Εν αναμονή των προτάσεων της ΡΑΕ για τα τιμολόγια ηλεκτρικού στη χαμηλή τάση (κατοικίες εμπορικά κλπ), που για ακόμη 6 μήνες θα είναι ρυθμιζόμενα, αξίζει να δούμε τι συνέβη στους μεγαλύτερους καταναλωτές, που υφίστανται την “απελευθέρωση” τιμολογίων έτσι όπως την αντιλαμβάνεται η ΔΕΗ.
Σε αυτούς λοιπόν, όπως χαλυβουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες, υαλουργίες, χαρτοβιομηχανίες κλπ, η ΔΕΗ συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως μονοπώλιο, που επιβάλλει τους όρους του αγνοώντας προκλητικά τα χαρακτηριστικά της κάθε βιομηχανίας, όσον αφορά στο καταναλωτικό της προφίλ. Ενώ δηλαδή τα συναλλακτικά ήθη, αλλά και οι συστάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής, επιβάλλουν την διαπραγμάτευση μεταξύ προμηθευτή και καταναλωτή, η ΔΕΗ «πετάει στο τραπέζι» έναν τύπο σύμβασης με κυρίαρχο όρο ή το αποδέχεστε ή διακόπτουμε τη συνεργασία (στα εγγλέζικα λέγεται “take it or leave it”).
Έτσι από πέρσι το Φεβρουάριο η ΔΕΗ επέβαλε οριζόντιους όρους στις συμβάσεις, που ανεβάζουν δυσθεώρητα το ενεργειακό κόστος και μάλιστα σε περίοδο ύφεσης στην εσωτερική αγορά και ανάγκης για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων στις διεθνείς αγορές. Δεν θα πούμε πολλά. Θα μεταφέρουμε απλώς την αγωνία χαρτοβιομηχανίας, που βλέπει να χάνει μερίδια στην εσωτερική αγορά, λόγω υψηλού κόστους, υπέρ εισαγωγών από την Τουρκία και Βουλγαρία. Μέσα στο 2012, η εταιρεία αυτή είδε τον κύκλο εργασιών της να μειώνεται κατά 10% εξ αιτίας της μειωμένης ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τα εισαγόμενα χαρτιά.
Ωστόσο, παρά την μειωμένη παραγωγή και συνεπώς την μειωμένη κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος το τελικό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας το 2012, θα είναι αυξημένο κατά 12%. Ήδη η συγκεκριμένη εταιρεία πέτυχε μείωση εργατικού κόστους κατά 15% και του κόστους καυσίμου για παραγωγή ατμού κατά 12%, πραγματοποιώντας, χωρίς κρατική επιδότηση, επένδυση αλλαγής καυσίμου.
Στην ίδια μοίρα βρίσκονται πάμπολλες ελληνικές εταιρείες, με απασχόληση χιλιάδων εργαζόμενων, οι θέσεις των οποίων βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Το χειρότερο είναι ότι από τη μία πλευρά ο Πρωθυπουργός κάνει κινήσεις προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, απευθυνόμενος σε εκπροσώπους ξένων επενδυτών, ενώ από την άλλη το Δημόσιο με την ευρύτερη έννοια, κάνει ότι μπορεί για να απαξιώσει υπάρχουσες επενδύσεις και να θέσει εκτός εργασίας χιλιάδες εργαζόμενους.
Και μια και μιλάμε για τιμολόγια ηλεκτρικού, αποκορύφωμα όλων είναι η παράταση της θητείας του σημερινού επικεφαλής της ΔΕΗ και της ομάδας του, ως…. επιβράβευση της ανικανότητας να περιορίσει το ανορθολογικά διογκωμένο παραγωγικό κόστος της ΔΕΗ, που αυτούσιο μεταφέρεται στις πλάτες της κοινωνίας.
