Ομολογουμένως το agroquality festival που διοργανώθηκε τις προηγούμενες ημέρες στην Τεχνόπολις στο Γκάζι, ήταν μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία. Όσοι έτυχε να το γνωρίζουν από προηγούμενες διοργανώσεις ή παρακολουθούν στενά τις εκδηλώσεις στον εν λόγω χώρο ή έτυχε να διαβάσουν κανένα site στο Ιντερνετ, είχαν πραγματικά την τύχη να δοκιμάσουν μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά προϊόντα τροφίμων και μάλιστα πιστοποιημένων.
Ένας καλά κρυμμένος πλούτος… Και λέμε κρυμμένος, διότι από τα χρόνια της «ευημερίας» οι Έλληνες (εντάξει όχι όλοι) έμαθαν να ξεχωρίζουν τα καλά ροκφόρ, τη μοτσαρέλα και το καμαμπερ, το χαμ κ.τ.λ., αλλά άμα τους πεις Αρσενικό Νάξου, Μανούρα Σίφνου, Πετρωτό Τήνου, Λούτζα, Κομιντόρο, Μαλάκα (τυρί είναι εν προκειμένω) θα ζητήσουν «μετάφραση» στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στη χειρότερη θα σε κοιτάξουν με ένα συγκαταβατικό ύφος, σκεπτόμενοι πως μάλλον δεν έχεις αποτινάξει το επαρχιακό σου παρελθόν.
Κι όμως τα παραδοσιακά, τοπικά προϊόντα, στέκονται ή μπορούν να σταθούν επάξια στις αγορές εξωτερικού. Έστω κι αν εμείς δεν τα γνωρίζουμε.
Άλλωστε αυτός ήταν κι ο κύριος στόχος του φεστιβάλ. Να συστήσει στους Έλληνες τα ελληνικά πιστοποιημένα προϊόντα και δια της δοκιμής να τους πείσει να τα αγοράζουν. Μπας και ενισχυθούν κι εκ των έσω οι μικρές κατά κανόνα οικογενειακές επιχειρήσεις που το παλεύουν με μεράκι. Εξάλλου και τα σούπερ μάρκετ δίνουν πλέον χώρο στα ράφια τους, οπότε…
Κόντρα στα άκρως βιομηχανοποιημένα προϊόντα και στην εξάρτηση από πλήθος εισαγόμενων, μπορείς να γεμίσεις το καλάθι σου με εξαιρετικές επιλογές. Όσο για την τιμή, καλύτερα λιγότερα προϊόντα στο τραπέζι και καλύτερα, παρά πληθώρα μετρίων…
YΓ1: Δυστυχώς δεν βρήκαμε πουθενά συγκεντρωτικό υλικό με τις συμμετέχουσες επιχειρήσεις κι οι επί της εισόδου τύποι σε έκαναν να μη θέλεις να μπεις. Δεν κοστίζει απολύτως τίποτα η ευγένεια κι η εξυπηρέτηση ρε παιδιά. Το τσαμπουκαλεμένο υφάκι είναι τόσο μα τόσο θλιβερό…
ΥΓ2: Ευτυχώς που έχουμε πήξει στις εκπομπές μαγειρικής αλλά και στα αντίστοιχα περιοδικά, έτσι πλάκα –πλάκα γνωρίζει ο κόσμος κάποια προϊόντα (δεν το λέμε εμείς, το έλεγαν οι εκθέτες)
