Όσο πλησιάζει ο Ιούνιος οπότε θα γίνει η επιλογή του αγωγού που θα μεταφέρει το αέριο του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, εντείνονται και οι «πιέσεις» των ενδιαφερομένων κρατών προς το Μπακού, για την στήριξη είτε του αγωγού Nabucco, είτε του ΤΑΡ. Ευτυχώς η Ελληνική διπλωματία άρχισε να κινείται για την προώθηση του αγωγού ΤΑΡ, του μοναδικού που διέρχεται από την Ελλάδα. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας βρέθηκε αρκετές φορές στο Μπακού τους προηγούμενους μήνες ενώ και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην πλούσια σε πετρέλαιο και αέριο χώρα της Κασπίας τη Μεγάλη Δευτέρα και Μεγάλη Τρίτη.
Στην ατζέντα των συζητήσεων, ήταν φυσικά και τα θέματα του αγωγού ΤΑΡ, ενώ στα «ατού» της Ελληνικής πλευράς βρίσκεται και η ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από τη χώρα μας την 1 Ιανουαρίου του 2014, γεγονός που θα προσφέρει τη δυνατότητα να προωθηθεί η συνεργασία ΕΕ –Αζερμπαϊτζάν με έμφαση στον ενεργειακό τομέα. Ωστόσο και η αντίπαλη πλευρά έχει σημαντικά ατού, ένα από τα οποία είναι ότι ο αγωγός Nabucco διέρχεται αποκλειστικά από κοινοτικές χώρες και συγκεκριμένα τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Αυστρία, οπότε το λόμπι σε επίπεδο ΕΕ μπορεί να γίνει ισχυρότερο.
Με τα δεδομένα αυτά, οι υπουργοί Εξωτερικών των τεσσάρων Κρατών Μελών, με επιστολή τους στα αρμόδια κοινοτικά όργανα, ζήτησαν από την ΕΕ να στηρίξει τον αγωγό Nabucco ενόψει της επιλογής που θα κάνει το Μπακού, τον προσεχή Ιούνιο. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις με τις υπογραφές υπουργών Εξωτερικών, σε ένα θέμα που μπορεί μεν να έχει πολιτική και γεωστρατηγική διάσταση, αλλά επισήμως έχει αποφασιστεί να προσεγγίζεται με κανόνες αγοράς, προκαλεί εντύπωση. Όπως δε παρατηρούν ειδικοί επί του θέματος, δείχνει ότι ο Nabucco, έχει χάσει την μέχρι πρόσφατα εξασφαλισμένη στήριξή του από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η παρέμβαση έγινε, μετά την επιστολή του Επίτροπου Ενέργειας Γκίντερ Έτινγκερ προς την αρμόδια για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ Κάθριν Άστον περί τήρησης «ίσων αποστάσεων» έναντι των δύο σχεδίων.
Ως προς τη συγκυρία παρέμβασης των τεσσάρων υπουργών Εξωτερικών, θα πρέπει να επισημανθεί επίσης ότι πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι πληροφορίες για αποδοχή από το Μπακού και των δύο σχεδίων αγωγών, ενώ η επιλογή θα αφορά το ποιο από τα δύο θα προηγηθεί. Σε μία τέτοια περίπτωση, σημαντικές πιθανότητες να ξεκινήσει άμεσα η κατασκευή, έχει ο αγωγός ΤΑΡ, καθώς έχει πολύ μικρότερο μήκος από το Nabucco, διέρχεται από λιγότερες χώρες και κυρίως έχει διαστασιολόγηση που ταιριάζει περισσότερο στα επίπεδα παραγωγής του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ τουλάχιστον κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του. Ακόμη αξιολογείται ως πολύ σοβαρό πλεονέκτημα του ΤΑΡ, το γεγονός ότι οι μέτοχοί του είναι εταιρείες με ισχυρή κεφαλαιακή επάρκεια (Statoil -Νορβηγία, AXPO- Ελβετία, E.ΟN-Γερμανία) και όχι κρατικές εταιρείες, όπως στην περίπτωση της Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την αποχώρηση του γερμανικού ενεργειακού κολοσσού από το μετοχικό σχήμα του Nabucco, δεν βρέθηκε εταιρεία να αγοράσει το 16,6% που κατείχε, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί από τα πράγματα να το αγοράσει η αυστριακή OMV που είναι και «πρωτεργάτης» του σχεδίου Nabucco.
