Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Ο Τάκης (Παναγιώτης) Μπαλτάκος, στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά από το 1992 και γενικός γραμματέας της κυβέρνησής του, είναι από τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Η δήλωσή του επί τη αναλήψει των καθηκόντων του ήταν -και δεν θα μπορούσε παρά να είναι- τυπικά «παναθηναϊκή»: «Ευχαριστώντας τον κύριο Αλαφούζο για την πρότασή του, αναλαμβάνω καθήκοντα αντιπροέδρου με πλήρη επίγνωση της λαμπρής ιστορίας του συλλόγου, με συναισθηματική φόρτιση αντίστοιχη του βάρους και της ευθύνης που η θέση αυτή συνεπάγεται, με διάθεση πάντα ενωτική και με ακλόνητη την πεποίθηση ότι η βέβαιη επάνοδος του Παναθηναϊκού στη θέση που δικαιωματικά του ανήκει, σε Ελλάδα και Ευρώπη, θα είναι στέρεη, μόνιμη και θεσμική».
Ωστόσο, οι «ψίθυροι» στα δημοσιογραφικά αλλά και στην πολιτική «πιάτσα» λένε ότι η στόχευση δεν σχετίζεται απλώς με το ποδόσφαιρο, αλλά ότι έχει έντονη πολιτική οσμή…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 είχαμε ένα νέο φαινόμενο: μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες να αποκτούν τον έλεγχο μεγάλων δήμων. Ο Γιάννης Μώραλης κατέλαβε το δημαρχιακό θώκο του δήμου Πειραιά έχοντας όχι απλώς τη στήριξη αλλά συνυποψήφιος στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ενώ ο Αχιλλέας Μπέος κατέλαβε το δημαρχιακό θώκο του δήμου Βόλου με την ιδιότητα του προέδρου της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου. Μια άλλη μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα, η ΑΕΚ, σπατάλησε πολλή ενέργεια για να αποτρέψει -χωρίς επιτυχία- την εκλογή του Άρη Βασιλόπουλου στη Νέα Φιλαδέλφεια στηρίζοντας δικούς της υποψηφίους.
Στις εκλογές εκείνες, κατήλθε στην Αθήνα ως υποψήφιος ο επιχειρηματίας και πανελληνιονίκης στην ξιφασκία Νίκος Αβραμίδης, με την υποστήριξη του «Παναθηναϊκού Κινήματος». Το ποσοστό που έλαβε δεν ήταν ευκαταφρόνητο (2,30%), ήταν όμως τελείως αναντίστοιχο με υψηλές βλέψεις. Ο επίσημος Παναθηναϊκός ουσιαστικά απείχε από τη μάχη που έδωσαν στους άλλους δήμους οι ανταγωνίστριες ομάδες. Το «Παναθηναϊκό Κίνημα», εξάλλου, ιδρύθηκε από οπαδούς του Παναθηναϊκού με στόχο την επίλυση του γηπεδικού προβλήματος της ομάδας…
Λέγεται ότι και ο ίδιος ο κ. Αλαφούζος είχε τότε θέσει ως στόχο το γηπεδικό και δεν είχε συλλάβει την ιδέα για μια ουσιαστική και πολύ πιο φιλόδοξη παρέμβαση στις εκλογές για το δήμο Αθηναίων. Λέγεται όμως επίσης πως «ζήλεψε» για το γεγονός ότι ο μεγάλος του ανταγωνιστής Ολυμπιακός, όχι μόνο έχει επιλύσει προ πολλού το ζήτημα του γηπέδου, αλλά κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο του δήμου Πειραιά…
