Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
«Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά» κατά το γνωστό εμβατήριο του ελληνικού στρατού. Σήμερα ήταν μια μαύρη μέρα στη Βουλή. Κι εκεί δεν ξεσπάθωσε κανένας κλέφτης, κανένας αρματολός, κανένας γνήσιος πατριώτης που μάχεται για τα δίκαια της πατρίδας του. Μόνο κάποιοι τύποι, εσχάτως κοστουμαρισμένοι αλλά με συνεπή τσογλανοειδή συμπεριφορά που θεωρούν την υψωμένη φωνή και την ακόμη πιο υψωμένη γροθιά, μη αντικρουόμενο πολιτικό επιχείρημα.
Είναι αυτοί που ως άλλοι τζιχαντιστές… ακονίζουν την ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια προφανώς για να κόψουν τα κεφάλια όσων τολμούν να μην αποδέχονται ως μοναδική αλήθεια το κήρυγμα μίσους που προβάλουν με περιτύλιγμα την καπηλεία εθνικών ιδεωδών και πατριωτικών αξιών. Αυτοί που με σχεδόν κομμουνιστική εμμονή (εθνικοσοσιαλιστές γαρ) απαξιώνουν τις δημοκρατικές διαδικασίες με κάθε ευκαιρία, ακριβώς επειδή δεν πιστεύουν σε αυτές και σκοπός τους είναι η κατάλυση της έννομης τάξης κι η εγκαθίδρυση μιας εθνικολαϊκής κυβέρνησης με… πεφωτισμένους εγκεφάλους όπως… οι ίδιοι!
Κακώς λοιπόν μας εκπλήσσει το πρόσφατο συμβάν με τον Κασιδιάρη να ενοχλείται που τόλμησε κάποιος να… περάσει από μπροστά του την ώρα της ομιλίας του και επιδόθηκε σε χειροδικίες και… μπουκαλοπόλεμο! Τι άλλο περιμέναμε να κάνει; Ποια στάση θα φάνταζε στα μάτια μας πιο συμβατή με τα έως τώρα πεπραγμένα του; Ψευτομαγκιά, τραμπουκισμός, αποποίηση ευθυνών. Το τρίπτυχο της επιτυχίας κάθε φασίζουσας νοοτροπίας σε όλο της το μεγαλείο και σε αυτή την περίπτωση.
Όταν επί Σαμαρά προχώρησε η ποινική δίωξη μιας κάστας ανθρώπων που μισούν τον άνθρωπο, την δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης κάποιοι βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα και να κατακρίνουν την διαδικασία. Το ζήτημα δεν είναι νομικό και κυρίως δεν είναι περιπτωσιολογικό. Η δικαιοσύνη θα κρίνει και θα αποδώσει τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα από τους κατηγορουμένους. για τα συγκεκριμένα αδικήματα. Δεν μπορεί όμως να διαμοιράσει πολιτικές ευθύνες και να σηματοδοτήσει την αποκάλυψη του πολιτικού ρόλου τους.
Όλως «τυχαίως» σε αρκετές περιπτώσεις όπου οι συνθήκες δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον για την κυβέρνηση Τσίπρα, έρχεται ένα γεγονός αντίστοιχο με το σημερινό για να μας αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα. Το μεσοπρόθεσμο που ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ανατρέπει τις ζωές της πλειοψηφίας των Ελλήνων με εισοδηματικές περικοπές, επιπρόσθετη φορολόγηση και στραγγαλίζει την οικονομία καθυποτάσσοντας την σε πορεία ασθενικής ανάπτυξης αλλά τα «σκληρά» παιδιά του εθνολαϊκισμού επικεντρώνονται και πάλι… στα σημαντικά δίνοντας μια μικρή επικοινωνιακή ανάσα στον κυβερνητικό πνιγμό των κοινωνικών αντιδράσεων.
Η θεωρία των δυο άκρων που ορισμένοι εκτίμησαν ως υπερβολική, τοποθετώντας την στην ιδεολογική κλίνη του Προκρούστη, αποδεικνύεται ένα ουσιαστικό δίπολο αλληλοτροφοδοτούμενης έντασης που πολιτικά εξυπηρετεί και τα δυο μέρη. Τόσο απλά, τόσο τακτοποιημένα…
