Σημειώνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Είναι κάμποσες φορές, αναγνώστη μου, που σου έχω αποκαλυφθεί! «Κάνω σχέση» με σκυλιά και όχι με γατιά. Μόνον μικρά διαλείμματα υπήρξαν κατά την πολύχρονη συμβίωση της οικογένειάς μου με κάποιο σκυλί. Να, πριν από λίγο με «δάγκωσε τρυφερά» ο Φοίβος ο Σκύλος, επειδή επιχείρησα να τον κατεβάσω από τα κάγκελα του μπαλκονιού, πάνω στα οποία ήταν γαντζωμένος και γαύγιζε βροντερά και θυμωμένα! Θυμωμένα;
Θυμώνει πράγματι ο Φοίβος ο Σκύλος – ένα border collie δύο ετών – ή μήπως ακόμη και όταν φαίνεται/εκφράζεται θυμωμένος παίζει θέατρο; Εδώ σε θέλω, πρόκειται για γνήσιο θύμο ή παράσταση θυμού; Αν το καλοεξετάσεις πολιτικώς, ίσως διαπιστώσεις πως τελικά τίποτε δεν είναι ικανό να θυμώσει πραγματικά τον Φοίβο και πως η εκδήλωση θυμού με γαυγίσματα είναι απλώς στοιχείο της θεατρινίστικής του συμπεριφοράς. Έτσι κάνει πολιτική, έτσι αντιλαμβάνεται την πολιτική, την ηγεσία τη κυριαρχία! Ακόμη και το σημερινό δαγκωματάκι στο χέρι μου μέρος της γενικής παράστασης (του) είναι!
Είναι όλα τα σκυλιά έτσι; Όχι, δεν θα μπορούσα να το ισχυριστώ! Έτσι συμπροφέρονται τα σκυλιά που αντιλαμβάνονται τη ζωή ως ρόλο και τακτική για την ικανοποίηση κάποιου συγκεκριμένου ηγετικού ρόλου – όχι δια της καταστροφής, αλλά δια της διαπραγμάτευσης! Ο Φοίβος ο Σκύλος, για παράδειγμα, από κουτάβι έπαιζε το ρόλο του ηγέτη. Να σκεφτείς η γυναίκα μου δεν μπορούσε να κινηθεί στο σπίτι χωρίς την άδειά του! Όταν παίζαμε μπάλα ή frisbee, πρώτα σε δάγκωνε ελαφρώς και μετά έμπαινε στο παιχνίδι! Μόλις κουραζόταν ή έβλεπε πως δεν τα καταφέρνει να έχει τα πράγματα υπό τον δικό του έλεγχο – να παίζεις εσύ το παιχνίδι του και όχι αυτός το δικό σου – θα έπρεπε να λογαριάζεις με μια επιπλέον δαγκωνιά. Όχι κάτι σοβαρό/καταστροφικό! Μην πάει το μυαλό σου σε δαγκωνιές από απολιτικά ή πολιτικά σκυλιά υψηλού αλτρουισμού, σαν τα λυκόσκυλα ή κάποια κυνηγόσκυλα για παράδειγμα! Εδώ, πρόκειται για ελαφρά, επιφανειακά δαγκώματα με τα μπροστινά δόντια, έτσι ώστε να προσαρμοστείς στο δικό του ηγετικό παιχνίδι και μόνον…
Αυτά συνέβησαν (προ)χθες το βράδυ στη Βουλή των Ελλήνων, προς απογοήτευση του φιλοθεάμονος κοινού που επιζητεί σκληρές, αιμοβόρικες καταστάσεις – ως πολιτικό θέαμα ασφαλώς! Εκεί έλαβαν χώρα οι «απόλυτοι» θεατρινισμοί, ιδιαίτερα σε ό, τι αφορά στις διαπλεκόμενες σχέσεις! Ουδείς τόλμησε να δαγκώσει βαθιά στο ζήτημα για να μην δαγκωθεί αναδραστικώς, ασφαλώς! Έτσι όλα κινήθηκαν στην επιφάνεια με υποδηλώσεις και ουσιαστικά μόνον μια «γάτα» στο κάδρο! Ήταν σαν «το όλον» της διαπλοκής να είναι ο κ. Ψυχάρης, ο κ. Βγενόπουλος, ο κ. Θέμος, από την μια πλευρά, και ο κ. Κουρής από την άλλη, με κάποιους δημοσιογράφους και εκδότες ανύπαρκτου κύρους και ισχύος και φερόμενους ως εκβιαστές, να μεταφέρονται από το περιθώριο της διαπλοκής τεχνηέντως στο κέντρο της!
