Συγκλονίζει η μάχη ενός 40χρονου που εργάζεται στο ΕΚΑΒ Πάτρας με τον κορονοϊό. «Έζησε χάρις στην 1η δόση και την επιμονή των γιατρών», λέει.
Ο 40χρονος Δημήτρης Διαμαντόπουλος, εργαζόμενος του ΕΚΑΒ στην Πάτρα απευθύνει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής Α’ Λοιμώξεων του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας».
Παρόλο που είχε νοσήσει από κορονοϊό το καλοκαίρι, νόησε ξανά, μετά την 1η δόση του εμβολίου. Όπως εξομολογείται στο thebest.gr, έφτασε ένα βήμα πριν τη διασωλήνωση, όμως, πλέον βρίσκεται στο σπίτι του.
«Η επιμονή των γιατρών με έσωσε. Τη δέκατη ημέρα έκανα πνευμονία και τελικά οδηγήθηκα στην εισαγωγή. Επέμεναν και έκανα συνεχώς επανεξετάσεις. Στην Α΄ λοιμώξεων όλοι, γιατροί και νοσηλευτές έδωσαν τεράστιο αγώνα, κόντεψα να φτάσω στη διασωλήνωση. Ήταν η δεύτερη φορά που νόσησα», σημειώνει.
Όπως εξηγεί: «Η πρώτη φορά ήταν τον περασμένο Ιούλιο και ήμουν σχεδόν ασυμπτωματικός, είχα δέκατα για δύο ημέρες. Ενώ ίσχυε το πιστοποιητικό νόσησης που είχα, αποφάσισα να εμβολιαστώ, καθώς έβλεπα και λόγω της δουλειάς μου, ότι υπάρχει τεράστια εξάπλωση του ιού. Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές πηγαίναμε τους ασθενείς στο νοσοκομείο σωρηδόν, 10 περιστατικά σε κάθε βάρδια. Φοβήθηκα, συμβουλεύτηκα τον γιατρό μου και προχώρησα σε εμβολιασμό. Τελικά νόσησα μεταξύ πρώτης και δεύτερης δόσης.
Θα έκανα τη δεύτερη δόση στις 28 Δεκέμβρη και νόσησα στις 8 του μήνα. Τις πρώτες 4 – 5 ημέρες περνούσα τη νόσο ήπια, δεν ένιωθα κάτι. Μετά άρχισα να κάνω δέκατα και τελικά την 8η μέρα έκανα 39 πυρετό. Πήγα στο νοσοκομείο, μου έκαναν εισαγωγή καθώς μέσα σε δύο μέρες είχα κάνει πνευμονία και είχα εμφανίσει λοίμωξη σε όλο τον οργανισμό. Έμεινα 10 μέρες. Έκανα οξυγονοθεραπεία και σιγά – σιγά ανταποκρίθηκα σε φάρμακα και σε αντιβιώσεις.
Είμαι με οξυγόνο στο σπίτι εδώ και τρεις μέρες. Χρειάζομαι, όμως, χρόνο για να επανέλθω. Αυτή τη στιγμή κάνω 10 στάσεις για να φτάσω στο μπάνιο, λόγω κούρασης. Χρειάζεται αγώνας. Μου είπαν ότι αν δεν είχα κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου, ίσως να είχα διασωληνωθεί, να το πέρναγα ακόμα πιο βαριά. Με έσωσε έστω και η μία δόση που έκανα αν και το πιστοποιητικό νόσησης έληγε τον Ιανουάριο. Ο κάθε οργανισμός λειτουργεί και αντιδρά διαφορετικά στον ιό. Κάνεις το εμβόλιο για να έχεις ένα όπλο.
Ευχαριστώ όλους τους γιατρούς και το προσωπικό. Ο καθένας εκεί δουλεύει για τρία άτομα. Κάνουν τα πάντα για να δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Μου έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός, η επιμονή και η ανθρωπιά τους. Δεν ρώτησαν ποτέ κανέναν αν ήταν εμβολιασμένος. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν ήταν εμβολιασμένοι. Έβλεπες ότι προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να μην διασωληνωθείς. Χτύπαγες το κουδούνι, και σε ένα λεπτό είχες νοσηλευτή. Ο διευθυντής της κλινικής δεν πήγαινε ποτέ σπίτι του», καταλήγει ο 40χρονος.
