Γράφει η Ευτυχία Αλικάκου
Αδιέξοδο λοιπόν. Από τη μία οι 53+ (σαν τους κατασκευαστές πλυντηρίων στη γνωστή διαφήμιση), από την άλλη το κουαρτέτο και στη μέση μαντέψτε ποιος. Ο ελληνικός λαός. Μια χώρα χωρίς χρήματα στο έλεος ενός καιροσκόπου πρωθυπουργού που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε εσωκομματικούς τριγμούς, πολιτικούς αντιπάλους, ξένους δανειστές και την αποφυγή της λαϊκής κατακραυγής.
Και ποιά είναι η λύση; Μα φυσικά να ανεβεί πάλι η ίδια παράσταση που ανέβηκε το προηγούμενο καλοκαίρι και, δυστυχώς, δεν είχε καθόλου πλάκα. Μέχρι στιγμής είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Συνεχείς αποτυχημένες συσκέψεις με τους θεσμούς, λαϊκισμός και επιθέσεις στα αδίστακτα γεράκια της Ευρώπης που θέλουν το κακό μας. Παράλληλα, όλα τα αποθεματικά των δημοσίων οργανισμών, από νοσοκομεία μέχρι ασφαλιστικά ταμεία, πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος, δηλαδή υπέρ της πολιτικής επιβίωσης των ανεγκέφαλων που εκλέξαμε. Στρατηγική πέρα από κάθε κοινή λογική, στρατηγική που απλά αναβάλλει τη στιγμή της καταστροφής και μας επιβαρύνει με επιπλέον 3,7 δις ευρώ, στρατηγική με μότο φθάνουμε μέχρι το γκρεμό μήπως και αποφασίσει η παναγία να κάνει ένα θαύμα να μας σώσει.
Και όταν τελειώσουν τα αποθεματικά τι; Θα προκηρυχθεί δημοψήφισμα; Θα οδηγηθούμε σε εκλογές με σκοπό ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση που θα εφαρμόζει τα μέτρα -μνημόνιο-; Θα αποδεχτεί τα μέτρα ο πρωθυπουργός και θα τα υλοποιήσει μετά ενός σαρωτικού ανασχηματισμού; Έχω την αίσθηση ότι ανάθεμα και αν ξέρει κάποιος τι θα πράξει η πιο αλλοπρόσαλλη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, αυτός ο περιφερόμενος θίασος που μας κοροϊδεύει κατάμουτρα και εμείς τη διατηρούμε την εξουσία.
Ένα είναι σίγουρο. Τα μέτρα είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο θα εφαρμοστούν, αν και οι επόμενες μέρες θα είναι καυτές. Ας ελπίσουμε να εφαρμοστούν τουλάχιστον από μια σοβαρή κυβέρνηση στελεχωμένη από πρόσωπα ικανά που θα έχουν την ικανότητα να τα υλοποιήσουν με το μικρότερο δυνατό κόστος για τους αδύναμους και παράλληλα με το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για το κράτος και την ανασυγκρότηση του που είναι τόσο απαραίτητη.
