To 2012 έκλεισε με 12 δισεκατομμύρια ευρώ νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προ το Δημόσιο. Τον Ιανουάριο του 2013 δημιουργήθηκε μια τρύπα στα φορολογικά έσοδα 241 εκατ. ευρώ που “μπετοναρίστηκε” με «συγκράτηση» δαπανών της τάξεως του 1,1 δισ. ευρώ, έτσι ώστε το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης να παρουσιάσει πλεόνασμα 392 εκατ. ευρώ, έναντι πλεονάσματος 865 εκατ. ευρώ το 2012. Και ήρθε ο Φεβρουάριος στο α΄ δεκαπενθήμερο του οποίου συγκεντρώθηκαν έσοδα ύψους 1.174 εκατ. ευρώ έναντι στόχου 1.365 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, υστέρηση 181 εκατ. ευρώ.
Γράφουν λοιπόν τα media και σωστά πως η συνέχιση της υστέρησης προβληματίζει τους επιτελείς του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καθώς φανερώνει τόσο την αδυναμία των φορολογικών αρχών, όσο και την εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας της πλειονότητας των φορολογουμένων.
Να ανατραπεί αυτή η τάση, δεν είναι δυνατόν. Ο χρόνος απλώς θα μεγεθύνει το πρόβλημα. Ο υπουργός Οικονομικών θα συγκαλέσει οσονούπω σύσκεψη, θα επαναλάβει τις αυστηρές εντολές και θα περικόψει άλλο ένα δισεκ. ευρώ από τις δαπάνες. Είναι οφθαλμοφανές ότι το Μνημόνιο 3 καταρρέει, τουλάχιστον στο δημοσιονομικό του κομμάτι.
Τι μπορεί να γίνει; Τίποτε που να μπορεί να κάνει αυτή η κυβέρνηση. Το πρόβλημα σε δυο-τρεις μήνες θα γίνει χιονοστιβάδα και θα πρέπει ο Στουρνάρας να απολογηθεί στο Eurogroup και να εκλιπαρήσει για κάποια δόση. Φαίνεται πως το πράγμα δεν αντέχει μέχρι το Σεπτέμβριο των γερμανικών εκλογών. Το κακό είναι πως η κυβέρνηση παρέδωσε το «μπαζούκας» της παραδοχής του λάθους από το ΔΝΤ και δεν προσπάθησε καν να «ρίξει» έστω και για την τιμή των όπλων.
Οπότε πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια…
