Την προηγούμενη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «επέπληξε» τη Γαλλία, την Ιταλία και το Βέλγιο για τα στοιχεία των προϋπολογισμών τους ζητώντας αλλαγές στην πολιτική τους για να μειωθεί το έλλειμμα, αλλιώς προειδοποίησε με κυρώσεις. Ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πωλ Κρούγκμαν, με αφορμή την επίπληξη της Κομισιόν, επισημαίνει σε άρθρο του στους New York Times τον πραγματικό υπεύθυνο της κρίσης που βιώνει η Ευρώπη. «Το πρόβλημα δεν προέρχεται από την Ελλάδα, την Ιταλία ή την Γαλλία. Το πρόβλημα προέρχεται από τη Γερμανία και την εμμονή μιας ευρωπαϊκής ελίτ στις αποπληθωριστικές πολιτικές», υπογραμμίζει.
«Οι ΗΠΑ φαίνεται να βγαίνουν τελικά από την δύσκολη θέση που είχαν βρεθεί κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς για την Ευρώπη, που επίσης βρέθηκε στο επίκεντρο αυτής της κρίσης, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο. Η ανεργία στην ευρωζώνη βρίσκεται στο διπλάσιο επίπεδο σε σχέση με τις ΗΠΑ, ενώ και το επίπεδο του πληθωρισμού αναδεικνύεται σε έναν διαφαινόμενο κίνδυνο», την παράλληλα «οι αγορές αναμένουν από την Ευρώπη τη δική της χαμένη δεκαετία» γράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος και απαντώντας στο ερώτημα «Γιατί η Ευρώπη βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση» επισημαίνει:
Η κυρίαρχη άποψη των επικεφαλής των ευρωπαϊκών φορέων χάραξης πολιτικής είναι πως αναζητούν την απάντηση στο θέμα της «ανευθυνότητας». Σε ορισμένες κυβερνήσεις αποδίδεται πως απέτυχαν να λειτουργήσουν με τη σύνεση που απατεί το κοινό νόμισμα, επιλέγοντας αντ’ αυτού να προσελκύσουν ψηφοφόρους και παρέμειναν προσκολλημένες σε αποτυχημένες οικονομικές θεωρίες. «Αυτή δεν είναι παρά μια λάθος προσέγγιση», υπογραμμίζει.
Όπως επισημαίνει το πρόβλημα που καταστρέφει σταδιακά τον πυρήνα της Ευρώπης δεν προέρχεται από την Ελλάδα, την Ιταλία ή την Γαλλία. Προέρχεται από τη Γερμανία. «Αν προσπαθήσετε να εντοπίσετε τις χώρες των οποίων οι πολιτικές ήταν εκτός γραμμής πριν από την κρίση, έπληξαν την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της κρίσης και αρνούνται να μάθουν από την εμπειρία, τότε θα καταλήξετε πως η Γερμανία είναι ο χειρότερος παράγοντας», τονίζει, αποδεχόμενος πως τα προβλήματα σε Ελλάδα και Ιταλία είναι υπαρκτά αλλά όχι ικανά για να δημιουργήσουν το πρόβλημα στην Ευρώπη.
Ο Πωλ Κρούγκμαν παραθέτει ορισμένα συγκριτικά στοιχεία για τη Γαλλία και τη Γερμανία επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της Γερμανίας. Όπως αναφέρει στη Γαλλία στο επίκεντρο της συζήτησης βρίσκεται η απώλεια της ανταγωνιστικότητας. Όμως μια τέτοια συζήτηση, σημειώνει, απέχει από την πραγματικότητα: «Η Γαλλία έχει ένα μικρό έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο. Στο βαθμό που υπάρχει θα πρέπει να δούμε από που προέρχεται. Έχει διαβρωθεί η γαλλική ανταγωνιστικότητα από την αύξηση του κόστους και των τιμών; Όχι καθόλου. Από το 1999, όταν και υιοθετήθηκε το ευρώ, η ετήσια αύξηση της μέσης τιμής προϊόντων και υπηρεσιών είναι 1,7%, ενώ το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος αυξάνεται κατά 1,9%. Και τα δύο μεγέθη είναι εντός στόχου της ΕΚΤ και αντίστοιχα με αυτά των ΗΠΑ. Από την άλλη η Γερμανία είναι εκτός γραμμής, με την αύξηση στην τιμή και στο κόστος εργασίας στο 1% και 0,5% αντίστοιχα.
Το ίδιο συνέβη και στην Ισπανία, όπου επίσης αυξήθηκε το κόστος και οι τιμές κατά τη διάρκεια της στεγαστικής φούσκας, αλλά σήμερα αυτό το φαινόμενο περιορίζεται λόγω της ανεργίας και της μείωσης των μισθών. Στην Ιταλία τα μεγέθη είναι σίγουρα υψηλότερα, αλλά όχι σε τόσο μεγάλη απόκλιση από τους στόχους, όπως είναι της Γερμανίας από την αντίπερα όχθη. Με άλλα λόγια αν κάποιος προκαλεί πρόβλημα ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη είναι από τη Γερμανία, που έχει αποκτήσει εξαγωγική ισχύ σε σύγκριση με τους γείτονές της».
Σχετικά με το ζήτημα του χρέους που μετατρέπεται σε πρόβλημα δανεισμού, ο Πωλ Κρούγκμαν υπογραμμίζει πως αυτό είναι ένα θέμα που σχετίζεται μόνο με την Ελλάδα και με κανέναν άλλον.
«Οι ευρωπαίοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής φαίνονται αποφασισμένοι να κατηγορήσουν τις λάθος και τις λανθασμένες πολιτικές για τα δεινά τους. Είναι αλήθεια πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει παρουσιάσει ένα σχέδιο για την τόνωση της οικονομίας με δημόσιες επενδύσεις, ωστόσο το ποσό που έχει ανακοινωθεί πως θα χορηγηθεί είναι τόσο μικρό συγκριτικά με το πρόβλημα που το σχέδιο μοιάζει σχεδόν αστείο. Και εν τω μεταξύ η Επιτροπή προειδοποιεί τη Γαλλία, η οποία έχει το χαμηλότερο κόστος δανεισμού στην ιστορία της, με κυρώσεις σε περίπτωση που δεν περιορίσει περαιτέρω το έλλειμμα της. Τι γίνεται όμως με την επίλυση του χαμηλού πληθωρισμού στη Γερμανία; Μια επιθετική νομισματική πολιτική θα μπορούσε να λύσει το ζήτημα, ωστόσο οι Γερμανοί υπεύθυνοι για τις νομισματικές πολιτικές, προειδοποιούν για μια τέτοια κίνηση», αναφέρει και καταλήγει:
«Αυτό που βλέπουμ λοιπόν είναι εξαιρετικά καταστροφική δύναμη των λάθος ιδεών. Δεν είναι εξ ολοκλήρου σφάλμα της Γερμανίας, η Γερμανία είναι ένας μεγάλος παίκτης στην Ευρώπη, όμως είναι σε θέση να επιβάλλει τις αποπληθωριστικές πολιτικές επειδή ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής ελίτ συνηγορεί στην ίδια ψευδή αφήγηση. Και θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Ποιο θα πρέπει να είναι το κόστος για την επιστροφή στην πραγματικότητα».
