Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Λίγες ώρες μετά από ένα ακόμη τρομοκρατικό χτύπημα, αυτήν την φορά στο Ην. Βασίλειο και πιο συγκεκριμένα στην καρδιά του Λονδίνου έχουν επανέλθει εκ νέου στο προσκήνιο ερωτήματα και αμφιβολίες σχετικά με το πόσο ασφαλείς θα πρέπει να νιώθουν οι πολίτες της Δύσης απέναντι στην συνεχιζόμενη άνοδο του ακραίου ισλαμισμού.
Για ακόμη μια φορά συναισθήματα τρόμου και ανασφάλειας δείχνουν να κατακλύζουν τόσο τους πολίτες του Η.Βασιλείου, όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη, με τους ειδικούς να υποστηρίζουν πως όσο το ISIS θα συνεχίζει να υφίσταται τρομακτικές απώλειες στο πεδίο μάχης της Συρίας, τόσο περισσότερο θα αυξάνονται τα περιστατικά μεμονωμένων απαντήσεων.
Υπό αυτό το πρίσμα άλλωστε μπορεί να ερμηνευθεί και η συγκεκριμένη τρομοκρατική επίθεση, καθώς και αυτήν την φορά είχαμε ενέργεια σχετιζόμενη άμεσα με την επονομαζόμενη “τρομοκρατία χαμηλού κόστους”. Η συγκεκριμένη φράση δεν είναι τυχαία και, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, σε διεθνές επίπεδο ερμηνεύεται στενά και με προσοχή προκειμένου να καταδείξει πως όταν και η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών είναι σε αυξημένα επίπεδα, η ατομική πρωτοβουλία δεν μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.
Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να θέσουμε επί τάπητος και μάλιστα όσο το δυνατόν γρηγορότερα προς την κοινή γνώμη αλλά και τις κυβερνήσεις μας είναι εάν υπάρχει κάποιος τρόπος ελέγχου τέτοιων ενεργειών προτού λάβουν χώρα και σκορπίσουν τρομοκρατικές συνέπειες. Ενδεχομένως να πρέπει να υπάρξει μια φόρμουλα συνεργασίας μεταξύ Κράτους-Πολίτη προκειμένου να προωθηθεί μια συντονισμένη σύνδεση και συνεργασία των δύο, έτσι ώστε να περιοριστεί ακόμη και σε μικρό βαθμό αρχικά το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Επιπροσθέτως, εμβαθύνοντας σε μια πιο ερμηνευτική ανάλυση αυτού του φαινομένου και των αιτιών που το αναδεικνύουν σε νούμερο ένα απειλή για την Δύση, μπορούμε να τονίσουμε για ακόμη μια φορά πως οι ‘’Μοναχικοί Λύκοι’’ κυρίως εμπνέονται από μίσος και λεκτική βία που ως γνωστόν είναι διάχυτη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επισκέπτονται και που, αν όχι όλες τις φορές αλλά τις περισσότερες, αποτελούν και το μέρους του αρχικού τους προσηλυτισμού.
Συνεχίζοντας, σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη, η άνοδος των συγκεκριμένων ‘’καμικάζι τρομοκρατιών’’ οφείλεται και σε μεγάλο βαθμό στις αλλεπάλληλες ήττες του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους στα πεδία των μαχών του Ιράκ και της Συρίας. Ειδικότερα, οι αποτυχίες της οργάνωσης κατά την διάρκεια του περασμένου έτους την έχουν αποδυναμώσει αρκετά τόσο σε δύναμη και επιρροή, όσο και σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Το λογικό απότοκο των προαναφερόμενων είναι η επίθεση στο Λονδίνο, μια επίθεση την οποία αμέσως έσπευσε να υιοθετήσει προκειμένου να τονώσει το ιδιαίτερα χαμηλό φρόνημα των μελών της. Εύκολα δηλαδή θα διαπιστώσει κάποιος πως το ISIS σκοπίμως προέβη σε μια τέτοια ενέργεια, καθώς ο απώτερος στόχος του ήταν επίθεση η οποία χρησιμοποιήθηκε σχεδόν αυτούσια και τον Νοέμβριο του 2015 στο Παρίσι αλλά και στις Βρυξέλλες πριν ακριβώς έναν χρόνο.
Παράλληλα, μπορεί το ISIS σταδιακά να έχει αρχίσει να αποσυντίθεται γεγονός που αποτελεί μια θετική εξέλιξη στην συνεχιζόμενη και πιο εντατική αντιμετώπιση του από όλο και περισσότερες χώρες, όμως ταυτόχρονα η συγκεκριμένη εξέλιξη ίσως αποτελέσει το εφαλτήριο για την διάδοση και κυριαρχία(επί των γεγονότων) τρομοκρατικών απειλών που δεν είναι και τόσο συνηθισμένες.
Με απλά λόγια η λεκτική και προπαγανδιστική initial threat σταδιακά ενδέχεται να κλιμακωθεί και να ανοίξει διάπλατα τoν δρόμο για μια πιο εκτεταμένη τρομοκρατία, της οποίας οι επιπτώσεις καλό είναι να προβλεφθούν από τώρα, προκειμένου να μην αποτελέσουν future case study.
