Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Η στάση της Ρωσίας στο διεθνές προσκήνιο εξελίσσεται με πολύ ενδιαφέρον τρόπο. Όσο δυνατός και αν θέλει να δείχνει ο Πούτιν, οι κυρώσεις που έχουν αποφασισθεί ενάντια στη χώρα του είναι σοβαρές και με τεράστιες συνέπιες κυρίως για την δυναμικά εξελισσόμενη οικονομία της. Έχουν πλέον αρχίσει ανοιχτά αξιωματούχοι αλλά και σημαίνοντα πρόσωπα της Ρώσικης οικονομικής ελίτ να παραδέχονται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι βρίσκονται σε στάση άμυνας, ενώ ταυτόχρονα υπόσχονται να χειριστούν την κατάσταση προς το συμφέρον της Ρωσίας.
Ο Αλεξάντρ Σόχιν, πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών της Ρωσίας αλλά και πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός της κυβέρνησης, σε συνέντευξή του στην RBTH δηλώνει πως η Ρώσικη Οικονομία ‘δεν θα βγει βρεγμένη από το ποτάμι των κυρώσεων’. Η υποτίμηση του ρουβλιού και ο περιορισμός των εισαγωγών αφήνουν σοβαρό στίγμα στην κατάσταση της οικονομίας. Ωστόσο παρατηρεί ότι αυτό ανοίγει δρόμους για νέες ευκαιρίες σε πολλούς τομείς της οικονομίας. Ιδιαίτερα για την αγροτική που θα κληθεί στο άμεσο διάστημα να καλύψει το κενό στην εσωτερική αγορά. Παράλληλα όμως και για βιομηχανίες που είναι πολύ δυσκολότερο να καλύψουν αντίστοιχα κενά όπως αυτή των προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, η σημερινή κατάσταση θα θεωρηθεί ως έναυσμα για την ανάπτυξη της εγχώριας high-tech βιομηχανίας.
Η Ρωσία φαίνεται πως όχι απλώς παίρνει στα σοβαρά τις κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί αλλά αντιμετωπίζει την κατάσταση με λιγότερη υστερία από ότι οι ‘εταίροι’ της, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι τυχαίο που η εν λόγω συνέντευξη έρχεται σχεδόν ταυτόχρονα με δηλώσεις του ρώσου πρωθυπουργού Ντιμίτρι Μεντβέντεφ:
«Είναι πολύ σημαντικό να μην μπούμε στον πειρασμό των αντίμετρων, με απλές λύσεις, μόνο και μόνο για εκδικητικούς λόγους, αλλά να εστιάσουμε στη διατήρηση και την ενίσχυση των δημοκρατικών διαδικασιών ανάπτυξης του κράτους και της κοινωνίας μας»
Την ίδια στιγμή το RIA Novosti μεταδίδει: «Οπως τόνισε ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, η Μόσχα θα λάβει μέτρα αντιμετώπισης των δυτικών κυρώσεων, μόνον εάν πρόκειται για την προστασία των συμφερόντων του λαού της Ρωσίας.»
Η Ρωσία προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι δεν θα αντιδράσει ακραία και εκδικητικά στην ‘επίθεση’ που δέχεται. Ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα; Η απάντηση είναι όχι. Η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας δείχνει ότι έχει ένα ξεκάθαρο στόχο πλέον. Να πείσει την Ευρώπη πως από το παιχνίδι αυτό θα βγουν χαμένοι οι δύο τους, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ. Να καταδείξει δηλαδή ότι το συμφέρον της ΕΕ θα ήταν πλησιέστερα προς τη Ρωσία ή τουλάχιστον όχι απέναντί της.
Αυτό καταλογίζεται ως μια εξέχουσα άσκηση ταπείνωσης από έναν ηγέτη που κατά τα άλλα έχει επιδείξει δυναμικό και αυταρχικό χαρακτήρα. Η συνέχεια δεν γνωρίζουμε πια θα είναι. Το μόνο σίγουρο είναι πως με την δημοτικότητα του Πούτιν στο εσωτερικό να ανεβαίνει ακόμη περισσότερο σαν αποτέλεσμα των κυρώσεων και την εγχώρια βιομηχανία να ανασυντάσσεται για να ενδυναμώσει και να χαρίσει αυτάρκεια στην Ρώσικη οικονομία, η Ρωσία φαίνεται πως χειρίζεται με σύνεση την παρούσα κρίση τη στιγμή που οι αντίπαλοί της μάλλον φαίνεται να οδηγούνται από τις εξελίξεις.
