινοτικά πακέτα με αποδέκτη την πλουτοκρατία.
Προειδοποιούσαμε εδώ και 15 χρόνια, ότι στα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αναφέρονταν αντιδραστικές αλλαγές, που κατοπινά ήταν γραμμένες στα Μνημόνια. Αυτά στη συνέχεια, παίρνοντας τη θέση του ΠΑΣΟΚ, ενστερνίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και όλοι μαζί κρατάνε τα μνημονιακά μέτρα μετά το τέλος των μνημονίων, και παίρνουν και άλλα τόσα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ετοιμάζονται και για καινούργια μετά τις εκλογές, όλοι τους. Δεν έχουν σταματημό. Πρέπει να τους βάλει κάποιος ένα φρένο.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η θέση του ΣΥΡΙΖΑ που την εξέφρασε κορυφαίος βουλευτής του, πρώην υπουργός, ότι θα κάνουν μια νέα συμφωνία των Πρεσπών για το Αιγαίο αυτή τη φορά, επιβεβαιώνοντας και έτσι την προσήλωση του ΣΥΡΙΖΑ σε ευρωατλαντικές διευθετήσεις στα πλαίσια ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την περιοχή, που εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, ενώ αναπαρήγαγε τα περί προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης, μιμούμενος τη ΝΔ.
Κάθε μέρα, ο εργαζόμενος λαός, ο άνεργος, ο συνταξιούχος ακούει από τα κόμματα του κατεστημένου, ότι αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες για την σταθερότητα και την ασφάλεια. Από την ΝΔ για να υπερψηφιστεί αυτή να ξανακυβερνήσει μόνη ή με συνεργασία για να συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.
Και από το ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει σταθερότητα κι αυτός για να κυβερνήσει με μια κυβέρνηση προοδευτική. Μια προοδευτική κυβέρνηση – μούφα, γιατί κάθε άλλο παρά πρόοδο αποπνέουν τα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και όσων προαλείφονται να συγκυβερνήσουν ως εταίροι μαζί του από το ΠΑΣΟΚ ή άλλους. Άλλωστε η ίδια η εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ότι «στα μεγάλα δεν έχουμε διαφορές με τη ΝΔ». Αλλά αυτά τα μεγάλα είναι που καθορίζουν τις τύχες του ελληνικού λαού και της χώρας και όχι βέβαια τα μικρά και ασήμαντα.
Οι κρίσιμες μάχες δεν έχουν δοθεί ακόμα από το λαό, είναι μπροστά μας. Και η εκλογική αναμέτρηση δεν πρέπει να περάσει έτσι, να μην είναι μια χαμένη μάχη. Θα μετρηθεί η ετοιμότητα του ελληνικού λαού να ασκήσει πιο αποτελεσματική πίεση, να διεκδικήσει, να αντεπιτεθεί την άλλη κιόλας μέρα, τους επόμενους μήνες.
Η μισή αλήθεια αποτελεί πελώριο ψέμα. Γι’ αυτό τα Κόμματα πρέπει να λένε ολόκληρη την αλήθεια.
Η επόμενη βουλή, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχει εκπλήξεις. Όπως είχε και στο παρελθόν. Δεν αφήσαμε όμως τις εκπλήξεις να μας αποπροσανατολίσουν. Είδαμε μεταγραφές βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, οι οποίες από ότι φαίνεται θα συνεχιστούν. Είδαμε να εμφανίζονται νέα κόμματα, τα οποία αποδείχτηκαν ότι ήταν μιας χρήσης. Παλιότερα, ΛΑΟΣ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ΑΝΕΛ, άλλα μικρότερα, έπαιξαν για τα καλά το παιχνίδι της αναμόρφωσης του σάπιου πολιτικού συστήματος, συμμετείχαν σε κυβερνητικά σχήματα, έγιναν πλυντήριο των αμαρτιών του καπιταλιστικού συστήματος και εξαφανίστηκαν.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας είναι μια μεγάλη μπλόφα, μια προεκλογική πρόταση, μόνο και μόνο για να οδηγήσει, όπως πιστεύουν οι κατασκευαστές της, κυρίως σε υποκλοπή των ελπίδων του ελληνικού λαού, και ίσως και κάποιων ψήφων.
