Η ιστορικός Μαρία Ευθυμίου σε συζήτησή της με τον Μάκη Προβατά για την Ελλάδα.
Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά στην Athens Voice:
Μιλούσαμε για τις διάφορες δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και πώς τις χειριζόμαστε. Και ξαφνικά μου λέει:
– Ξέχασα να σου πω κάτι. Πήρα τηλέφωνο τον κύριο Μπένο. Το έκανα την επόμενη ημέρα που ορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Εύβοιας.
– Γνωρίζεστε; ήταν η άμεση απορία μου.
– Όχι. Βρήκα, ωστόσο, το τηλέφωνό του και τον κάλεσα. Του είπα ότι,
τρελαμένη, όπως όλοι μας, από το κακό που βρήκε τον τόπο το δεκαπενθήμερο των πυρκαγιών, θέλω να πάω να δουλέψω ως εθελόντρια στις καμένες περιοχές. Του είπα, μάλιστα, ότι έχω μια συνολική σκέψη και την ανέφερα.
Και τότε άρχισε να μου εξηγεί με το φοβερό της πάθος:
– Πρότεινα εγώ και άλλοι εθελοντές να πηγαίνουμε όπου ορίζει η Επιτροπή και να εργαζόμαστε για περίπου έξι ώρες. Μετά το τέλος της εργασίας μας, θα μπορούσα με χαρά, στον ίδιον αυτόν χώρο, μέσα στα καμένα, να προσφέρω ένα δίωρο μάθημα Παγκόσμιας Ιστορίας συνδυάζοντας τη δουλειά με την απόλαυση της Ιστορίας. Το ότι θα δουλεύουμε όλοι μαζί και, στη συνέχεια, οι ίδιοι άνθρωποι, θα χαιρόμαστε τη διαδικασία του μαθήματος σκέφθηκα ότι θα έδινε ένα μήνυμα ενότητας της κοινωνίας μας απέναντι σ’ αυτή τη συμφορά, καθώς και έναν γόνιμο και αισιόδοξο συμβολισμό. Ότι θα αναδείκνυε το πείσμα μας να αναστρέψουμε το κακό με ομορφιά και ουσία.
– Τι να πω… Φοβερή ιδέα. Και πώς αντέδρασε ο Σταύρος Μπένος;
– Αντέδρασε θετικά και ακούστηκε πολύ συγκινημένος. Δέχθηκε με χαρά.
– Είναι καταπληκτική ιδέα γιατί, έτσι κι αλλιώς, σχεδόν όλα σε αυτή τη ζωή
προχωράνε διά του παραδείγματος, είπα εγώ.
– Μιας και λες αυτό, σκέφτομαι, και του το είπα, προσέθεσε εκείνη, ότι το ίδιο πιθανόν να ήταν διατεθειμένα να κάνουν και άλλα άτομα -όπως π.χ. καλλιτέχνες, επιστήμονες, διανοούμενοι κλπ.- των οποίων η συμμετοχή θα προσελκύσει εθελοντές ενισχύοντας το μήνυμα της ανιδιοτελούς προσφοράς για το κοινό καλό που τόσο πολύ έχουμε όλοι ανάγκη.
Ακούγοντάς την, σκέφθηκα αυτό που έχω γράψει στον πρόλογο του βιβλίου μας «Ρίζες και θεμέλια»: «Η Μαρία Ευθυμίου αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί την Ελλάδα της φλόγας και όχι της στάχτης […]. Γιατί εν τέλει σε αυτή τη ζωή είσαι ό,τι υπερασπίζεσαι».
Και τώρα ήρθε η ώρα να υπερασπιστούμε, ως κοινωνία, το μέλλον μας, το οξυγόνο της ζωής μας.
Πηγή: athensvoice.gr
