Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Ορθώς κατά τη γνώμη μου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από το Ισραήλ όπου βρίσκεται, ζήτησε εσπευσμένα τη σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών και αναμένεται αυτό να γίνει μέσα στο Σαββατοκύριακο που έρχεται. Η αλήθεια είναι πως έχουμε μπει σε «διακεκαυμένη ζώνη» και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα απαιτούν αποφάσεις σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα που θα πρέπει να έχουν τη μέγιστη δυνατή συναίνεση. Και δεν είναι μόνο το Ασφαλιστικό. Αυτή την ώρα πρέπει να μπουν στην ατζέντα και ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας αλλά και της ενεργειακής της στρατηγικής.
Η συναίνεση ωστόσο δεν μπορεί να είναι μόνο ζήτημα «κορυφής». Οι υπουργοί που βρίσκονται σε κρίσιμα πόστα οφείλουν κι αυτοί με τη σειρά τους κι ακολουθώντας το παράδειγμα του πρωθυπουργού να επιδείξουν πνεύμα συναίνεσης στις πολιτικές που πρέπει να διαμορφωθούν. Δεν φτάνει απλά και μόνο να κάτσουν οι αρχηγοί σε ένα τραπέζι και να βγάλουν στο τέλος μια «ισορροπημένη» ανακοίνωση. Δεν οφείλει να εργαστεί για τη συναίνεση ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς; Δεν πρέπει ο Υπουργός ΠΕΚΑ Πάνος Σκουρλέτης που έχει στις αρμοδιότητές του τα θέματα ενέργειας να πράξει το ίδιο;
Θέλω να δώσω σήμερα ειδική έμφαση στα ζητήματα της ενέργειας, διότι είναι πολύ πιθανό οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε στο θέμα αυτό ως χώρα να είναι μεγάλες, κρίσιμες και με άμεσες επιδράσεις στην καθημερινότητα. Η κλιμάκωση στις σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας δεν αποκλείεται να δημιουργήσει προβλήματα στον εφοδιασμό της χώρας με φυσικό αέριο. Ήδη έχει διακοπεί η ροή φυσικού αερίου προς την Ουκρανία, αποδεικνύοντας άλλη μια φορά πως το φυσικό αέριο είναι ένα στρατηγικό όπλο στα χέρια του Πούτιν και δεν θα διστάσει να το χρησιμοποιήσει και σε άλλες περιπτώσεις αν κρίνει πως έτσι μπορεί να πετύχει τους στόχους του.
Η Ρωσία ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ελλάδα και η Τουρκία ως χώρα διέλευσης για το αζέρικο αέριο έχουν στα χέρια τους τις τύχες της ενεργειακής επάρκειας για τη χώρα μας. Εκ των πραγμάτων λοιπόν είναι υποχρεωμένος ο αρμόδιος υπουργός κ. Σκουρλέτης να επεξεργαστεί διάφορα εναλλακτικά σενάρια στην περίπτωση που το πράγμα «στραβώσει». Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει την τελευταία στιγμή… Ο σχεδιασμός για τη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις ενδέχεται να προκύψουν στην ευρύτερη γειτονιά μας, είναι αυτή τη στιγμή εθνική προτεραιότητα. Αφορά εξίσου την οικονομία και την παραγωγή αλλά και στοιχειώδεις ανάγκες, όπως η θέρμανση. Κανείς δεν μπορεί να εφησυχάζει και κανείς δεν μπορεί να λέει “business as usual” όταν διαμορφώνονται πολεμικές συνθήκες γύρω μας.
Ο κ. Σκουρλέτης πρέπει να ακολουθήσει άμεσα το παράδειγμα του κ. Τσίπρα. Κι όπως σωστά ο πρωθυπουργός ζητάει να συγκληθεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, έτσι και ο κ. Σκουρλέτης πρέπει να ενεργοποιήσει άμεσα και να συγκαλέσει το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής. Όπως επίσης θα πρέπει όλοι οι φορείς και οι οργανισμοί που εμπλέκονται στον ενεργειακό σχεδιασμό να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ζητήματα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν.
Η φημολογία εβδομάδων περί αλλαγής διοικήσεων σε οργανισμούς που σχετίζονται με την ενέργεια πρέπει να «παγώσει». Αυτή την ώρα ο κ. Σκουρλέτης για να κάνει σωστά τη δουλειά του έχει ανάγκη από ικανά τεχνοκρατικά στελέχη με γνώσεις του χώρου και της αγοράς. Γι αυτό είναι ευθύνη του ίδιου αλλά και του ΤΑΙΠΕΔ στην εποπτεία του οποίου βρίσκονται πλέον οι συγκεκριμένοι οργανισμοί, να μην κάνουν «πειράματα» την ώρα που δεν πρέπει. Ικανά ή όχι, νέα πρόσωπα σε διοικήσεις οργανισμών δεν θα έχουν το χρόνο για να επιδείξουν την ετοιμότητα που απαιτείται. Στο τέλος – τέλος, το κυβερνητικό έργο δεν θα κριθεί από τις κομματικές ταυτότητες των διοικήσεων αλλά από το εάν διασφαλίστηκε η ενεργειακή επάρκεια της χώρας και δεν θα μείνουμε μέσα στον Γενάρη από φυσικό αέριο… Το οποίο να μην ξεχνάμε είναι το πιο φθηνό καύσιμο για την παραγωγή αλλά και για τη θέρμανση και τυχόν προβλήματα προμήθειας θα είχαν άμεσα αρνητικές συνέπειες στην καθημερινότητα ολόκληρης της κοινωνίας.
Η συναίνεση είναι αναγκαία. Αλλά όχι σαν επικοινωνιακή φωτοβολίδα. Γι αυτό και η κυβέρνηση συνολικά, οφείλει να δείξει πως όταν μιλάει για συναίνεση την εννοεί στις πράξεις και όχι στα λόγια. Η ενέργεια, εξαιτίας των συνθηκών που δημιουργούνται, είναι αυτή την ώρα ένα από τα σημαντικότερα πεδία για να το αποδείξει αυτό.