Άλλωστε την ώρα που απευθύνουν τέτοιες προσκλήσεις δήθεν φιλίας, βάζουν τους εκπροσώπους τους να δηλώνουν στα κανάλια ότι «με το ΚΚΕ τα προγράμματά μας δεν είναι συνθέσιμα»!
Άλλος είναι όμως ο στόχος τους. Η υποκλοπή ψήφων, για να είναι αδύνατο το ΚΚΕ, δηλαδή αδύνατος ο ελληνικός λαός. Επιδιώκουν, θέλουν έτσι, να ανακοπεί το εργατικό – λαϊκό κίνημα, για να έχουν οι κυβερνήσεις, όποιου χρώματος και σύνθεσης λυμένα τα χέρια τους για να περνάνε τα αντιλαϊκά τους μέτρα, υπό τη σκέπη των Βρυξελλών, της Ουάσιγκτον, να κάνουν και τις όποιες συμφωνίες και κωλοτούμπες χρειάζονται, μέσα στην Ελλάδα πρωτίστως, για να κοροϊδέψουν τον λαό.
Έχουμε πει εδώ και πολλά χρόνια, πάνω από μια δεκαετία, ότι αυτό το παιχνίδι του αστικού πολιτικού συστήματος, της συνεχούς διαχείρισης της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, δεν πρόκειται να το παίξουμε, γιατί δεν θέλουμε να σκοτώσουμε τις ελπίδες του λαού.
Επειδή οι άλλοι, έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς το λαό, εμείς απαντάμε ότι δεν πρόκειται να τη χάσουμε ποτέ αυτή την εμπιστοσύνη, γιατί όπως αποδεικνύεται καθημερινά, μόνον ο λαός σώζει το λαό και κανένας άλλος από όλους αυτούς. Ο εργαζόμενος λαός θα ξεσηκωθεί, θα βγει μπροστά και στις πρώτες γραμμές θα είναι και αυτοί που σήμερα ακόμα ίσως διστάζουν ή και φοβούνται.
Στο ΚΚΕ είμαστε ρεαλιστές αγωνιστές. Δε ζητάμε ή όλα ή τίποτε, όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Ούτε ότι θέλουμε να μένουμε “άσπιλοι κι αμόλυντοι” κρατώντας την πολιτική «παρθενιά» μας, όπως έλεγε ένας συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενος όπως καταλάβατε, εκ του βαθέως ΠΑΣΟΚ –βεβαίως, βεβαίως – στην Καβάλα.
Και δεν ισχύει αυτό, πολύ απλά γιατί δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια στις 22 του Μάη, όποια κυβέρνηση και αν σχηματισθεί. Δε θα είμαστε απλοί θεατές και παρατηρητές, περιμένοντας να απογοητευθεί ο λαός και να βγάλει διδάγματα για πολλοστή φορά από το πικρό μάθημα.
Εμείς θα είμαστε μέσα στη μοναδική πλειοψηφία που θα υπάρχει, στη λαϊκή πλειοψηφία. Και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να μη χάσει και άλλα ο λαός, να μη τα χάσει όλα. Να διεκδικήσει έστω και κάτι να κερδίσει για να οργανώσει με εμπιστοσύνη την αντεπίθεσή του.
Διαθέτουμε επεξεργασμένα αιτήματα και άμεσους στόχους για σήμερα, εδώ και τώρα. Για την ανεργία και τις προσλήψεις, τα δημόσια κοινωνικά έργα, για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων από την πλήρη χρεοκοπία, για την αλλαγή του νόμου για τη συνταξιοδότηση, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για το πώς θα φύγουμε από την ενεργειακή φτώχεια και ακρίβεια, για το πώς θα ανακουφιστούν εργάτες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολούμενοι έμποροι, φτωχοί αγρότες από τη βαριά φορολογία και τα χρέη, για τις συλλογικές συμβάσεις, για τη Δημόσια Υγεία, την πρόληψη, την Πρόνοια, για το φάρμακο, για το συνολικό μεγάλο πρόβλημα της Υγείας και της Παιδείας, για τους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές, για την επαγγελματική κατάρτιση, για πολλά άλλα ακόμα, για τα πάντα.
