Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Ακούω και διαβάζω όλη τη σεναριολογία περί του νέου καθεστώτος ΦΠΑ που θα ισχύσει στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων της λίστας Βαρουφάκη. Οικονομολόγος δεν είμαι για να ξέρω αν το 20%, το 19% ή το 18% είναι ο ενιαίος συντελεστής που μπορεί να αποδώσει καλύτερα για τις ανάγκες της χώρας. Αυτό όμως που διαπιστώνω είναι πως στο νέο καθεστώς ΦΠΑ που σχεδιάζεται, υπάρχουν λεπτομέρειες που με βάση μια απλή, κοινή λογική οδηγούν σε ….τρύπες, οι οποίες θα ανακαλυφθούν πάλι εκ των υστέρων. Οπότε φτου κι από την αρχή…
Βρίσκω ακατανόητο, για παράδειγμα, όλο αυτόν τον θόρυβο γύρω από τα νησιά. Τι πάει να πει εξαίρεση και γιατί ο Βαρουφάκης αντιμετωπίζει τόσο φοβικά το ζήτημα; Τα νησιά στα οποία ισχύουν οι εξαιρέσεις, δηλαδή τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, συμβαίνει να είναι ταυτόχρονα να και οι ύποπτοι παράδεισοι της φοροδιαφυγής. Ασαφώς δεν αναφέρομαι στους Λειψούς και στη Χάλκη. Επιπλέον, δεν κατανοώ με ποιο σκεπτικό θα πρέπει να πληρώνει κανονικά το ΦΠΑ ο καταναλωτής στα ορεινά χωριά της Δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου αλλά ο Ροδίτης ή ο Μυκονιάτης ξενοδόχος και εστιάτορας όχι!
Αντί λοιπόν να σπάνε το κεφάλι τους για το πώς θα βρουν τρόπους επιστροφής φόρου στα νησιά, να δουν πως θα εφαρμόσουν τη φορολογική ισονομία σε αυτή τη χώρα και να κλείσουν τα αυτιά τους στην «κλάψα» που μεταδίδουν τα κανάλια για τους δήθεν… φτωχούς ξενοδόχους που θα κλείσουν τα ξενοδοχεία τους. Η λαμογιά πρέπει να έχει κι ένα όριο, πλην όμως στην περίπτωση των ξενοδόχων επειδή «ταΐζουν» διαχρονικά τα τοπικά «συστήματα», βγαίνουν και τους καλύπτουν και οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι και οι τοπικοί φορείς. Και η δημαγωγία πάει σύννεφο καθώς οι ίδιοι άνθρωποι δηλώνουν μετά πως η παράταση της εκκρεμότητας στο κλείσιμο της συμφωνίας κάνει κακό στον τουρισμό! Ωραία λογική: «Κλείστε όπως – όπως τη συμφωνία αλλά να πληρώσουν κάποιοι άλλοι!».
Αν λοιπόν αυτή η δημαγωγική αντίληψη από τους τοπικούς προύχοντες των νησιών βρει έδαφος και ο ενιαίος συντελεστής συνδυαστεί με επιστροφές στη φορολογία εισοδήματος, με την έκταση της διαφθοράς που υπάρχει στα νησιά, το μέτρο όχι μόνο θα αποδειχθεί άχρηστο αλλά ενδέχεται να δημιουργήσει και μεγαλύτερη τρύπα από αυτή που πάει να καλύψει. Ασφαλώς και να υπάρχει ένα μπόνους. Να υπάρχει όμως για τον ξενοδόχο που έχει εκπληρώσει κανονικά όλες τις φορολογικές και τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις του κι έχει πληρώσει κανονικά όλους τους μισθούς των υπαλλήλων του. Διότι αυτή τη στιγμή τίποτα από τα τρία δεν συμβαίνει παρά το χρήμα που ρέει στα ταμεία των ξενοδοχείων.
Το άλλο που πληροφορούμαι περί του σχεδιαζόμενου νέου καθεστώτος είναι πως θα δοθεί ένα κίνητρο χαμηλότερου φορολογικού συντελεστή για πληρωμή με πιστωτικές κάρτες. Αν δηλαδή ο ενιαίος συντελεστής είναι 18% η εξόφληση τιμολογίου με κάρτα να έχει συντελεστή 15%. Είναι σαφές πως το μέτρο θέλει να στηρίξει τη ρευστότητα των τραπεζών όμως υπάρχει εδώ μια αντίφαση που πρέπει να λυθεί.
Αυτή την περίοδο καμιά μικρή ή μικρομεσαία επιχείρηση δεν παίρνει πιστωτική κάρτα και γι αυτό θα πρέπει ο κ. Βαρουφάκης να αναλάβει να πείσει τις τράπεζες. Αλλιώς θα είναι «δώρο άδωρο» και θα αφήσει άλλη μια «τρύπα».
Επιπλέον, σε κάποιους τομείς όπως η μικροεστίαση που αυτή την περίοδο συντηρεί πολύ κόσμο, όλες οι προμήθειες γίνονται τοις μετρητοίς. Η εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδίρ και κανείς δεν ξεφορτώνει αν δεν δει το «χρώμα του χρήματος».
Το μέτρο λοιπόν θα μπορούσε να έχει νόημα αν συνδυαστεί με την επέκταση του e-banking. Να ισχύει δηλαδή χαμηλότερος συντελεστής για όλες τις συναλλαγές που γίνονται ηλεκτρονικά. Ασφαλώς, το 90% των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων «ζει στον μεσαίωνα» και θα έπρεπε οι τράπεζες να αναλάβουν οι ίδιες την εκπαίδευση και την επιμόρφωση των πελατών τους στη χρήση του e banking. Τουλάχιστον αυτό μπορούν να το κάνουν.
Τα δύο παραδείγματα δεν είναι τα μόνα. Είναι δηλωτικά όμως του γεγονότος πως αν δεν προσεχθούν συγκεκριμένες λεπτομέρειες τα έσοδα θα πέσουν παλι μέσα σε «μαύρες τρύπες» και δεν θα γλυτώσουμε από το διαρκές ράβε – ξήλωνε…
