Ιάπωνες ερευνητές βρίσκονται στο κατώφλι της δημιουργίας ανθρώπινων ωαρίων και σπέρματος που μπορούν να αναπτυχθούν σε μια τεχνητή μήτρα. Η παραγωγή ανθρώπινου σπέρματος και ωαρίων στο εργαστήριο είναι γνωστή ως τεχνητή γαμετογένεση.
Η δημιουργία ανθρώπινων μωρών από το μηδέν στο εργαστήριο θα μπορούσε να είναι δυνατή σε μόλις πέντε χρόνια χάρη σε μια νέα ανακάλυψη.
Ερευνητές στην Ιαπωνία βρίσκονται στο κατώφλι της δυνατότητας να δημιουργήσουν στο εργαστήριο ανθρώπινα ωάρια και σπέρμα από το μηδέν, τα οποία στη συνέχεια θα αναπτύσσονται σε μια τεχνητή μήτρα.
Ο καθηγητής Κατσουχίκο Χαγιάσι, Ιάπωνας επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Κιούσου, ο οποίος έχει ήδη υπολογίσει τη διαδικασία σε ποντίκια, πιστεύει ότι απέχει μόλις πέντε χρόνια από την αναπαραγωγή των αποτελεσμάτων στον άνθρωπο.
Υπάρχουν όμως ηθικές ανησυχίες, καθώς αυτό σημαίνει ότι γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας θα μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά. Οι γονείς μπορεί επίσης να θέλουν να σχεδιάσουν τους απογόνους τους ώστε να έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά με τη χρήση εργαλείων γονιδιακής επεξεργασίας, δίνοντας τη θέση τους στην έννοια του υποτιθέμενου τέλειου παιδιού.
Ο Δρ Χαγιάσι και η ομάδα του δημιούργησαν πρόσφατα επτά ποντίκια με δύο αρσενικούς βιολογικούς γονείς, χρησιμοποιώντας δερματικά κύτταρα από ένα αρσενικό ποντίκι για να σχηματίσουν ένα βιώσιμο ωάριο και στη συνέχεια να το γονιμοποιήσουν.
Λειτουργεί με τη λήψη κυττάρων από το αίμα ή το δέρμα ενός ατόμου και τον επαναπρογραμματισμό τους ώστε να γίνουν επαγόμενα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα (κύτταρα iPS).
Θεωρητικά, τα κύτταρα αυτά μπορούν να γίνουν οποιοδήποτε κύτταρο στο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των ωαρίων και των σπερματοζωαρίων.
Θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή εμβρύων και να εμφυτευθούν στη μήτρα των γυναικών.
Οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να φτιάξουν με αυτόν τον τρόπο πολύ βασικά ανθρώπινα ωάρια και σπερματοζωάρια, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να φτιάξουν έμβρυα.
Ο Δρ Χαγιάσι εκτίμησε ότι θα χρειαστούν πέντε χρόνια για να παραχθούν κύτταρα που είναι παρόμοια με ωάρια από ανθρώπους, ενώ θα χρειαστούν άλλα 10-20 χρόνια δοκιμών προτού οι γιατροί θεωρήσουν ότι η διαδικασία είναι ασφαλής για χρήση σε κλινικές.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Χένρι Γκρίλι δήλωσε στο Freethink ότι εκτιμά πως οι ερευνητές θα χρειαστούν άλλα πέντε έως δέκα χρόνια για να φτάσουν σε μια αξιόπιστη απόδειξη της διαδικασίας, συν μια ή δύο δεκαετίες για δοκιμές ασφαλείας.
Η Τζιν Λόρινγκ, ερευνήτρια στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Scripps, δήλωσε στους New York Times το 2017 ότι η IVG στην ανθρώπινη αναπαραγωγή: «Δεν θα με εξέπληττε αν ήταν πέντε χρόνια, και δεν θα με εξέπληττε αν ήταν 25 χρόνια».
Αυτό θα σήμαινε ότι οι επιστήμονες θα μπορούσαν να παράγουν σπέρμα και ωάρια για ανθρώπους με υπογονιμότητα από ένα από τα κύτταρα του αίματός τους, για παράδειγμα.
Περίπου ένα στα 10 ζευγάρια στις ΗΠΑ αγωνίζεται να συλλάβει και μερικά από αυτά είναι ζευγάρια του ίδιου φύλου ή ελπιδοφόροι μονογονείς που πρέπει να βασίζονται σε δωρεά σπέρματος ή ωαρίων, εξωσωματική γονιμοποίηση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρένθετες μητέρες.
Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ηθικά, νομικά ζητήματα και ζητήματα ασφάλειας γύρω από την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Ορισμένοι ηθικολόγοι ανησυχούν ότι το κλείσιμο της πόρτας στην υπογονιμότητα θα μπορούσε γρήγορα να ανοίξει τις πύλες για μωρά κατά παραγγελία, ευγονική και νομικές αγκυλώσεις που η κοινωνία μας μπορεί να είναι απροετοίμαστη να διευθετήσει.
Θα μπορούσε να επιτρέψει στους ανθρώπους να κλέψουν το DNA άλλων χρησιμοποιώντας μια τρίχα και να κάνουν μωρά χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Το 2016, Ιάπωνες ερευνητές δημιούργησαν βλαστικά κύτταρα χρησιμοποιώντας ποντίκια ηλικίας οκτώ εβδομάδων, επιλέγοντας εκείνα που για κάποιο λόγο είχαν χάσει ένα χρωμόσωμα Υ.
Στη συνέχεια οι επιστήμονες χειρίστηκαν τα κύτταρα με τρόπο ώστε να αντιγράψουν το εναπομείναν χρωμόσωμα Χ και να δημιουργήσουν ένα κύτταρο με δύο γονίδια Χ – αυτό που συνήθως θα θεωρούνταν θηλυκό κύτταρο. «Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι ο διπλασιασμός του χρωμοσώματος Χ», δήλωσε ο Δρ Χαγιάσι.
Μετέτρεψαν αυτά τα κύτταρα σε ωάρια και χρησιμοποίησαν σπέρμα από αρσενικά ποντίκια για να τα γονιμοποιήσουν στο εργαστήριο. Η διαδικασία οδήγησε στη γέννηση περισσότερων από μισή ντουζίνας υγιών νεογνών ποντικών.
Ο Δρ Χαγιάσι δήλωσε στο New Scientist ότι πιστεύει ότι η πόρτα είναι πλέον ανοιχτή για τη γέννηση παιδιών από δύο πατέρες. Στόχος είναι να αναπαραχθεί η ίδια διαδικασία με ανθρώπινα κύτταρα.
«Από καθαρά τεχνολογικής άποψης, θα είναι εφικτό στους ανθρώπους ακόμη και σε 10 χρόνια», δήλωσε στον Guardian. Δεν ξέρω αν θα είναι διαθέσιμα για αναπαραγωγή. «Αυτό δεν είναι ένα ζήτημα μόνο για το επιστημονικό πρόγραμμα, αλλά και για την κοινωνία».
Πηγή: dailymail.co.uk
