Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Τελικά φαίνεται ότι υπάρχουν λαϊκιστές και στην Ευρώπη. Ίσως βέβαια να αρχίσουν να συμμορφώνονται μετά το ξύλο που έφαγαν. 11 δις δαπάνες περικόπτει η κυβέρνηση συνασπισμού στις Βρυξέλλες στα πλαίσια εφαρμογής πολιτικής λιτότητας. Εκατοντάδες χιλιάδες ήταν αυτοί βγήκαν να διαδηλώσουν την Πέμπτη. Την οργάνωση ανέλαβαν συνδικάτα, πολιτικές ενώσεις και κόμματα της αριστεράς όπως θα ήταν αναμενόμενο. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν η προσέλευση 130.000 περίπου ανθρώπων στη μεγαλειώδη συγκέντρωση.
Αναρωτιέται και με το δίκιο του ο αναγνώστης: Υπάρχουν λαϊκιστές και στην καρδιά της Ευρώπης; Υπάρχουν λοιπόν, αλλά ας μη γελιόμαστε. Εκεί δεν πάνε για κυβέρνηση όπως εδώ. Αντιθέτως έφαγαν αρκετό ξύλο από τις δυνάμεις επιβολής της τάξης. Διαδραματίστηκαν εικόνες που δεν έχουμε να συνηθίσει να βλέπουμε στις ανεπτυγμένες, δυτικές, ελεύθερες δημοκρατίες της Ευρώπης. Ίσως μόνο λίγο στη Γαλλία. Αλλά περισσότερο μας θυμίζουν χώρες όπως η Ελλάδα.
Αυτό που κάνει τις εικόνες ακόμη πιο οικίες σε εμάς είναι ότι ξέσπασαν επεισόδια με αποτέλεσμα υλικές ζημιές αλλά και τραυματισμούς. Ο εκπρόσωπος της πυροσβεστικής Πιέρ Μέις δήλωσε πως «Υπάρχουν αρκετοί τραυματίες» χωρίς ωστόσο να μπορεί να πει αν είναι διαδηλωτές ή αστυνομικοί.
Η κινητοποίηση χαρακτηρίστηκε «ιστορική» από διάφορα συνδικάτα δεδομένου ότι ξεπέρναγε αντίστοιχες μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα που έγιναν το 2012 και 2013. Φαίνεται πως δεν είναι μόνο διάφοροι στην Ελλάδα που διαμαρτύρονται για την ύφεση στην οικονομία και τις πολιτικές λιτότητας που μαστίζουν την κοινωνία. Οι οποίοι μάλιστα χαρακτηρίζονται και συχνά ως λαϊκιστές, αφού δεν κατανοούν ότι οι θυσίες γίνονται προς όφελος της ανάκαμψης της οικονομίας. Ο Βενιζέλος δήλωσε πρόσφατα ότι «δεν είναι το μνημόνιο που έφερε την κρίση, είναι η κρίση που έφερε το μνημόνιο». Όμως αυτό αμφισβητείται έντονα, και ως γενικότερη αντίληψη και από άλλους λαούς με μικρότερα οικονομικά προβλήματα από εμάς. Σίγουρα η κρίση ήρθε πριν από το μνημόνιο και τις πολιτικές του. Όμως δεν μας έχουν πείσει ακόμη ότι το μνημόνιο (δλδ η λιτότητα) δεν βάθυνε την κρίση, δεν μεγιστοποίησε την ύφεση και εν τέλει παραμένει ως εμπόδιο προς την ανάπτυξη της οικονομίας.