Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταγαράς
Αιώνες τώρα, η έλευση του νέου έτους σηματοδοτεί την ελπίδα αλλά και την προσμονή για κάτι καλύτερο, για μια χρονιά γεμάτη υγεία και χαμόγελα. Εύχομαι ολόψυχα το 2017 να αποτελέσει την πιο τρανή απόδειξη ότι στο τέλος το φως πάντα νικάει το σκοτάδι.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες πάντως το σκότος μιας προεκλογικής περιόδου που χαρακτηρίστηκε από αντεγκλίσεις, σκάνδαλα και μηχανορραφίες συνεχίζει να πλανάται. Με νερό φαίνεται πως τροφοδοτεί το μύλο της αντιπαράθεσης ο απερχόμενος πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος κατηγορεί ευθέως το Βλαντιμίρ Πούτιν και τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες πως νόθευσαν τις αμερικανικές εκλογές υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ.
Η κόντρα των δύο υπερδυνάμεων αγγίζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, χωρίζοντας τα κράτη σε δύο στρατόπεδα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Από τη σκακιέρα της διπλωματίας και τα πυρηνικά προγράμματα έως τον αθλητισμό αλλά και την κόντρα στο ρινγκ μεταξύ Ρόκι Μπαλμπόα και Ιβάν Ντράγκο, οι δύο χώρες τρώγονται «σαν το σκύλο με τη γάτα» προσφέροντας εκατέρωθεν νίκες στους διψασμένους για υπεροχή υπηκόους τους.
Ένας τομέας όμως που πάντα αποτελούσε αντικείμενο σεβασμού και πολιτικού τακτ είναι αυτός των εκλογικών αναμετρήσεων και της μετάβασης της εξουσίας. Σε γενικές γραμμές, η κάθε χώρα σεβόταν την προεκλογική περίοδο της «αντιπάλου», αποδεχόμενη ένα χρονικό διάστημα εκεχειρίας, ανάλογης με αυτή που επικρατούσε κατά την αρχαιότητα την περίοδο των Ολυμπαικών Αγώνων.
Τον άγραφο αυτό κανόνα επέλεξε να παραβεί ο Μπαράκ Ομπάμα, κατηγορώντας τη ρωσική πλευρά για ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές. Η CIA έχει ταυτοποιήσει τους Ρώσους αξιωματούχους που έδωσαν υποκλαπέν υλικό από την Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών και από στελέχη του κόμματος στον ιστότοπο WikiLeaks κατά παραγγελία του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν μέσω τρίτων, σύμφωνα με μια νέα έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών Πληροφοριών, όπως δήλωσαν ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Το συμπέρασμα είναι ότι η ρωσική κυβέρνηση κλιμάκωσε τις προσπάθειές της ξεκινώντας από το να προκαλέσει προβλήματα στη διαδικασία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών και φτάνοντας ως το να παράσχουν βοήθεια στην προεκλογικη εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος πάντως αρνείται τους ισχυρισμούς αυτούς, συνεχίζοντας την αντιπαράθεσή του με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Είναι σαφές πως οι εποχές έχουν αλλάξει με τον τομέα της πολιτικής να έχει επηρρεαστεί σε υπερθετικό βαθμό από την τεχνολογία. Τιτιβίσματα στο twitter, διαδικτυακές επιθέσεις μέχρι και τρολ συνεισφέρουν στον πόλεμο μεταξύ των εκάστοτε υποψηφίων. Θεωρείται όμως, το λιγότερο, θεσμικό ατόπημα εκ μέρους του προέδρου Ομπάμα η συνεχής στοχοποίηση του ανθρώπου που επέλεξε ο αμερικανικός λαός για να κρατήσει το πηδάλιο της χώρας την επόμενη τετραετία.
Είναι προφανές πως ο Μπαράκ Ομπάμα είχε επιλέξει τη Χίλαρι Κλίντον ως τη διάδοχό του. Είναι επίσης προφανές πως σε πολλές περιπτώσεις υπερέβη τα εσκαμμένα με την απροκάλυπτη υποστήριξη στην υποψήφια των Δημοκρατικών, ξεχνώντας τη ρήση του 34ου προέδρου των Η.Π.Α. Ντουάιτ Αϊζενχάουερ πως «η ανώτατη αρετή του ηγέτη πρέπει να είναι η αδιαμφισβήτητη ακεραιότητα». Ακεραιότητα την οποία δεν επέδειξε ο απερχόμενος πρόεδρος, ο οποίος με τη στάση του κατά τη μακρά προεκλογική περίοδο τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της Χίλαρι λησμονώντας πως αποτελεί ηγέτη μια χώρας και ουχί ενός κόμματος.
Σε μια εποχή καθολικής εξαχρείωσης, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική, είπε ο «πατέρας» της «Φάρμας των Ζώων» και του «1984» Τζορτζ Όργουελ. Ο Μπαράκ Ομπάμα επέλεξε να μη διαβεί το μονοπάτι του ηρωισμού αποδεχόμενος και τη δική του προσωπική αποτυχία στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Αντιθέτως, οδηγεί το νεοεκλεγέντα πρόεδρο, προτού καλά καλά ορκιστεί, σε αχαρτογράφητα ύδατα προκαλώντας τριγμούς στις σχέσεις Ρωσίας και Αμερικής. Ας ελπίσουμε ο Ντόναλντ Τραμπ θα διαψεύσει τις Κασσάνδρες και η εκλογή του θα σηματοδοτήσει την απαρχή μίας νέας εποχής ειρήνης και ευημερίας σε όλο τον πλανήτη.
