Με την απειλή του διπλασιασμού των τελών κυκλοφορίας αν δεν πληρωθούν έως τη Δευτέρα, το φρικτό έγκλημα στην Ξάνθη, την αιθαλομίχλη πάνω από την Αθήνα και τις άδειες δεξαμενές πετρελαίου, τις απάτες και την τρύπα των 12 δισεκ. ευρώ στον ΕΟΤ, την αυθεντική λίστα Λαγκάρντ και με την κυβέρνηση να ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις πρώτες μηνιαίες εξετάσεις από την Τρόικα στις 31.1.2013 προκειμένου να πάρει την επόμενη δόση ύψους 9,2 δισεκ. ευρώ, μας αφήνει το 2012. Ήταν μια χρονιά ύφεσης, ανεργίας, αδιεξόδου, υφαρπαγής των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, σημαντικών πολιτικών ανακατατάξεων και ενός ακόμη Μνημονίου που δικαιολογεί απόλυτα τη μαζική κατάθλιψη.
Θα μπορούσαμε κάλλιστα να αναφωνήσουμε «Φύγε 2012 και να μην ξανάρθει τέτοια χρονιά, ποτέ!», όμως είμαστε σίγουροι ότι το 2013 θα είναι καλύτερο; Κάθε άλλο. To 2013 φέρνει άλλο ένα 4,5% στην ύφεση, μείωση των επενδύσεων γύρω στο 4% και της κατανάλωσης περίπου στο 7% και μια ανεργία που μπορεί να ξεπεράσει το 30%. Με δυο λόγια, τα νεύρα, το πορτοφόλι και η αξιοπρέπειά μας θα δοκιμαστεί και πάλι. Ίσως σε πρωτοφανή βαθμό με αστάθμητες συνέπειες. Ο καθένας είναι μόνος του, δυστυχώς. Αφού τα κόμματα και τα συνδικάτα δεν μας ενώνουν, αφού οι πλατείες χλευάστηκαν και καταλήφθηκαν από τους «επαγγελματίες», αφού το καινούργιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Τι μας απομένει λοιπόν; Πώς μπορούμε να ξορκίσουμε μια χειρότερη χρονιά; Μόνο με την πίστη στον εαυτό μας; Σίγουρα αυτό δεν επαρκεί.
Τότε, μήπως πρέπει να ξαναδούμε τον διπλανό μας; Με διαφορετικό μάτι; Μήπως η λύση είναι στο ΕΜΕΙΣ;
Και βέβαια η λύση και η δύναμη είναι στο ΕΜΕΙΣ. Πρέπει ο καθένας μας να γυρίσει προς το ΕΜΕΙΣ χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς ιδεολογίες και ενδοιασμούς, με ρεαλισμό και αυτοπεποίθηση. Αν όλοι, ο καθένας μόνος του, κάνουμε βήματα προς το ΕΜΕΙΣ, θα έχουμε ξορκίσει μια προαναγγελθείσα κακή χρονιά. Θα έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την «άνοιξη» που νομοτελειακά θα έρθει.
