Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Μπορεί ο πρωθυπουργός επισήμως να τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως είναι καλοδεχούμενες οι επενδύσεις αλλά προφανώς έχει ξεχάσει να το πει στους υπουργούς του. Έτσι το «σήριαλ» της επένδυσης στο Ελληνικό καλά κρατεί παρά το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση στην αιτιολογική έκθεση του νόμου που ψήφισε στη βουλή προβλέπει τη δημιουργία 90.000 θέσεων εργασίας και συμβολή στο ΑΕΠ σε ορίζοντα 25ετίας που μπορεί να φθάσει τις 2,4 ποσοστιαίες μονάδες.
Αλλά η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου έχει άλλη άποψη. Με έγγραφό της, όπως γράφει σήμερα η «Καθημερινή», ζητάει να κηρυχθούν διατηρητέα τρία κτίρια, αμφιλεγόμενης αξίας, που υπάρχουν μέσα στο χώρο του παλιού αεροδρομίου. Είναι προφανές πως η κίνηση αυτή γίνεται για ένα και μόνο πολιτικό λόγο: να μην προχωρήσει η επένδυση. Όπως και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις, το «αρχαιολογικό ενδιαφέρον» και τα «διατηρητέα» είναι απλά το άλλοθι ενός γραφειοκρατικού και παρασιτικού κράτους το οποίο λατρεύει να μισεί τις ιδιωτικές επενδύσεις και να βασανίζει σαδιστικά όσους έχουν την «έμπνευση» να βάλουν λεφτά στη χώρα. Εκτός αν πρόκειται για επένδυση γερμανικών συμφερόντων…
Ο πολιτισμός θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός πυλώνας ανάπτυξης για τη χώρα. Θα μπορούσε να προσφέρει χιλιάδες θέσεις παραγωγικής εργασίας και να συνεισφέρει ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ. Αλλά η διαχείριση του πολιτισμού γινόταν πάντα με πολιτικά κριτήρια και όχι με τη λογική της αξιοποίησης αυτού του μοναδικού συγκριτικού πλεονεκτήματος για τη χώρα.
Σήμερα ασφαλώς η αντίληψη βρίσκεται στο αποκορύφωμά της με τον ακραία αριστερό συντηρητισμό που υπάρχει γι αυτά τα ζητήματα. Θεωρείται «αριστερή πολιτική» να απορρίπτεις το αίτημα του Οίκου Gucci για επίδειξη μόδας με φόντο τον Παρθενώνα λες και θα μας χάλαγαν μερικά εκατομμύρια στα δημόσια ταμεία και μια τζάμπα παγκόσμια διαφήμιση. Γι αυτό και ο Karl Lagerfeld και η Chanel τη συλλογή “La Modernité de l’Antiquité” που είναι εμπνευσμένη από τον Παρθενώνα δεν σκέφτηκαν καν να τη φέρουν σε ελληνικό έδαφος. Την παρουσίασαν στο Παρίσι με τα ανάλογα οπτικοακουστικά εφέ.
Η πόλη του φωτός απάντησε έξυπνα στη χώρα του φωτός.
Ποιος έχασε; Η Chanel;
Η κα Κονιόρδου μπορεί να είναι άριστη ηθοποιός, δεν είμαι κριτικός θεάτρου για να έχω άποψη. Είναι όμως το απόλυτα λάθος πρόσωπο για τη θέση αυτού του υπουργείου, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όταν η χώρα διψάει για επενδύσεις και πρέπει να πείσει πως έχει ένα προνομιακό πεδίο επενδύσεων που λέγεται πολιτισμός.
Πολιτισμός δεν είναι η επιχορήγηση του Μουσείου Μπελογιάννη για να επιδεικνύονται περίστροφα εποχής που σκοτώθηκαν Έλληνες μεταξύ τους. Ούτε οι επιχορηγούμενες εκθέσεις ή παραστάσεις που δεν καταλαβαίνει κανένας τι βλέπει και μαζεύονται «τρεις κι ο κούκος». Σε λίγο η κα Κονιόρδου θα ζητήσει να κηρυχθούν διατηρητέοι και οι μπλε κάδοι σκουπιδιών που καίνε οι αντιεξουσιαστές κάθε 17 Νοέμβρη ως ιστορικά μνημεία αντίστασης…
Αν ο πρωθυπουργός επιμείνει να τη διατηρεί στη θέση της, τουλάχιστον ας μετονομάσει το υπουργείο της. Ας το πει Υπουργείο Ψυχαγωγίας, Διασκέδασης κι Ελεύθερου Χρόνου. ΥΨΥΔΕΧ. Ας δώσει και σε κάνα συριζαίο γραφίστα να της φτιάξει το καινούργιο λογότυπο, τα καινούργια επιστολόχαρτα, κλπ. Δουλίτσα!
Μπορεί επίσης να εισηγηθεί στον πρωθυπουργό να σταματήσει η γιορτή της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας να γίνεται στο Προεδρικό Μέγαρο και να γίνεται στο Παναθηναϊκό Στάδιο με τη «συμμετοχή του λαού».
Να μοιράζονται και σουβλάκια. Δουλίτσα για ΜΚΟ.
Και χαλβάς Φαρσάλων. Δουλίτσα για άλλη ΜΚΟ.
Να χει και καμιά παραστασούλα να κάνουν «μεροκαματάκι» και τίποτα συριζαίοι ηθοποιοί από την «εταιρική κοινωνική ευθύνη» της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ, ξέρετε εσείς… Άλλωστε η στενή σχέση της υπουργού με τη ΔΕΗ φαίνεται και από την πρόσληψη 2500 έκτακτων αρχαιολόγων από την εταιρεία!
Κι ένα φιλικό 5Χ5 παλαιμάχων του ΠΑΟΚ με «μικτή» Β. Ελλάδος για να είναι μεγάλος χορηγός ο Σαββίδης.
Ε, μπορεί το concept να θυμίζει λίγο κάτι αντίστοιχες γιορτές του Παπαδόπουλου επί χούντας, αλλά δεν είμαστε και πολύ μακριά… Κι εκείνος «πολιτισμό» έλεγε τις εμμονές του.
