Είναι δικαίωμα της ΑΕΚ να επιλέξει στην περιοχή του Πειραιά το χώρο για την παρουσίαση της νέας διοικητικής προσπάθειας από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Δεν έχει σημασία οτι θα γίνει σε ένα μέρος γεμάτο οπαδούς του Ολυμπιακού. Θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση και μέσα στο Καραϊσκάκη!
Είναι, επίσης, δικαίωμα του καθενός να πάει για καφέ το πρωί της Τρίτης στο Μικρολίμανο. Γεμάτη από ωραία μαγαζιά είναι η περιοχή, καλοκαιράκι, μπροστά στη θάλασσα. Θα μπορούσαν κάποιοι οπαδοί του Ολυμπιακού που κανονίζουν εκεί το καφεδάκι τους να το έπιναν και μέσα στον Ιστιοπλοϊκό Ομιλο όπου θα γίνει η συνέντευξη Τύπου της ΑΕΚ!
Κινδυνολογίες και λάδι στη φωτιά μακριά από εμάς. Μόνο που δε θέλει και πολύ μυαλό να επισημάνει κάποιος ότι δεν είναι και πολύ…μυαλωμένο να επιλεγεί ο συγκεκριμένος τόπος για να παρουσιάσει η ΑΕΚ το μέλλον της.
Υπάρχουν πολλοί και ένθερμοι φίλοι της ΑΕΚ στον Πειραιά. Σταγόνα στον ωκεανό, όμως, μπροστά στους υποστηρικτές του Ολυμπιακού. Η εξήγηση ότι η ανακοίνωση επανεκκίνησης της ΑΕΚ θα γίνει στο Μικρολίμανο έχει να κάνει με την παρουσία προσφυγικού στοιχείου Ενωσιτών οπαδών στη συγκεκριμένη πόλη. Ωραίο, συμβολικό και συγκινητικό.
Σε περίοδο επιχειρηματικής έντασης ανάμεσα σε παράγοντες της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, η ιδέα δεν είναι συγκινητική. Εάν δεν είναι στοχευμένη, είναι ηλίθια. Κι επειδή ηλίθιος δεν είναι κανείς σε τέτοιο επίπεδο, το νόημα είναι ότι «πάμε γυρεύοντας».
Μαθαίνοντας ότι σκληροπυρηνικοί από την ΑΕΚ ετοιμάζουν δυναμική παρουσία για τις ανακοινώσεις Μελισσανίδη και εξίσου αγριεμένοι από τον Ολυμπιακό φροντίζουν για την «υποδοχή», είναι επικίνδυνο εκ μέρους των αρχών και των παραγόντων να μην προχωρήσουν σε διαφοροποίηση του πλάνου. Διότι το δρομάκι που χωρίζει τη θάλασσα με τα μαγαζιά είναι στενό και…άβολο για τέτοιου είδους συναπαντήματα.
Με την ευχή (και έντονη αμφιβολία) να κυλήσει δίχως παρατράγουδα η σχετική διαδικασία, ας επαναλάβουμε ότι το γυμνό ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται επενδύσεις, ψυχραιμία και εξάλειψη βίας.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς δείγματα ασυνεννοησίας κουτοπονηριάς και απουσίας κάθε είδους στοιχειώδους αντίληψης. Εκτός αν το άναμα του φυτιλιού γίνεται σκόπιμα. Κι αυτό είναι πολύ πιο επικίδυνο, προειδοποιώντας για μελλοντικές «εκρήξεις». Μεγαλύτερης διάρκειας και περισσότερων ζημιών από μερικά κατεστραμμένα καθίσματα…
Ήδη ένα «γάντι» έχει πέσει στο έδαφος και κάποιοι θα σκύψουν να το πιάσουν. Δυστυχώς…