Αποκαλύπτουμε τους αντιλαϊκούς νόμους που περνάνε, όπως πρόσφατα για το νερό, για να μην πει ο λαός το νερό νεράκι. Δεν είναι τυχαίο το μεγάλο συλλαλητήριο συναυλία που έγινε πριν μια εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Κι από πάνω η κυβέρνηση προσπαθεί να κοροϊδέψει λέγοντας ότι «κίνδυνος εμπορευματοποίησης του νερού δεν υπάρχει». Γελάει βέβαια ο κάθε πικραμένος.
Αφού λοιπόν, το νερό δεν κινδυνεύει να γίνει εμπόρευμα, τότε πώς εξηγούνται οι δεκάδες εταιρίες εμφιάλωσης και εμπορίας νερού που λένε ότι θα έχουν τζίρο 800 εκατομμύρια ευρώ μέσα στο 2023; Πώς εξηγείται, αλήθεια, ότι ο καθένας από εμάς θα ξοδέψει φέτος, σχεδόν 80 ευρώ για εμφιαλωμένο νερό, καταναλώνοντας περίπου 150 λίτρα εκτός δικτύου; Κι αφού δεν είναι είδος προς εμπορία, τότε πώς εξηγείται η τιμολόγησή του από τις εταιρίες-παρόχους με την οδηγία σφαγείο της ΕΕ; Πώς δικαιολογούνται τα κάθε είδους χαράτσια που κάνουν το λογαριασμό βαρύ κι ασήκωτο;
Το νερό, όλοι ξέρουμε, ότι κυλάει εδώ και χρόνια στο αυλάκι της εμπορευματοποίησης, με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.
Αν κάτι επιβεβαιώνεται και γι’ αυτό το ζήτημα, μετά την απελευθέρωση της ενέργειας, των σιδηροδρόμων και βάλε με την εγκληματική τους πολιτική, είναι ότι πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για νερό – κοινωνικό αγαθό, σε σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ και όλων των κομμάτων της που το αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα.
Πολλά από όλα τα παραπάνω και άλλα, τα έχουμε επεξεργασθεί και ως προτάσεις νόμου, τα θέτουμε βεβαίως και στη βουλή, αλλά πρώτα απ’ όλα στους αγώνες, στο κίνημα.
Γι’ αυτό και ζητάμε δύναμη, μεγάλη δύναμη για να γίνουν οι αγώνες πιο αποτελεσματικοί, οι αγώνες δεν είναι για μας αυτοσκοπός, δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός. Γι’ αυτό μπορούμε να συναντηθούμε και στην κάλπη με εργαζόμενους που έχουν ταξική συνείδηση, με αγωνιστές χωρίς να απαιτούμε να υιοθετούν όλες τις θέσεις μας.
Λίγες μέρες πριν τις εκλογές και όλα τα άλλα κόμματα, που μάλιστα διεκδικούν εντολή για κυβερνήσεις μονοκομματικές ή συνεργασίας, έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους σε μείζονα ζητήματα που τρέχουν όλο και πιο γρήγορα και θα τρέξουν αμέσως μετά τις εκλογές.
Με ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μαίνεται στη γειτονιά μας ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, στο έδαφος της Ουκρανίας. Με την διαπάλη στην περιοχή μας, ιδιαίτερα μετά και τις τελευταίες αποφάσεις του ΝΑΤΟ – Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική – να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, σε μια περιοχή που διαθέτει ενεργειακό πλούτο κι αποτελεί “πέρασμα” των πρώτων υλών από την Κεντρική Ασία, την Κασπία, τη Μέση Ανατολή, τόσο προς τη Δύση, όσο και προς τις γοργά ανερχόμενες δυνάμεις της Ασίας (Κίνα, Ινδία κ.ά.), ιδιαίτερα την Κίνα που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκακιέρα.
