Η 27χρονη Ελληνίδα σχολιάζει και όσα λέγονται για τους χαμένους ημιτελικούς της και φαίνεται ότι έχει αρχίσει να κλείνει τα αυτιά της, με τη σιγουριά ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει και το επόμενο βήμα. Δεν είναι, άλλωστε, μικρό πράγμα να φτάνεις στα ημιτελικά ενός τουρνουά ή να παραμένεις σταθερά στο Top 10 για σχεδόν δύο χρόνια!
Είχες την ευκαιρία να παίξεις αρκετά ματς στο γρασίδι φέτος και έκανες και καλές εμφανίσεις. Πώς αισθάνεσαι το παιχνίδι σου;
Σου αρέσει το χορτάρι; Σε δυσκολεύει;
«Μου αρέσει πολύ! Δεν είναι το χορτάρι που ήταν παλιά, πριν 15 χρόνια. Πλέον έχεις πολύ χρόνο. Και φέτος μου φαίνεται εδώ πέρα πιο αργό και από πέρυσι. Το σερβίς κάνει μεγάλη δουλειά, αλλά νιώθω ότι μπορείς να κάνεις μπρέικ αρκετές φορές σε ένα ματς. Και επειδή κινούμαι καλά, δεν βρίσκω λόγο να μην παίξω καλά».
Ξεκίνησες και συνεργασία με τον Μαρκ Φιλιππούση. Πώς άρχισε όλο αυτό; Τον γνωρίζεις εδώ και χρόνια, έτσι δεν είναι;
«Ναι, τον ξέρω. Είχαμε μια επικοινωνία κάθε φορά που τον έβλεπα, λόγω του ότι είναι Έλληνας. Ήταν με τον Στέφανο στην Αυστραλία και στο United Cup, γιατί δούλευε με την τηλεόραση. Προφανώς και το μάθαμε όταν σταμάτησαν να δουλεύουν μαζί. Μετά το Roland Garros έκανα μια μεγάλη κουβέντα με τον Τομ (Χιλ) και επειδή σταματήσαμε και εμείς με τον Τίλστρομ, είπαμε να μη μείνουμε οι δυο μας πάλι, να προσπαθήσουμε να φέρουμε κάποιον που πιστεύουμε ότι μπορεί όντως να μας βοηθήσει πολύ. Και το όνομα του Μαρκ ήταν το πρώτο που ήρθε και στους δύο».
Πώς σου φαίνεται μέχρι τώρα;
«Αρέσει και σε μένα και στον Τομ πάρα πολύ! Και νομίζω και στον ίδιο. Έχουμε πάρα πολύ ωραία χημεία, περνάμε πολύ καλά εντός και εκτός γηπέδου. Μιλάει και λίγα ελληνικά, είναι άριστο παιδί, ευγενέστατος. Πολύ σημαντικό είναι ότι τα πάει πολύ καλά και με τον Τομ. Και ο Τομ μού λέει πως νιώθει ότι κάνει κλικ μαζί του. Υπάρχει μια εξαιρετική συνεργασία μεταξύ των τριών μας».
Νιώθεις ότι σε έχει βοηθήσει στο χορτάρι;
«Πάρα πολύ. Το timing ήταν καλό γιατί ξέρει την επιφάνεια, αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι επειδή έπαιζε καλά στο χορτάρι δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει τις άλλες επιφάνειες. Ό,τι κάνουμε τώρα θα με βοηθήσει και στα επόμενα τουρνουά. Δεν είναι ότι κάνουμε κάτι συγκεκριμένα μόνο για το γρασίδι. Όπως είπα και πριν, το γρασίδι δεν είναι όπως ήταν παλιά. Έχουμε δει να κερδίζουν εδώ παίκτριες όπως η Χάλεπ. Αλλά ναι, μας έχει βοηθήσει πολύ».
Θα συνεχιστεί, δηλαδή, η συνεργασία και μετά το χορτάρι;
«Αυτή είναι η ιδέα μας. Δεν βρίσκω κάποιο λόγο να στραβώσει το πράγμα. Θα δούμε, όμως. Είναι μια δοκιμαστική περίοδος, αλλά αρέσει σε όλους μας το πώς πηγαίνει».
