Φαίνεται λοιπόν ότι τα ιλιγγιώδη δημοσιονομικά χρέη σε Ευρώπη και Αμερική θα λειτουργήσουν σαν τις «μαύρες τρύπες» του διαστήματος και θα απορροφήσουν τα πάντα, φορολογικούς παραδείσους, αδήλωτες καταθέσεις και offshore εταιρείες… αλλά και το μαύρο χρήμα που είναι προϊόν εγκληματικών δραστηριοτήτων (λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών, πορνείας κλπ).
Μετά το Λουξεμβούργο και η Αυστρία «θα διαπραγματευθεί την άρση του τραπεζικού απορρήτου» για τους ξένους που είναι κάτοχοι λογαριασμού στο έδαφός της, δήλωσε ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν. Πρόσθεσε μάλιστα ότι τις συζητήσεις με τις Βρυξέλλες θα τις κάνουν από κοινού με το Λουξεμβούργο. Περίεργη αυτή η ταύτιση με το αμαρτωλό Λουξεμβούργο, που σημαίνει ότι η Βιέννη θα έλαβε κάποιο αφανές τελεσίγραφο από το Βερολίνο. Δεν το ξέρω, αλλά υποθέτω ότι στις τράπεζες της πάλαι ποτέ ουδέτερης Αυστρίας πρέπει να υπάρχει πολύ ρωσικό χρήμα, παλιό και νεότερο. Εκτός, αν παίζει και κάτι άλλο που δεν φαίνεται. Αυτή η αυθόρμητη προσφορά του Φάιμαν είναι περίεργη. Βέβαια, το τραπεζικό απόρρητο προστατεύεται από το Σύνταγμα τουλάχιστον για τους Αυστριακούς.
Αλλά αντίστοιχες κινήσεις γίνονται και στις ΗΠΑ κατά τη δεύτερη τετραετία του Μπάρακ Ομπάμα, όπου υπό την πίεση της κοινής γνώμης και την ασύστολη φοροδιαφυγή των εταιρειών και των πλουσίων, το θέμα άνοιξε από τον ίδιο τον Ομπάμα προεκλογικά, όταν έκανε λόγο για το κτίριο Ugland House στα νησιά Κέιμαν που αποτελεί την έδρα για πάνω από 12.000 εταιρείες.
Πρόσφατα μια διεθνής κοινοπραξία δημοσιογράφων Offshore Leaks που έβαλε στο χέρι 2,5 εκατ. έγγραφα από offshore εταιρείες υπολόγισε το μαύρο κεφάλαιο σε 32 τρισεκ. Δολάρια. Τώρα, η μη κυβερνητική οργάνωση Tax Justice Network εκτιμά ανάμεσα σε 16 με 25 τρισεκ. ευρώ τα κεφάλαια που είναι κατατεθειμένα σε ανώνυμους λογαριασμούς σε φορολογικούς παραδείσους. Με ένα 50% hair cut και μια φορολόγηση της τάξεως του 45% πολλά δημοσιονομικά ζητήματα θα λυθούν και θα καταγραφεί μία στρατηγική νίκη κατά του εγκλήματος…