Προχθές το ευρωατλαντικό μπλοκ απάντησε με διεύρυνση του ΝΑΤΟ εντάσσοντας ως 31ο μέλος του τη Φιλανδία και το ρωσοασιατικό μπλοκ ανταπάντησε διαθέτοντας πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία. Ισχυρότατα μονοπώλια, ιμπεριαλιστικές ενώσεις και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πλέκονται σ’ ένα “κουβάρι” αντιθέσεων και διαπάλης.
Εμείς σταθερά απαιτούμε: Να απεμπλακεί η Ελλάδα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο έδαφος της Ουκρανίας και στις γύρω χώρες. Να μην τηρείται πλέον άλλο καμιά “συμβατική υποχρέωση” από αυτές που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκει τη χώρα. Να μη χρησιμοποιούνται οι βάσεις θανάτου που έχουν γεμίσει οι Αμερικάνοι όλη την Ελλάδα με την υπογραφή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Να κλείσουν όλες τώρα. Να επιστρέψουν όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων. Αυτό πιστεύει η πλειοψηφία της στρατευμένης νεολαίας μας, αλλά και πάρα πολλοί από τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν δώσει όρκο να “φυλάττουν” Θερμοπύλες και όχι να υπηρετούν συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Εμείς, είμαστε αγωνιστές, μαχητές, οραματιστές, αλλά διαθέτουμε ταυτόχρονα και πολύ συγκεκριμένο ρεαλισμό. Το ΚΚΕ διαθέτει ρεαλισμό, ξέρει πολύ καλά ποιος είναι ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων μέσα στην Ελλάδα.
Θα χρειαστεί σκληρή προσπάθεια για να ανακαλύψει ο λαός τη δύναμή του, για να περάσει στην αντεπίθεση ως τη ριζική ανατροπή που εμείς της δίνουμε όνομα και περιεχόμενο: εργατική λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση του πλούτου, αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μονομερής διαγραφή του χρέους, εργατικός λαϊκός έλεγχος από τα κάτω προς τα επάνω.
Το ΚΚΕ είναι έτοιμο να δώσει το παρόν σε μια τέτοια γνήσια λαϊκή διακυβέρνηση- εξουσία, με το λαό κυρίαρχο.
Απάντηση στα σημερινά προβλήματα δεν μπορεί να δώσει για παράδειγμα, η θέση που προβάλουν, ως ξινισμένη σούπα διάφορες δυνάμεις σοσιαλδημοκρατικές, οπορτουνιστικές και βάλε, με συνθήματα για «επανακρατικοποίηση των πάντων», χωρίς να αλλάξει τίποτε άλλο στην οικονομία και εξουσία.
Τους λέμε απλά να σκεφτούν, ότι ο Μακρόν, για παράδειγμα, δεν ανοίγει κανένα δρόμο «αντικαπιταλιστικής ανατροπής», όταν πρόσφατα επανακρατικοποίησε την ηλεκτρική ενέργεια EDF μόνο και μόνο για να παρέμβει στον ανταγωνισμό, φορτώνοντας μάλιστα στο γαλλικό λαό ζημιές 17 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ούτε δημιούργησε κανέναν «αντικαπιταλιστικό κόμβο» η γερμανική κρατική ενεργειακή εταιρία Uniper ή η διάσωση της Gazprom Germania από το γερμανικό κράτος.
Όπως και δεν έγινε και αντικαπιταλιστής ή κρατιστής ο Μητσοτάκης –μην τρελαθούμε- επειδή άλλαξε άποψη για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, όταν –βεβαίως, βεβαίως- οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ του υπέδειξαν ότι προτιμούν το ελληνικό κράτος και την κυβέρνησή του να έχουν απέναντί τους και να συνδιαλέγονται και όχι, πιθανόν, μια άλλη ανταγωνιστική εταιρία, ίσως και κάποιας άλλης χώρας- ανταγωνιστή τους.