Βλέπω ότι ο Τομ είναι ανοιχτός σε τέτοιες συνεργασίες, δεν τον πειράζει να έχεις και δεύτερο άτομο δίπλα σου, διότι προφανώς θέλει το καλύτερο για σένα…
«Αυτό ακριβώς λέει: θέλω το καλύτερο για τη Μαρία, θα κάνουμε αυτό που είναι καλύτερο για εκείνη. Όπως έχω πει πολλές φορές, εγώ και ο Τομ θέλουμε να τελειώσουμε μαζί την καριέρα μου. Υπάρχουν πολλές στιγμές στη σχέση δύο ανθρώπων όπου θα υπάρξει τριβή. Μετά από σχεδόν πέντε χρόνια που είμαστε μαζί, είναι και για τους δυο μας κάτι σαν ανανέωση. Και σίγουρα δεν τα ξέρουμε όλα, πάντα μπορούμε να μαθαίνουμε από ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία και ηλικιακά και εντός γηπέδου».
Θέλω να σε πάω τώρα στο… γνωστό θέμα των χαμένων ημιτελικών. Έχει γίνει ξανά συζήτηση για το γεγονός ότι έχεις χάσει φέτος πέντε ημιτελικούς. Δεν είναι, όμως, καλύτερα να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο, να εστιάζεις στο γεγονός ότι έχεις φτάσει σε πέντε ημιτελικούς;
«Δεν ήξερα καν ότι είναι πέντε οι ημιτελικοί! Αλήθεια τώρα, πλέον δεν με νοιάζει… Στον ημιτελικό χάνω, δεν χάνω στον πρώτο γύρο! Κερδίζω τόσες καλές παίκτριες για να φτάσω εκεί. Δεν έχω αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα κερδίσω τουρνουά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γίνεται τόσο μεγάλο θέμα που χάνω στους ημιτελικούς. Ξέρω ότι έχω χάσει σε ημιτελικούς φέτος, αλλά δεν είναι ότι κάθομαι και μετράω και λέω “πω πω, αυτός ήταν ο πέμπτος μου χαμένος ημιτελικός”. Δεν με ενδιαφέρει καν πλέον. Είχα φτάσει σε ένα σημείο που με ενοχλούσε, μετά άρχιζα και το αντιμετώπιζα χιουμοριστικά και τώρα είμαι στη φάση που λέω ότι δεν με νοιάζει, θα το ξεπεράσω».
Σε ό,τι αφορά την κλήρωση του Wimbledon (σ.σ. κληρώθηκε με τη Μάρτα Κόστγιουκ), είσαι ξανά από τις άτυχες…
«Και με αυτό έχω συμβιβαστεί! Θα μπορούσε να ήταν καλύτερα, θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα. Δεν είναι Μούχοβα, όπως ήταν στον πρώτο γύρο του Roland Garros, αλλά και πάλι είναι δύσκολο ματς. Είμαι, όμως, σε πολύ καλύτερη κατάσταση συγκριτικά με την υπόλοιπη χρονιά. Παρότι είχα καλά αποτελέσματα φέτος, έκανα… survive σε κάθε ματς. Τώρα ξαφνικά έχω αρχίσει και κερδίζω ματς με 2-0 σετ. Θεωρώ ότι και το γεγονός ότι έχει έρθει ο Μαρκ μαζί μας έχει βοηθήσει να ξαναβρώ το παιχνίδι μου και νιώθω περισσότερο την ταυτότητά μου πάλι μέσα στο γήπεδο».
Και μια ερώτηση εξωαγωνιστική: μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες των εκλογών ήταν αυτή με τον Κωνσταντίνο (Μητσοτάκη) να κλαίει έχοντας στην αγκαλιά του τις αδερφές και τη μητέρα του. Εσύ πώς ένιωσες όταν την είδες;
«Δυστυχώς δεν ήμουν στην Ελλάδα στις εκλογές. Ήταν πολύ συγκινητικό διότι εκτός του ότι τον αγαπώ πάρα πολύ γιατί είναι ο άνθρωπός μου – τώρα που σκέφτομαι αυτή τη φωτογραφία θέλω να κλάψω – αγαπώ πολύ και την οικογένειά του. Και μου στέκονται σε κάθε μου βήμα, σε κάθε μου αγώνα, γενικά είναι πάρα πολύ κοντά μου. Ξέρω και πόσο έχουν παλέψει οικογενειακά όλοι μαζί και πόσο ωραίο είναι ότι βγήκε αυτό προς τα έξω και οι κόποι τους ανταμείφθηκαν. Στεναχωρήθηκα πολύ που δεν μπορούσα να είμαι εκεί, ένιωθα τελείως FOMO (Fear of Missing Out), τελείως… στην απέξω που δεν μπορούσα να είμαι εκεί! Χάρηκα, όμως, πολύ με το αποτέλεσμα και κυρίως για εκείνον και την οικογένειά του».
Πηγή: SDNA
