Γράφει ο Μανώλης Καμπουράκης
Έχετε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια το κυπριακό πρωτάθλημα; Έχετε καταλάβει ότι οι κυπριακές ομάδες ακούγονται πλέον στην Ευρώπη; Σήμα κατατεθέν για την αναγνώριση της ευρωπαϊκής πορείας των κυπριακών ομάδων είναι οι προκρίσεις της Ανόρθωσης και της Ομόνοιας επί του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ αντίστοιχα. Ποιος έβλεπε πριν από εκείνη την χρονιά κυπριακό πρωτάθλημα; Οι ομάδες από την Κύπρο κατάφεραν να μαζέψουν όλους τους αποτυχημένους της Super League και να τους αναγεννήσουν. Αυτό σε συνδυασμό με τις πολύ έξυπνες και φθηνές μεταγραφές είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ισχυρά σύνολα. Άλλωστε το κυπριακό πρωτάθλημα έχει μεγαλύτερο ανταγωνισμό από το ελληνικό. Όλα αυτά έχουν τον αντίκτυπό τους στην Ευρώπη. Από την σεζόν 2008-09 όπου έγιναν οι μεγάλες προκρίσεις οι κυπριακές ομάδες κόντρα σε κάθε πρόβλεψη κάθε χρόνο προχωρούν ένα βήμα πιο μπροστά. Χαρακτηριστικό είναι πως τα τελευταία χρόνια το κυπριακό πρωτάθλημα ανεβαίνει κάθε χρόνο στην ειδική βαθμολογία της UEFA.
Τρανό παράδειγμα όλων των παραπάνω είναι ο ΑΠΟΕΛ. Στην παρθενική του συμμετοχή στους ομίλους του Champions League η σταχτοπούτα της διοργάνωσης τότε μπορεί να τερμάτισε 4η στην ισοβαθμία με την Ατλέτικο αλλά πήρε δύο μεγάλες ισοπαλίες στο Stamford Bridge και στο Vicente Calderón. Έχοντας σαν βάση αυτή την πορεία την σεζόν 2011-2012 έγραψε ιστορία. Η ομάδα της Κύπρου κατάφερε όχι μόνο να περάσει ως πρώτη σε έναν όμιλο με δυνατές ομάδες όπως η Porto, η Shakhtar Donetsk και η Ζενιτ ( και οι 3 έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκό τίτλο την τελευταία 10ετία) αλλά στην φάση των 16 απέκλεισε την Λυών. Η πορεία αυτή τελείωσε στο γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης όπου ο ΑΠΟΕΛ αποκλείστηκε από την βασίλισσά. Μάλιστα ο Μουρίνιο πήγε πριν τον αγώνα της Μαδρίτης στα αποδυτήρια του ΑΠΟΕΛ και χάρισε στην κυπριακή ομάδα μια φανέλα της Ρεάλ που έλεγε RESPECT APOEL.
Πριν τις μεγάλες επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ την δική της ιστορία στα ευρωπαϊκά γήπεδα χάραξε η Ανόρθωση. Μετά την μεγάλη νίκη με 3-0 επί του Ολυμπιακού και την πρόκριση στην Ελλάδα η Ανόρθωση πηγαίνει σε ένα όμιλο με Ίντερ, Βέρντερ Βρέμης και Παναθηναϊκό. Η συγκομιδή των 6 βαθμών είναι πολύ καλή για την πρώτη χρονιά ενώ η Ανόρθωση παλεύει μέχρι την τελευταία αγωνιστική για την είσοδο στο κύπελλο UEFA.
Η Ομόνοια μετά την μεγάλη επιτυχία της κόντρα στην ΑΕΚ αντιμετώπισε την Manchester City και έφτασε πολύ κοντά στο να προκριθεί. Κάθε χρόνο συμμετέχει στα play-off μιας μεγάλης διοργάνωσης, έχει την ατυχία να κληρώνεται με ένα πολύ ισχυρό αντίπαλο που στόχος του δεν είναι η είσοδος στους ομίλου αλλά η πορεία στην διοργάνωση όμως κάθε ομάδα δυσκολεύεται πολύ και προκρίνεται πολύ δύσκολα στους ομίλους. Χαρακτηριστικό της ατυχίας της Ομόνοιας είναι πως στα φετινά play-off του Europa League αποκλείστηκε πραγματικά στην τελευταία φάση από την ισχυρή Ντιναμό Μόσχας ενώ μέχρι τότε κρατούσε την πρόκριση στα χέρια της στην παγωμένη Ρωσία.
Για το τέλος άφησα τον Απόλλων Λεμεσού. Μπορεί να μην έχει την πορεία, τις νίκες και τις επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ όμως κατάφερε ένα ιστορικό ρεκόρ. Έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που κέρδισε εκτός έδρας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και μάλιστα το κατάφερε δύο φορές. Την περσυνή περίοδο μπήκε στους ομίλους του Europa αφού απέκλεισε την γαλλική Νις και στον όμιλο τερμάτισε τρίτος παίρνοντας το μεγάλο διπλό μέσα στην πολωνική πρωτεύουσα επί της Λέγκια. Φέτος πήρε και άλλο ένα διπλό στην Ρωσία στην έδρα της Λοκομοτίβ και ξαναμπήκε στους ομίλους.
Όλες οι παραπάνω ομάδες δεν είχαν μόνο πρόγραμμα και μεθοδικότητα αλλά μαχητικότητα και ποτέ δεν παραδίδονταν αμαχητί. Χρόνο με τον χρόνο υπερέβαλαν εαυτόν. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η μαχητικότητα των κυπριακών ομάδων δεν υπάρχει σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια καμία ομάδα δεν έχει κάνει την αγωνιστική υπέρβαση. Δυστυχώς και εμείς και οι κύπριοι φίλοι μας ανήκουμε στους μικρούς και στους αδύναμους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Εκείνοι χρόνο με τον χρόνο βελτιώνονται ενώ εμείς παραμένουμε στάσιμοι. Νομίζω πως οι πορείες των ομάδων αυτών θα πρέπει να παραδειγματίσουν τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου για να δούμε και οι Έλληνες αξιόλογες πορείες στην Ευρώπη και να μην χαιρόμαστε μόνο για τους φίλους μας αλλά και για εμάς.