Ένα είναι βέβαιο, πως με τα χθεσινοβραδινά γαυγίσματα στη βουλή διασκέδασαν για άλλη μια φορά οι γάτες της διαπλοκής! Σε αυτές δεν πρόκειται ποτέ να αναφερθεί εμπεριστατωμένως κανείς πολιτικός, που ενδιαφέρεται για την καριέρα του, ούτε φυσικά κάποιος άλλος που ενδιαφέρεται για τη ζωή και την ευημερία, τη δική του και των δικών του! Χθες ακούσαμε κάτι περί μαφίας από το στόμα αρμόδιου υπουργού, αλλά χωρίς εξηγήσεις και λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να απειλήσουν με στέρηση «ταυρίνης» τη δίαιτα της γάτας!
Γίνεται διαπλοκή χωρίς μαφία; Μόνον στο βαθμό που η διαπλοκή αποκτήσει θεσμικά και διαφανή χαρακτηριστικά. Αυτό προσπάθησαν χθες όλες οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις να αποφύγουν. Την θεσμοθέτηση της διαπλοκής! Και έτσι η ελληνική διαπλοκή, θα παραμείνει στο επίπεδο της μαφίας για να ευδοκιμούν και να κυριαρχούν οι «γάτες σαλονιού», όπως και οι κεραμιδόγατοι, τους οποίους κάποιοι πολιτικώς επιμένοντες συνεχίζουν να αποκαλούν αχυρανθρώπους και βρωμοτσογλαναρία χωρίς ίχνος ηθικής και γενικά δίχως όρια!
Όχι, χθες το βράδυ στο «κυνοβούλειο» δεν απειλήθηκαν οι «γάτες» της ελληνικής κοινωνίας και επιχειρηματικότητας! Το αντίθετο, έγινε σαφές πως κάθε «σκύλος» εκεί, έδειξε να αντιλαμβάνεται καλά πως οι «γάτες» είναι ζωτικό και επιφανές μέρος της οικογένειας του αστικού/κοινοβουλευτικού καθεστώτος της πατρίδας μας και όχι ένα παιχνιδάκι ή θήραμα για τα …δόντια τους! Ακόμη και ο πρωθυπουργός σε σχέση με τον Ψυχάρη, επέδειξε συμπεριφορά «Φοίβου»! Και αυτό όχι απλώς για να «ξελασπώσει» από την παράδοξη και ίσως «ανάρμοστη» σχέση τους, αλλά επίσης και για να μην γίνει αυτός η αιτία να γίνουν οι «γάτες» μας μαλλιά-κουβάρια και να απειληθεί πλέον στα σοβαρά με κατάρρευση το καθεστώς ηγεμονίας στην Ελλάδα!
Αυτό είναι το ζήτημα: Τα σκυλιά γαυγίζουν υποκριτικά για να μην φαγωθούν οι γάτες μεταξύ τους! Βλέπεις το δράμα του Κυριάκου; Πως θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Αλέξη χθες το βράδυ, χωρίς να κάνει άνω-κάτω την διαπλοκή; Δεν θα μπορούσε! Και έτσι ο δυστυχής δεν μπόρεσε… γενικώς και έχασε! Χωρίς στρατηγική για την «απομαφιοποίηση» της διαπλοκής είναι αδύνατον να μακροημερεύσει η πολιτική καριέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη! Αυτό δεν είναι δυνατόν να μην του έχει «εκμυστηρευτεί» ο Μπαμπάς του!
Είδα, αγαπητέ αναγνώστη, τον Αντρέα, τον Έβερτ και τον Μητσοτάκη να γίνονται θρύψαλα από τη μαφία της διαπλοκής, επειδή και οι τρεις διέπραξαν το ίδιο πολιτικό σφάλμα: Πίστεψαν πως οι «γάτες» που είχαν στην αγκαλιά τους και στην «οικογένειά» τους, συμπεριφέρονταν σαν τον Φοίβο τον Σκύλο! Λάθος, οι γάτες είναι γάτες και την πολιτική ευθύνη θα την έχουν πάντοτε τα σκυλιά! Η στρατηγική του «Φοίβου» ως προς τη «γάτα» είναι καταδικασμένη να αποτύχει και να… τον εξευτελίσει! Φουκαρά Φοίβο, δεν είναι οι γάτες σαν τα πρόβατα!