Όσον αφορά το γηπεδικό, οι λύσεις που παρουσιάζονται τώρα είναι δύο: είτε να διεκδικήσει το Ολυμπιακό Στάδιο (που λέγεται ότι θα είναι στην πρώτη πεντάδα της λίστας των ιδιωτικοποιήσεων που θα «τρέξουν» άμεσα) είτε να αρκεστεί στην αναβάθμιση του γηπέδου της λεωφόρου – όπου τα 8 εκατ. ευρώ που διεκδικούσε από την Περιφέρεια Αττικής και την κ. Δούρου έχουν εγκριθεί. Στη διεκδίκηση του Ολυμπιακού Σταδίου, ωστόσο, σύμφωνα με τις πληροφορίες θα έχει σκληρό ανταγωνιστή τον κ. Δημήτρη Μελισσανίδη, ενώ πρέπει να διαθέσει αξιόλογη ρευστότητα και για την απόκτηση άδειας για τον ΣΚΑΙ. (Μιας και ο λόγος για το γηπεδικό των μεγάλων ΠΑΕ, ο Ιβάν Σαββίδης έχει επίσης βάλει πλώρη για γήπεδο, έχοντας δημιουργήσει ισχυρά «προγεφυρώματα» επιρροής στη συμπρωτεύουσα, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι θα αποκτήσει κανάλι… Κάποιοι μάλιστα θεωρούν βέβαιο ότι η θρυλούμενη είσοδός του στην πολιτική θα γίνει από την «πλαϊνή πόρτα» των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών…)
Το σημείο της δήλωσης του κ. Μπαλτάκου «η βέβαιη επάνοδος του Παναθηναϊκού στη θέση που δικαιωματικά του ανήκει» απηχεί τις σκέψεις και τους σχεδιασμούς του κ. Αλαφούζου, που θεωρεί ότι η σημερινή θέση του Παναθηναϊκού είναι εντελώς αναντίστοιχη με την «ιστορικότητα» της ομάδας, όχι μόνο όσον αφορά τις επιδόσεις στο πρωτάθλημα και την Ευρώπη, αλλά συνολικότερα.
Όταν οι ανταγωνιστές παίρνουν δήμους και έχουν ή διεκδικούν πεντάστερα γήπεδα, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αρκείται στο «σουλούπωμα» της Λεωφόρου και στο 2,3% ενός άχρωμου και άγνωστου υποψηφίου του «Παναθηναϊκού Κινήματος»…
Οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν το 2019 και μέχρι τότε πολύ νερό θα κυλήσει στ’ αυλάκι. Ωστόσο, οι προνοούντες προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Στο άμεσο διάστημα, ο κ. Μπαλτάκος έχει όλο το χρόνο με την ιδιότητα του δικηγόρου και αντιπροέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός να γίνει αγαπητός στους οπαδούς της ομάδας και να αναβαθμίσει τα assets του. Παραλλήλως, είναι γνωστό ότι παίζει σημαντικό ρόλο στις πρωτοβουλίες και διεργασίες για τη δημιουργία ενός ισχυρού μετώπου όλων των δυνάμεων της δεξιάς δεξιότερα της ΝΔ. Ο κ. Αλαφούζος από την πλευρά του, οφείλει να είναι προσεκτικός: προς το παρόν στηρίζει και στηρίζεται στη ΝΔ ενώ είναι «προσεκτικός» με την κυβέρνηση. Ωστόσο, «κοιτάει» και στις εξελίξεις δεξιότερα της ΝΔ και δεν είναι πλέον αδιάφορος -όπως το 2014- με την υπόθεση της δημοτικής αρχής στην Αθήνα.
Το ενδεχόμενο μιας παρέμβασης στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές στο δήμο Αθηναίων με στόχους πολύ πιο φιλόδοξους (που δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκη με την κατάληψη της δημαρχίας) σε σχέση με το 2014, που ουσιαστικά δεν μπήκε στο «παιχνίδι», είναι σοβαρό. Και ο κ. Μπαλτάκος είναι η βασική «υποψηφιότητα». Το γεγονός ότι μεταπήδησε στην αντιπροεδρία της ΠΑΕ, αφού επί μεγάλο διάστημα διετέλεσε δεξί χέρι του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και αντιπρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, δεν οφείλεται ούτε σε κάποιου είδους ρήξη με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ούτε απλώς σε διάθεση προσφοράς στον Παναθηναϊκό από ένα άλλο πόστο, αλλά σε πιο «κεντρικούς» και πιο πολιτικούς σχεδιασμούς, που ο κ. Γιαννακόπουλος είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να «καλύψει», θέλει όμως και μπορεί να «καλύψει» ο κ. Αλαφούζος…
