Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Το νομοσχέδιο των 100 δόσεων θα εισαχθεί αύριο προς συζήτηση και ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής και παρά τις αντιρρήσεις των «θεσμών», όπως εκφράστηκαν από έναν υπάλληλό τους ονόματι Κοστέλο. Οφείλω να σημειώσω πως συμφωνώ απόλυτα με τη βούληση της Αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών, Νάντιας Βαλαβάνη να προχωρήσει στη ρύθμιση χωρίς να ακούει τι λένε οι «θεσμοί» και μάλιστα να το κάνει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Ο «ζουρλομανδύας» στον οποίο είχαν βάλει την προηγούμενη κυβέρνηση οι δανειστές πρέπει να σκιστεί, καθώς δεν είναι δυνατόν από τη μια να σου λένε «μάζεψε λεφτά» κι από την άλλη να μη σε αφήνουν να το κάνεις με το μόνο τρόπο που μπορεί να γίνει.
Τώρα από κει και πέρα θα έλεγα πως η κ. Βαλαβάνη θα πρέπει με αποφασιστικότητα όχι απλά να μείνει σε αυτή τη «γραμμή» αλλά και να ανοίξει ακόμη περισσότερο τη «βεντάλια», αφενός για να μπει πραγματικό χρήμα στα κρατικά ταμεία και αφετέρου να μπει μια υποτυπώδη τάξη στο απίστευτο φορολογικό χάος που έχει δημιουργηθεί.
Η ρύθμιση των 100 δόσεων για οφειλές που είναι βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες έως την 1.3.2015 είναι μέρος μόνο του συνολικού προβλήματος. Υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις, υπάρχουν φορολογικές διενέξεις στα δικαστήρια, υπάρχουν «παγωμένοι λογαριασμοί», υπάρχει «μαύρο χρήμα» που αναζητεί διεξόδους για να βγει «καθαρό» στο φως. Εφόσον έγινε η αρχή με τις 100 δόσεις κόντρα στη θέληση των δανειστών με την ίδια πολιτική γενναιότητα θα πρέπει η κ. Βαλαβάνη να προχωρήσει σε μια μεγάλη περαίωση για όλους τους Έλληνες φορολογούμενους. Δηλαδή για πρώτη φορά η περαίωση να μην αφορά μόνον επιχειρήσεις αλλά και φυσικά πρόσωπα. Να καλύπτει χρονικά τουλάχιστον μια δεκαετία και με συγκεκριμένες προϋποθέσεις ανά κατηγορία περιπτώσεων να κλείσουν οι φάκελοι. Το να διατηρούνται «ανοιχτές υποθέσεις» έχει αποδειχθεί πως δεν ευνόησε στο ελάχιστο τα δημόσια έσοδα, αντίθετα ευνόησε τα μέγιστα διάφορα λαμόγια που πουλάνε πάσης φύσεως εξυπηρετήσεις όπως βεβαίως και τους πολιτικούς εκβιασμούς.
Με το ίδιο σκεπτικό θα πρέπει να προχωρήσει και ρύθμιση για επαναπατρισμό κεφαλαίων που έχουν βγει από τη χώρα όπου και εκεί με έναν συντελεστή παρακράτησης ανά κατηγορία περιπτώσεων, θα μπορούν τα χρήματα αυτά να επιστρέψουν στην χώρα. Και τέλος, με ένα 20% και με μια υπεύθυνη δήλωση να κλείσουν όλες οι υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια και ό όγκος είναι τέτοιος που δεν θα εκδικαστούν ποτέ ενώ το κράτος δεν θα οφεληθεί ούτε μισό ευρώ.
Σήμερα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια από όλους. Είναι πραγματικά η «χρυσή ευκαιρία» για μια φορολογική επανάσταση, μακριά από δογματισμούς και προκαταλήψεις, η οποία θα βάλει τα φορολογικά ζητήματα σε μια ορθολογική τροχιά και κυρίως θα βοηθήσει να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία. Ήρθε η ώρα επιτέλους να τελειώνουμε…
Τα 7 δις που έχει ανάγκη το ελληνικό δημόσιο και πρέπει να παρακαλέσουμε πεσμένοι στα γόνατα τους δανειστές για να τα πάρουμε, μπορούμε να τα εξασφαλίσουμε εμείς οι ίδιοι οι Έλληνες. Για πρώτη φορά υπάρχει κλίμα και διάθεση στην κοινωνία αυτό να γίνει. Το momentum δεν πρέπει να χαθεί εξαιτίας ιδεολογικών εμμονών ή μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Είναι το τελευταίο που περιμένει ο κ. Σόιμπλε πως μπορούμε να κάνουμε και είναι ένα “εθνικό new deal” υψηλής πολιτικής σπουδαιότητας για την επιτυχία και τη μακροημέρευση της σημερινής κυβέρνησης.
Τολμήστε κυρία Βαλαβάνη και θα εντυπωσιαστείτε ακόμη κι εσείς, από την αποδοχή και την επιτυχία της τόλμης σας.
