Γράφει η Κυριακή Μυτιληνιού
Η ζωή μου αυτό το διάστημα εξελίσσεται σε ένα μικρό χωριό της Χαλκιδικής. Σε καθημερινή βάση θα απολαύσω ένα περίπατο στην φύση, εφόσον το τοπίο σε προδιαθέτει για μια τέτοιου είδους δραστηριότητα. Μέσα σε πολλά ωραία πράγματα που έχω να παραθέσω, αναπηδά μια αρνητική παρατήρηση. Και ακριβώς σε αυτήν θα σταθώ. Η παρουσία των απορριμμάτων στον φυσικό χώρο μόνο απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει και, δυστυχώς, είναι ιδιαίτερα έντονη.
Στην εικόνα ενός τοπίου, που ευχαριστεί τις αισθήσεις μας και επιδιώκουμε να απολαύσουμε, έστω, μια ευχάριστη στιγμή σε αυτό, παρεμβάλουν και τα απορρίμματα, τα οποία, αναφανδόν, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινου παράγοντα.
Βέβαια το φαινόμενο αυτό θα το παρατηρήσει κάποιος και σε μεγάλες πόλεις. Συνεπώς δεν έχει σχέση αν βρίσκεσαι στην επαρχία. Αναφέρω τον παράγοντα της τοποθεσίας, καθώς πολλά χωριά και απομακρυσμένες περιοχές από τις πόλεις, αντιμετωπίζουν προβλήματα με την διάθεση των κάδων απορριμμάτων και ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα με την διαθεσιμότητα κάδων ανακύκλωσης.
Έχοντας ζήσει και μεγάλο χρονικό διάστημα σε πόλη, παρατηρούσα τους βιαστικούς και σκεπτικούς συμπολίτες μου να πετάν την γόπα από το τσιγάρο στον δρόμο ή, ακόμα, και το πλαστικό από τον καφέ, γιατί πολύ απλά τελείωσε, δεν εξυπηρετεί την ανάγκη τους, άρα πρέπει να το ξεφορτωθούν αυτό το επιπλέον βάρος.
Στον τρόπο, λοιπόν, με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια μας πρέπει να προσθέσουμε και μια μικρή δόση ευσυνειδησίας. Η παιδεία διαδραματίζει βασικό ρόλο στο εγχείρημα αυτό και, ειδικά, όσον αφορά τις μικρότερες ηλικίες, στις οποίες οφείλουμε, ως πρεσβύτεροι, να μεταλαμπαδεύουμε, όχι μόνο τις γνώσεις μας, αλλά και τις ηθικές μας αξίες.
Ένας σίγουρος και αποτελεσματικός τρόπος να συνειδητοποιήσουμε την αξία της ορθής διαχείρισης των απορριμάτων μας έρχεται από την Αυστραλία και λέγεται «clean up day». Η εθνική ημέρα καθαριότητας για τους Αυστραλούς είναι έμπνευση ενός μόνο πολίτη, του Ian Kiernan. Ο Ian αφού ταξίδεψε αρκετά, ως ναυτικός, και παρατηρώντας την μόλυνση και τα χιλιάδες σκουπίδια που κατακλύζουν τους ωκεανούς, αποφάσισε να κινητοποιηθεί και να προσθέσει την ατομική του προσπάθεια στην μείωση της μόλυνσης του περιβάλλοντος.
Γυρνώντας, λοιπόν, στο Σίδνεϊ οργάνωσε μια εκδήλωση για την κοινότητα, προκειμένου να καθαρίσουν όλοι μαζί, συλλογικά, τα απορρίμματα στο Sydney Harbour, το γνωστό σε όλο τον κόσμο, ελικοειδές κανάλι. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στην ιδέα της «Clean Up Sydney Harbour Day» το 1989 και συγκεντρώθηκαν πάνω από 40.000, έτοιμοι να αφιερώσουν τον χρόνο τους και την διάθεσή τους στην καθαριότητα.
Η συγκεκριμένη ημέρα, ειδικότερα η ιδέα που ενέχει, πυροδότησε τον ενθουσιασμό και τη επιθυμία των πολιτών να συμμετέχουν πιο ενεργά οι ίδιοι στην προσπάθεια να κάνουν την διαφορά στο τοπικό τους περιβάλλουν και να το διατηρήσουν καθαρό.
Και κάπως έτσι άνθησε η ιδέα του Ian Kiernan και δημιουργήθηκε ο θεσμός της «clean up day». Ένας θεσμός που ώθησε τους πολίτες της Αυστραλίας να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα του σεβασμού προς το περιβάλλον, και να ισχυροποιούν αυτήν την πρωτοβουλία χρόνο με τον χρόνο.
Ο σκοπός αυτής της ημέρας είναι να κατανοήσουμε την αξία της προσφοράς του χρόνου και της ενέργειάς μας σε πράξεις που επιφέρουν βέλτιστα αποτελέσματα στην μόλυνση του περιβάλλοντος, και κατά επέκταση την σημασία της ατομικής πρωτοβουλίας και της συλλογικής προσπάθειας.
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο για τον Έλληνα πολίτη να ανακυκλώσει ή να χρησιμοποιήσει χάρτινη αντί για πλαστική σακούλα, αλλά όχι ακατόρθωτο. Οφείλουμε να επενδύσουμε λίγο από τον χρόνο μας στην προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο και είμαι σίγουρη πως με την πάροδο του χρόνου θα γίνει συνήθεια. Και ως συνήθεια δεν θα είναι απαραίτητες οι ‘εθνικές μέρες καθαριότητας’ να μας ειδοποιούν την ανάγκη για καθαρό περιβάλλον, θα είναι κάθε μέρα «clean up day».
