Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow @Nakos_Ioannis
Ομολογουμένως σε άσχημη πολιτικά αλλά και κοινωνικά θέση βρίσκεται αυτή την στιγμή η Κυβέρνηση. Οι συνεχόμενες επιθέσεις της προς τα εισοδήματα και την φορολογία των πολιτών την έχουν καταστήσει κόκκινο πανί για μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας. Είναι η ίδια η μερίδα του κόσμου που πείσθηκε για τις “ανανεωτικέ αρετές” του Α.Τσίπρα και που υπό το φως των νέων μέτρων και της ήδη υπάρχουσας κατάστασης δείχνει να του γυρνάει επιδεικτικά την πλάτη.
Τα γεγονότα με τους συνταξιούχους
Νομίζω πως όλοι μας είδαμε σε πανελλήνια μετάδοση την έντονη βιαιοπραγία ενάντια στους συνταξιούχους και απορήσαμε με την συγκεκριμένη τακτική. Η αλήθεια είναι φίλοι μου πως η εξουσία και η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική είναι αμείλικτη. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν παίζει κανέναν ρόλο εάν το χημικό είναι με το “δεξί” ή με το αριστερό χέρι. Η ουσία είναι στο αποτέλεσμα και αυτό το οποίο έμεινε στην κοινή γνώμη είναι μία κυβέρνηση της Αριστεράς να χρησιμοποιεί “βία”, την οποία κατά τα προηγούμενα έτη την αποκήρυττε, προκειμένου να συνεχίσει να επιβάλλει την πολιτική της.
“Μαστίγιο από Μαξίμου”
Όπως ήταν φυσικό, οι εικόνες δεν θα μπορούσαν να διαψευστούν και για αυτό τον λόγο στο Μαξίμου δώθηκε η εντολή για έντονη προβολή της “δυσαρέσκειας”του Πρωθυπουργού για την χρήση βίας αλλά και τις ενέργειες του αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Τόσκα.
Το μαστίγιο του κ. Τσίπρα εστίαζε κυρίως στη “μή τήρηση της δέσμευσης του υπουργού για το τέλος της χρήσης βίας από τις δυνάμεις καταστολής” και επίσης για τις τυχόν παραλείψεις που φέρουν την δική του ευθύνη.
Επιπροσθέτως, η πολιτική ευθύνη που συνεχώς διατυμπανίζει ο υπουργός δεν μπορεί δυστυχώς να ξεγράψει τα όσα συνέβησαν την ημέρα που έλαβαν χώρα τσα επεισόδια. Το πιο έντιμο και σωστό εκ μέρους του θα ήταν η πορεία προς μία παραίτηση προκειμένου να με τις πράξεις και τις ενδεχόμενες παραλείψεις του να μην συνεχίζει να εκθέτει τόσο το Υπουργείο όσο και τον γενικότερο αστυνομικό κλάδο.
Και τώρα το καρότο…
Όπως είναι φυσικό μετά το μαστίγιο έρχεται το καρότο, το οποίο δεν είναι άλλο στην δική μας περίπτωση από τις εξαγγελίες για περαιτέρω “ανθρωπιστική” βοήθεια κοινωνικού χαρακτήρος και οικονομικής φύσεως προς τους οικονομικά αδύνατους για το έτος 2017.
Η συγκεκριμένη παγίδα κρύβεται στο προσχέδιο για τον νέο προϋπολογισμό με διατάξεις και βλέψεις για παροχή βοήθειας ύψους 300 εκατ. ευρώ για δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα στους τομείς της υγείας, της κοινωνικής προστασίας και της παιδείας.
Το πρόβλημα της εξίσωσης
Το πρόβλημα έχει διττό χαρακτήρα: Αφενός ότι το ποσόν αυτό όχι μόνο δεν αντισταθμίζει τις συνολικές απώλειες από τους νέους φόρους, τις εισφορές και τις μειώσεις στις συντάξεις που κυμαίνονται κοντά στα 3,3 δισ. (εκ των οποίων τα 2,5 δισ. ευρώ από φόρους και αφετέρου δεν έχει και την έγκριση των θεσμών.
Παράλληλα, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως αιτία της συγκεκριμένης θέλησης για χρηματική βοήθεια αποτελεί η σκέψη στο επιτελείο της κυβέρνησης πως το πρωτογενές πλεόνασμα για το
έτος 2017 θα ανέλθει στο 1,8%, ενώ οι μνημονιακές αναφορές κάνουν λόγο για 1,75.
Δημοσκοπήσεις και ανασχηματισμός στο τραπέζι
Ένα ακόμη ζήτημα το οποίο δείχνει να ταλανίζει την κυβέρνηση είναι το θέμα των δημοσκοπήσεων που συνεχώς καταδεικνύει την δημοσκοπική της καθίζηση μέρα με την μέρα.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν το Μέγαρο Μαξίμου προσανατολίζεται σε δύο κατευθύνσεις:
Η πρώτη αφορά την στοχευμένη αναφορά σε τηλεκατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις που στόχο έχουν να πλήξουν την γενικότερη εικόνα της Κυβέρνησης και η δεύτερη έχει να κάνει με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ευρημάτων αυτών των δημοσκοπήσεων.
Οι αναφορές αυτές μόνο τυχαίες δεν είναι και κύκλοι κοντά στην κυβέρνηση υπενθυμίζουν τα τραγικά δημοσκοπικά αποτελέσματα τέτοιων ερευνών, τόσο στο δημοψήφισμα του Ιουλίου όσο και στις εκλογές του προηγούμενου έτους.
Εν κατακλείδι, και σκόπιμα το άφησα για τελευταίο αρκετά είναι τα πηγαδάκια τόσο εντός όσο και εκτός της κυβέρνησης που ομιλούν για την πιθανότητα ενός ανασχηματισμού στο προσεχές μέλλον προκειμένου να δοθεί μία ανανέωση προσώπων αλλά και τρόπου σκέψης στο κυβερνητικό έργο και να καμφθούν οι αντιδράσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα που απασχολούν την δημοσιότητα για αρκετό χρονικό διάστημα, όπως ο κ. Φίλης. Σίγουρα, όμως, οι καλά πληροφορημένοι δεν μπορούν να περιμένουν περισσότερα από τον Πρωθυπουργό πριν το Συνέδριο του Σύριζα (13-16 Οκτωβρίου), ενώ και οι επόμενες ημέρες δείχνουν ότι θα καθυστερήσουν λίγο την “ανανέωση” δεδομένου του γεγονότος ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το ζήτημα της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς.