Η πρόταση του ΚΚΕ μιλά για ένα κράτος ριζικά διαφορετικό από το σημερινό εχθρικό για το λαό κράτος. Μιλά για κοινωνική ιδιοκτησία για τους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου να έχουν την εξουσία και θα προχωρούν αλλαγές εκ βάθρων. Ξέρουμε φυσικά, ότι μια τέτοια εξέλιξη που συμφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν θα προκύψει σε μια μέρα, ούτε σε μια νύχτα. Ούτε έχουμε αυταπάτες ότι θα προκύψει από αυτές τις εκλογές της 21ης Μάη.
Γι’ αυτό είναι περισσότερο από επείγον να δουλέψουμε πιο δραστήρια, για να δυναμώσει η μοναδική συμμαχία που μπορεί να εμποδίζει τα χειρότερα, να κατακτά, και τελικά να νικήσει.
Να το πούμε ακόμα μια φορά. Η δική μας πρόταση συμμαχιών δεν ξεκινάει ανάποδα, από τις κορυφές. Η από τα πάνω συμμαχία είναι ευάλωτη, εάν δεν δοθεί βάρος και προτεραιότητα στο πιο βασικό: Τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αναμετρηθούν με τα μονοπώλια, τις επιλογές των ιμπεριαλιστών.
Η συμμαχία αυτή ένα όνομα έχει: Συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου.
Η κοινωνική συμμαχία είναι που πρέπει να γίνει υπόθεση του ίδιου του λαού. Όμως, χωρίς πανίσχυρο ΚΚΕ, αυτή η συμμαχία δεν θα μπορέσει να αποκτήσει μαζικότητα, αποτελεσματικότητα, συνέχεια με προοπτική, να κατακτήσει αντιμονοπωλιακό αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό. Είναι όρος αναγκαίος για να μπουν σοβαρά εμπόδια στη σαρωτική επέλαση του κεφαλαίου και των κομμάτων του, να πολεμηθεί αποτελεσματικά και νικηφόρα για το λαό η πολιτική τους.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αγωνιστεί για τα άμεσα προβλήματά του, να συγκεντρωθούν δυνάμεις που στηρίζονται και στη δική τους πείρα, ώστε να διεκδικήσουν να γίνουν λαϊκή περιουσία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στους κλάδους της μεταποίησης και γενικότερα της βιομηχανίας και του συγκεντρωμένου εμπορίου.
Να δημιουργηθούν ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς στους κλάδους στρατηγικής σημασίας, όπως της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των κατασκευών, των μεταφορών, της εξόρυξης. Να κοινωνικοποιηθούν η γη, οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, να δημιουργηθούν νέου τύπου παραγωγικοί συνεταιρισμοί. Η κοινωνικοποίηση θα απελευθερώσει μεγάλες αναξιοποίητες αναπτυξιακές παραγωγικές δυνατότητες που έχει σήμερα η Ελλάδα.
Μόνο μια τέτοια οικονομία μπορεί να εξαλείψει οριστικά την αναρχία της παραγωγής, τη ζούγκλα του ανταγωνισμού των μονοπωλιακών ομίλων για το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Μπορεί να αξιοποιήσει και να κατανείμει σε αυτήν την κατεύθυνση το σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας, εξαλείφοντας την ανεργία.
Πλούτο και αναπτυξιακές δυνατότητες διαθέτει η Ελλάδα, μόνο που είναι μακριά από το λαό, μακριά από το λαό που παράγει αυτόν τον πλούτο. Και όλη η Μακεδονία έχει τέτοιο πλούτο.
Η Ελλάδα διαθέτει πολύτιμο ορυκτό πλούτο, εγχώριες ενεργειακές πηγές, διαθέτει τσιμέντο και άλλα δομικά υλικά για κατασκευές. Διαθέτει σημαντικές δυνατότητες κάλυψης των εγχώριων διατροφικών αναγκών. Διαθέτει και μπορεί να δημιουργήσει σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης – υπόδησης, καθώς και σχετική τεχνογνωσία.
Σημαντική υποδομή υπάρχει επίσης σήμερα στη βιομηχανία μετάλλου. Είναι μεγάλη δύναμη στη ναυτιλία, υπάρχει σημαντική υποδομή τεχνογνωσίας στον κλάδο της κατασκευής και επισκευής πλοίων – εμπορικών, τουριστικών και πολεμικών.
