Το σχέδιο ανέγερσης του Μεγάρου Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού Σουρμένων, τον χώρο, δηλαδή, που θα στεγάζει τον πολιτισμό των Ποντίων και θα κρατήσει ζωντανά τα ήθη και τα έθιμά τους, παρουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης, 11 Ιανουαρίου, στο Ελληνικό.
Εκατό χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, την καταστροφή της Σμύρνης και εκατό χρόνια από την εποχή που οι Έλληνες του Πόντου, το 1922,από τα Σούρμενα και την ιστορική Αργυρούπολη, εγκατέλειψαν τις πατρογονικές εστίες τους κι ακολούθησαν τον δρόμο της προσφυγιάς, ερχόμενοι στον χώρο του Ελληνικού, με τα λιγοστά υπάρχοντά τους και τις ιερές εικόνες τους, το σχέδιο ανέγερσης του Μεγάρου Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού, που φιλοδοξεί να γίνει η κιβωτός του ποντιακού πολιτισμού παρουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης.
Το υπερσύγχρονο κτίριο στα Σούρμενα θα στεγάσει τις ιστορικές μνήμες, τα όνειρα και τις ελπίδες των πανταχού ποντίων. Το κτίριο φιλοδοξεί να γίνει ο συνδετικός κρίκος του ποντιακού ελληνισμού σε όλη τη γη θα στεγαστεί σε κοινωφελές οικόπεδο που παραχώρησε η ελληνική κυβέρνηση με εξ’ ολοκλήρου δαπάνη του Σπύρου Λάτση, βασικού μετόχου της εταιρείας Lamda Development φιλοδοξεί να ολοκληρωθεί τα επόμενα τρία χρόνια.
Το κτίριο, όπως φαίνεται και στα πλάνα προσομοιάζει στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Σουμελά. Μπροστά θα υπάρχει μία στρογγυλή πλατεία που θα τιμήσει τον πυρρίχιο χορό ενώ θα υπάρχει κι ένα κενό που θα θιυμίζει το κενό που άφησαν οι 353 αδικοχαμένες ψυχές των Ελληνοποντίων. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της ηΠρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ο χαιρετισμός της Προέδρους της Δημοκρατίας στο Μέγαρο Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού
«Η αναγγελία της ανέγερσης του Μεγάρου Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού Σουρμένων στον Δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης, με δαπάνη του Σπύρου Λάτση, μας γεμίζει χαρά και συγκίνηση και εύχομαι να καταστεί μια ακόμη εστία διαφύλαξης των πλούσιων παραδόσεών σας και της συλλογικής μας μνήμης» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατά τον χαιρετισμό της στην εκδήλωση επίσημης παρουσίασης του σχεδίου ανέγερσης του Μεγάρου Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού Σουρμένων στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.
Όπως τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας η ιστορία του Ποντιακού ελληνισμού υπήρξε μακρά, λαμπρή και οδυνηρή. «Η τραγική κατάληξή της, με την μεθοδευμένη και συστηματική γενοκτονία που με διωγμούς, σφαγές, προσπάθειες βίαιου εξισλαμισμού και ανείπωτη βαρβαρότητα, τους ξερίζωσε από τις πατρογονικές εστίες τους και τους έφερε στον δρόμο της προσφυγιάς, είναι ανεπούλωτο τραύμα» πρόσθεσε.
Υπενθύμισε, επίσης, ότι «ο Ποντιακός ελληνισμός μετέφερε στην Ελλάδα τον δυναμισμό του και τις αξίες του. Την πίστη στην πατρίδα, την οικογένεια, την κοινότητα, τις παραδόσεις. Την εργατικότητα και την ακάματη εφευρετικότητά του». Ειδικότερα, σημείωσε ότι «όπου κι αν εγκαταστάθηκαν Πόντιοι, στα χωριά και τις πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, στους συνοικισμούς της πρωτεύουσας, παρά τις δυσκολίες ενσωμάτωσης και ένταξης της πρώτης γενιάς, κατάφεραν να προκόψουν και βοήθησαν και την Ελλάδα να προκόψει. Κράτησαν άρρηκτους τους δεσμούς ανάμεσά τους και διεκδίκησαν την ιδιαιτερότητά τους»
Μάλιστα, παρατήρησε, ότι η διεκδίκηση αυτή δεν σήμαινε ούτε απομόνωση, ούτε απόσχιση. «Αποτέλεσε παράγοντα ισχυροποίησης της κοινής εθνικής ταυτότητας» τόνισε.
Στο πλαίσιο αυτό, επισήμανε ότι «δεν είναι μόνο η καταγωγή που καθιστά τους Ποντίους τον κρίκο που ενώνει τη σύγχρονη Ελλάδα μ’ έναν τόπο δισχιλιετούς ιστορίας, τόπο που αποίκησαν οι Μιλήσιοι εγκαθιδρύοντας έναν φωτεινό ιωνικό πολιτισμό, τόπο που ανέδειξε, στα μεταγενέστερα χρόνια, ένδοξες αυτοκρατορίες κι ακόμη αντηχεί από τους θρύλους τους, τόπο που ποτίστηκε με αίμα ηρώων και αγίων. Δεν είναι μόνο το αρχαιοπρεπές γλωσσικό τους ιδίωμα που διατήρησε την ιωνική μελωδικότητα κι ακούγεται ακόμα στα τραγούδια και τα παραμύθια τους, η ιδιαίτερη μουσική τους, οι δυναμικοί χοροί τους, η τοπική γαστρονομία που επιβιώνει στα οικογενειακά τραπέζια. Είναι το πάθος με το οποίο διατηρούν την ποντιακή ταυτότητά τους».
Όπως εξήγησε η ταυτότητα αυτή, δεν ορίζεται μόνο από την αδιαμφισβήτητη πολιτισμική ιδιαιτερότητα των Ποντίων, αλλά και με την προσπάθειά τους να συνδεθούν με το ιστορικό παρελθόν ενός τόπου μακρινού, την αναζήτηση των ιχνών του περάσματος των προγόνων τους από εκεί, τη νοσταλγία για έναν τρόπο ζωής που δεν βιώθηκε από τη νεότερη γενιά, αλλά διατηρείται ακέραιος στη μνήμη του έθνους.
