Γράφει η Ηλέκτρα Χαντζοπούλου
Μέσα Μαρτίου, πρακτική, σχολή, άπειρες εργασίες και εγώ να θέλω να πηδήξω από το παράθυρο. Με συνοπτικές διαδικασίες, λοιπόν, η νέα πρακτική άσκηση έγινε εθελοντική εργασία, το Λονδίνο έγινε Πορτογαλία και το Placement UK έγινε Worldpackers. Απλώς, δεν μπορούσα να ξαναδώ τον εαυτό μου σε ένα γραφείο.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Πώς προέκυψε η Πορτογαλία, τί είναι οι worldpackers και κατά πόσο η επιλογή εθελοντικής εργασίας αμέσως μετά το πέρας των σπουδών μου αποτελεί την καλύτερη κίνηση καριέρας. Πάντα έλεγα πως μόλις πάρω το πτυχίο μου θα κάνω ένα ταξίδι, διαφορετικό από τα υπόλοιπα, το οποίο θα διαρκούσε τουλάχιστον έναν μήνα, εγώ τελικά θα φύγω για δύο. Όσο για την Πορτογαλία ήθελα ένα μέρος με θάλασσα, ήλιο, μεσογειακή κουλτούρα και σχετικά κοντά.
Ωστόσο, δύο μήνες διακοπών σε άλλη χώρα θα προκαλούσαν ανεπανόρθωτο πλήγμα στον τραπεζικό μου λογαριασμό και επίσης θα βαριόμουν από ένα σημείο και μετά. Σε αυτό το σημείο εμφανίζονται οι Worldpackers. Πρόκειται για μια startup η οποία βοηθάει άτομα να ταξιδέψουν ανά τον κόσμο με σχετικά χαμηλό προϋπολογισμό, ανταλλάσσοντας την όποια δεξιότητα διαθέτουν (φωτογραφία, ξένες γλώσσες, μαγειρική κλπ) με δωρεάν διαμονή ενώ σε πολλές περιπτώσεις προσφέρεται διατροφή και μια βασική ανταμοιβή. Προσωπικά θα εργάζομαι για ένα surf camp (όχι δεν έχω ιδέα) με στόχο να βελτιστοποιήσω την εικόνα τους στα social media. Προφανώς, δεν πρόκειται για μόνιμη δουλειά, είναι ελάχιστες ώρες κάθε μέρα και θα το χαρακτήριζα περισσότερο ως απαλλαγή από την ρουτίνα στην οποία είχα μπει.
Να ‘μαι, λοιπόν, στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης να περιμένω για την επόμενη πτήση μου. Έχοντας απαντήσει σε όλα τα βασικά ερωτήματα του ταξιδιού μου, δεν έδωσα βάση στο περισσότερο σημαντικό. Γιατί το κάνω; Σίγουρα έπαιξε ρόλο η πίεση του προηγούμενου χρόνου, σίγουρα ήθελα να ξεφύγω από μια ρουτίνα που με είχε κουράσει, αλλά δεν είναι αυτοί οι πιο σημαντικοί λόγοι. Σε κάθε άνθρωπο αναλογεί ένα ταξίδι το οποίο θα του αλλάξει τη ζωή, τον τρόπο που μέχρι εκείνη τη στιγμή αντιμετώπιζε κάθε τι στην καθημερινότητά του, από τα πιο σημαντικά στα τελείως υποτυπώδη. Αυτό το ταξίδι μπορεί να διαρκέσει από τρεις μέρες, έως ένα μήνα ή ακόμη και μια ολόκληρη ζωή. Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να το κάνουμε.
Προσωπικά, δεν ξέρω σε τι βαθμό θα με επηρεάσει αυτή η νέα εμπειρία. Μπορεί να αποτύχει παταγωδώς και να πάρω το πρώτο αεροπλάνο της επιστροφής, μπορεί ωστόσο και να μου ανοίξει κάποιους νέους ορίζοντες. Αυτό που σίγουρα δεν πρόκειται να μετανιώσω είναι η απόφαση να ξεφύγω από ένα δίκτυο που με πολύ φροντίδα είχα δημιουργήσει, προκειμένου να ζήσω κάτι νέο. Ήταν μια κίνηση που χρωστούσα στον εαυτό μου, ακριβώς όπως και εσείς στο δικό σας.
Κατά διαστήματα θα μαθαίνετε λοιπόν νέα μου, μέχρι να ολοκληρώσω επιτυχώς την εμπειρία μου ή να γυρίσω πίσω από την πρώτη εβδομάδα. Μέχρι τότε θα προσπαθήσω να σας προμηθεύσω με τις περισσότερες δυνατές πληροφορίες για την Πορτογαλία.
Θα τα πούμε σύντομα!