Σ’ αυτή τη βάση είναι ρεαλιστικό όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν δικαίωμα σε ισότιμες δωρεάν υπηρεσίες δημόσιας Υγείας, Παιδείας, αναψυχής, προστασίας των παιδιών και των υπερηλίκων. Το οικογενειακό νοικοκυριό μπορεί να στηρίζεται από κρατικές κοινωνικές υποδομές (π.χ. εστιατόρια, καθαριστήρια στους μεγάλους εργασιακούς χώρους).
Στα εκλεγμένα όργανα της λαϊκής εξουσίας κι εδώ είναι η μεγάλη μας διαφορά απ’ όλα τ’ άλλα κόμματα, θα μετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων στις κοινωνικές παραγωγικές μονάδες και θα διασφαλίζεται η αντιπροσώπευση των συνεταιρισμένων αγροτών εμπορευματοπαραγωγών, των φοιτητών, των συνταξιούχων κλπ.
Ακόμη και στα ανώτατα όργανα εξουσίας – διακυβέρνησης για το σύνολο της χώρας, το λαϊκό κοινοβούλιο που εμείς υποστηρίζουμε, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι βουλευτές, δε θα είναι μόνιμοι, αλλά ανακλητοί, και όλοι αυτοί που θα ψηφίζουν θα είναι ιδιοκτήτες του πλούτου τους και όχι χειραγωγημένοι, εκμεταλλευόμενοι, καταπιεζόμενοι.
Είμαστε βέβαιοι πως και αυτοί που διαφωνούν μαζί μας, δεν αμφισβητούν ότι είμαστε ένα έμπειρο κόμμα. Το ΚΚΕ ξέρει να μάχεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Έχουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Αναγνωρίζουμε ελλείψεις και αδυναμίες, μπορούμε και πρέπει να γίνουμε καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι. Μαθαίνουμε και από τις επιτυχίες, από τα θετικά μας και από τα λάθη μας και τις ήττες μας.
Έχουμε και διατηρούμε και θα το διατηρήσουμε ένα αναντικατάστατο πλεονέκτημα, πολύτιμο σε κάθε φάση και ιδιαίτερα σε συνθήκες όπου η πίεση μεγαλώνει και είναι πολυμέτωπη. Δεν μπορούν να μας βάλουν στο χέρι, δεν μπορούν να μας εξαγοράσουν, να μας ξεγελάσουν, να μας φοβίσουν. Αυτό το ΚΚΕ ισχυρό, δυνατό έχει ανάγκη σήμερα ο λαός, το χρειάζεται η Ελλάδα.
Σε τι συνίσταται η μεγάλη συνεισφορά μας; Όχι γιατί γενικά είμαστε αγωνιστές, μαχητές και μαχήτριες. Όχι γι’ αυτό. Ούτε ζητάμε κανένα αντάλλαγμα γι’ αυτό. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με πλήρη συνείδηση και ευθύνη. Έτσι μάθαμε από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, από τους πατεράδες και τις μανάδες μας. Έτσι μαθαίνουν και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας από εμάς.
Αυτό που θέλουμε, αυτό που μπορούμε, το αναντικατάστατο να δώσουμε, είναι ότι είμαστε σε θέση να ωθήσουμε στη λαϊκή αφύπνιση, στην λαϊκή οργάνωση, στην ανάπτυξη της μαζικής λαϊκής αγωνιστικής πρωτοβουλίας με κάθε πρόσφορο τρόπο. Εκεί κρινόμαστε, εκεί πρέπει να κρινόμαστε και όχι μόνο στο πώς εμείς, ο καθένας και η καθεμιά είμαστε.
