Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος
Οι πρόσφατες δηλώσεις του δόκτορος Σόιµπλε για το προσφυγικό – σκληρές για την Ελλάδα, επιεικείς για τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες που αρνούνται να δεχτούν πρόσφυγες και… εξαίρεση της Τουρκίας από κάθε είδους κριτική – δεν αιφνιδιάζουν.
Είναι όμως αποκαλυπτικές µιας Γερµανίας η οποία από τη µία «πουλάει» ανέξοδους τσαµπουκάδες στη χρεοκοπηµένη και εξαρτηµένη από τα δανεικά Ελλάδα, από την άλλη «χαϊδεύει» τους Ανατολικοευρωπαίους για να τους προσελκύσει ως «πελάτες» προς αφαίµαξη στη γερµανική ευρωζώνη, ενώ ταυτοχρόνως εκλιπαρεί την Τουρκία να τη σώσει από το προσφυγικό.
Ο γερμανικός τσαµπουκάς υποχωρεί, λοιπόν, διακριτικά όταν οι δύστροποι «πελάτες» της ανατολικής Ευρώπης, προτιµώντας την αµερικανική οµπρέλα, αρνούνται να µπουν στη γερµανική κρεατοµηχανή του ευρώ, όπου θα αποχαιρετήσουν βασικά στοιχεία της κυριαρχίας τους προς όφελος µιας δύναµης που πάντα ορεγόταν να κυριαρχήσει επί των γειτόνων της.
Ο ίδιος αυτός τσαµπουκάς γίνεται όµως συντρίµµια όταν βρίσκεται αντιµέτωπος µε τον φόβο να µην συνταραχθεί το πολιτικό σύστηµα της Γερµανίας λόγω του προσφυγικού. Κάθε παραχώρηση προς την Τουρκία είναι θεµιτή και η αποσιώπηση κάθε τουρκικής θηριωδίας οργανικό στοιχείο της γερµανικής πολιτικής – πασίγνωστης άλλωστε από το παρελθόν, από την εποχή των Νεότουρκων και της γενοκτονίας του ποντιακού Ελληνισµού.
Οι άτεγκτοι Γερµανοί «τσαµπουκάδες» ανεµίζουν τα λάβαρα του «ηθικού κινδύνου» µόνο όταν έρχεται η ώρα να µοιραστούν – ως ελάχιστη ανταπόδοση των θηριωδών κερδών που αποκοµίζουν – τα ρίσκα του ευρωζωνικού «µαγαζιού» και των τραπεζών του.
∆εν βλέπουν, όµως, αυτοί οι «τσαµπουκάδες» κανέναν «ηθικό κίνδυνο» στον εκτοπισµό 200.000 Κούρδων από τις εστίες τους, στις εν ψυχρώ δολοφονίες αµάχων και µικρών παιδιών, στον αποκλεισµό ολόκληρων πόλεων και επαρχιών µε στέρηση νερού και τροφής, πρακτικές που µετατρέπουν τις κουρδικές επαρχίες της Τουρκίας σε νέα Γάζα. Αντιθέτως το Βερολίνο φροντίζει να ενισχυθεί η αεράµυνα της Τουρκίας µε ΝΑΤΟϊκά ιπτάµενα ραντάρ AWACS.
Και στην Αθήνα; Στην κυβέρνηση; Την ώρα που η Γερµανία χαϊδεύει το τουρκικό θηρίο και µας ρίχνει στην αρένα, ο Καµµένος, υπουργός Άµυνας, φαντασιώνεται στρατιωτικά λύκεια (παιδιά «στο χακί» από τα 15 χρόνια τους). Ο Ζαχαριάδης (γραµµατέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ) να καταργήσουµε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία.
Και – κορυφαια όλων – η Αναγνωστοπούλου µας υποδεικνύει ότι η Μικρασιατική Καταστροφή πρέπει να ιδωθεί ως µέρος της ιστορίας του προσφυγικού προβλήµατος. Η Ρεπούση σε νέες περιπέτειες. Άλλωστε και ο Κολοκοτρώνης, καθώς µας λέει, ένας Ευρωπαίος επαναστάτης ήταν, κατά την ίδια. Κι όποιος θεωρεί την επανάσταση ελληνική είναι απλά εθνικιστής.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…
(πρώτη δημοσίευση: Το Ποντίκι τεύχος 1897)