Την ανατροπή, την εργατική λαϊκή εξουσία, δεν θα την κατακτήσει το ΚΚΕ μόνο του, όπως ψεύτικα ισχυρίζονται ότι τάχα λέμε εμείς, τα άλλα κόμματα. Θα την κατακτήσει ο πρωταγωνιστής λαός και η πρωταγωνίστρια εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της. Γιατί μόνον ο λαός σώζει το λαό. Και εμείς βεβαίως θα είμαστε εκεί, στην πρώτη γραμμή. Θα είμαστε αιμοδότες, αλλά ο πρωταγωνιστής θα είναι ο λαός.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Η επικείμενη εκλογική μάχη, έχει την κρίσιμη σημασία της. Αν μείνει ανεκμετάλλευτη για το λαό, τότε την άλλη μέρα, από χειρότερες συνθήκες θα αντιμετωπίσει το νέο, πιο ισχυρό πόλεμο που έρχεται σε όλους τους τομείς. Αλλά με πανίσχυρο ΚΚΕ στην κάλπη και λαό χειραφετημένο από διλήμματα, εκβιασμούς και αυταπάτες, τότε είναι βέβαιο ότι από καλύτερη θέση θα αποκρούσουμε αυτό το νέο πόλεμο.
Τα μηνύματα από τις ΗΠΑ, από όλη την ΕΕ, μιλούν για μια νέα επερχόμενη μεγάλη κρίση, ίσως βαθύτερη από την προηγούμενη. Όλα όσα έγιναν με τις πτωχεύσεις των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, ή το πρόβλημα στην Credit Suisse στην Ελβετία και την Deutsche Bank, έχουν χτυπήσει γερό καμπανάκι. Θα χτυπήσει και στην Ελλάδα το πιο πιθανόν αρκετά μεγάλη καμπάνα ξανά.
Η κρίση δεν είναι ένα απλό «εξωτερικό φαινόμενο» που δεν έχει σχέση με τους δείκτες στην Ελλάδα κλπ, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Αυτό που πρέπει να περιμένει ο λαός μετά τις εκλογές είναι ακόμα πιο σκληρά μέτρα για να πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα. Θα υπάρξουν σίγουρα απώλειες στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα κόκκινα δάνεια είναι σε έξαρση, άρα καμιά επανάπαυση ότι είναι «θωρακισμένες οι τράπεζες» δεν πρέπει να υπάρχει. Αν αυτός δεν είναι πραγματικός πόλεμος που έρχεται, τι είναι;
Θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι, να είμαστε πρωτοπόροι και μαχητικοί παντού. Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ξέρουν πολύ καλά ότι σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, θέλει μεγάλο θάρρος, μεγάλη αντοχή, γερή καρδιά και στομάχι για να μένεις σταθερός, να γίνεσαι ευκίνητος όταν πρέπει και όσο χρειάζεται, αλλά να μη χάνεις το βασικό μπούσουλα.
Και όταν σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και το στενό σου περίγυρο, όταν αρχίζεις να χάνεις την εμπιστοσύνη σου στο λαό, σε αυτό το λαό, όπως ψήφιζε μέχρι τώρα, τότε, μαζί με τη μαχητικότητα, χάνεις και τη διάθεση για αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια.
Η εμπειρία που έχει αποκτήσει ο ίδιος ο λαός και η νεολαία από τα στελέχη και μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, πέρα από επιμέρους άτομα, πέρα από παρατηρήσεις, πέρα από ατομικές αδυναμίες, που υπάρχουν σε κάθε ζωντανό οργανισμό, δείχνει ένα πράγμα: Αν δεν υπήρχε σταθερό ΚΚΕ, ιδιαίτερα αυτά τα 30 πολύ δύσκολα από πολλές απόψεις χρόνια, αυτός ο λαός δεν θα είχε κάνει και αυτά τα μικρά βήματα και αυτή την πρόοδο που έκανε στους αγώνες του.
Πανίσχυρο λοιπόν ΚΚΕ στην κάλπη. Αν είμαστε πιο δυνατοί, θα είναι πιο δυνατό το ανάστημα του λαού στην επίθεση, που θα εξαπολυθεί το επόμενο διάστημα. Γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε βήματα μπρος, να μη γυρίσουμε πίσω.
Για να μπορούμε να οραματιζόμαστε και να παλεύουμε για τη ριζική αλλαγή και ανατροπή που θα έρθει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής με ΚΚΕ δυνατό.
