Η μουσική ακούγεται ελάχιστα στο δρόμο… Σκέφτεσαι πως ίσως κάποιος να το δυνάμωσε λίγο περισσότερο. Σίγουρα όμως δε μπορείς να φανταστείς τι γίνεται λίγους ορόφους πιο πάνω!
Τι γίνεται; Σκηνές Αποκάλυψης…
Οι Τερμίτες ετοιμάζονται για την παρουσίαση του «Αρμαγεδδών» στην πιο σύγχρονη εκδοχή του. Μπαίνοντας στο χώρο παίζουν τις «αρκούδες», διαφορετικά απ’ότι τις έχουμε μάθει, πιο… χατζιδακικά. Ακούγεται τέλειο! «Μετά από χρόνια ώριμης σκέψης καταλήξαμε σε αυτό», λέει ο Μιτζέλος κάνοντας πλάκα. «Οποιοσδήποτε όμως θα το έγραφε έτσι τότε», συμπληρώνει ο Μαχαιρίτσας, ο οποίος συντονίζει την ομάδα. Έχει σειρά ο «Ύμνος». Κάτι κοριτσάκια στο απέναντι μπαλκόνι έχουν βγει και κοιτάζουν. Ένα μπέρδεμα επικρατεί για το μέτρημα και ο Σπυρόπουλος στα ντραμς λέει με «παράπονο» ότι δεν έχει ξαναπαίξει ποτέ το κομμάτι. Ο Μιτζέλος του κάνει πλάκα και τον παροτρύνει να μετράει σε ρυθμό «κάστανο – κάστανο – σύκο» και όχι «μήλο – μήλο – κάστανο». Ο Μαχαιρίτσας το συνεχίζει και του λέει «Μετά την καταστροφή… το Αιγαίο! Να σκέφτεσαι τη Βουγιουκλάκη… ήλιος και θάλασσα. Μη μου το καταστρέψετε! Άρεσε πολύ στη μανούλα μου αυτό»… Έχει έρθει η ώρα για ένα μικρό διάλειμμα. Ο Σπυρόπουλος με κοιτάει και μου λέει για πλάκα «είδες τι γίνεται; Άμα κάνουν λάθη οι άλλοι δεν πειράζει. Άμα κάνει λάθος ο ντράμερ, μαζί του τα βάζουν!»
Το να βλέπεις έναν άνθρωπο που αγαπάς μέσα από τη μουσική και τη φωνή του, να τραγουδάει ανάμεσα σε δίσκους που έχεις «λιώσει» από το πολύ παίξιμο… είναι αυτό που λέμε «αξία ανεκτίμητη». Οφείλω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Τάκη Μουζάκη, που αποτελεί την ψηφιακή ψυχή αυτής της συναυλίας (όπως και τόσων άλλων, που επειδή είναι χαμηλών τόνων δε θέλει να λέει) και που λόγω της πολυετούς γνωριμίας του με το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα με «πήρε από το χέρι» και πήγαμε μαζί στην πρόβα. Και τα καλύτερα είναι μπροστά μας! Αυτό ήταν μόνο η αρχή!
Ο Μαχαιρίτσας μας μιλάει για τους Τερμίτες… Να σου πω για τους Τερμίτες… κανονικά θα έπρεπε να το πω μετά τη συναυλία, αλλά το λέω από σήμερα. Οι Τερμίτες ήταν αυτό που λέει ο Paul McCartney για τους Beatles: ήμασταν απλά οι καλύτεροι! Ξέρεις όμως τι γινόταν; Όταν ήμασταν στα πράγματα, ήμασταν μονίμως στην απ’έξω… Δεν ξέρω πώς γινόταν και ήταν πάντα κάποιοι άλλοι πάνω από εμάς. Όταν διαλύσαμε, έπιασε όλο τον κόσμο ο πόνος.. Και ξέρω γιατί ήταν αυτό… Γιατί μετά έκανα σόλο καριέρα μόνος μου κι έλεγαν έλα μωρέ τι κάνει αυτός εδώ; Με τους Τερμίτες ξεκίνησε! Είναι «τρελός» ο κόσμος!
Για τη συναυλία του 1998 στο ΣΕΦ… Η συναυλία του 98 ήταν μια συναυλία που δεν προλάβαμε να κάνουμε όταν ήμασταν στα πράγματα λοιπόν. Μια τρομερή συναυλία, ένας σπουδαίος δίσκος, ήρθαν όλοι οι φίλοι που παίζαν τότε μαζί μας και μετά… αυτό δεν έχει να κάνει με το σήμερα.
Η συναυλία θα γίνει αυτή την Κυριακή 5 Οκτωβρίου στο Ηρώδειο.
Και φτάνει στη συναυλία που θα γίνει στο Ηρώδειο σε λίγες μέρες… Δεν είναι το ίδιο σήμερα. Σήμερα δε σκεφτήκαμε να κάνουμε τα «15 χρόνια μετά». Σήμερα είναι οι εποχές τέτοιες, είναι ο καιρός τέτοιος, είναι τα πράγματα τέτοια, που βλέποντας την κατάσταση λες κοίτα πόσο προφητικά ήταν όλα τότε…. Αρμαγεδδών είναι το σημείο που θα βρεθούν οι πάντες και θα γίνει η έκρηξη κι αυτή τη στιγμή, απ’ότι καταλαβαίνεις, είμαστε στα πρόθυρα και δεν το’χει καταλάβει κανείς. Είμαστε σε έναν οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό πόλεμο διαρκείας. Σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να πούμε γι’αυτό και γι’αυτό γίνεται αυτή η συναυλία. Είναι μια συναυλία πολύ επίκαιρη για την κατάσταση. Είμαστε λίγο πριν την καταστροφή. Δεν το καταλαβαίνει κανείς; Δεν ξέρω πώς θα σωθεί η κατάσταση, ούτε κι εμείς έχουμε κάποια λύση, δεν είμαστε προφήτες. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βγούμε να παίξουμε. Κάνουμε όλα μας τα τραγούδια βασισμένα πάνω στον «Αρμαγεδδών». Και των Τερμιτών και τα μετέπειτα. Θα μπορούσες να το πεις κι «Αρμαγεδδών 2», πες το όπως θες. Δεν το κάνουμε για να βρεθούμε. Τον Μιτζέλο τον βλέπω σχεδόν κάθε μέρα, ο Φίλιππος παίζει μαζί μου τα τελευταία 10 χρόνια, το Βασαλάκη τον έχω παντρέψει, τον Παύλο πάω και τον βλέπω. Δεν είναι reunion. Υπάρχει λόγος! Θέλουμε ο δίσκος που κάναμε τότε, να ξανακουστεί στην τωρινή πραγματικότητα, μαζί με τα επόμενα τραγούδια που είναι σ’αυτό το ύφος, σα να είναι ολοκληρωμένο έργο, που δεν το κάναμε τότε. Γι’αυτό θέλουμε να γυριστεί και σε βίντεο. Δε διαλέξαμε τυχαία το Ηρώδειο, δεν είμαστε τρελοί. Κόψαμε την τιμή στη μέση για να μην πληρώσει ο κόσμος 40 και 50 ευρώ. Θέλαμε το Ηρώδειο, για να τραβήξουμε πλάνα να τα στείλουμε παντού, να φανεί όλη η κατάσταση όπως είναι, όπως τη βλέπουμε εμείς. Κι αυτή είναι η λογική του. Και γι’αυτό θα γίνει μια συγκλονιστική συναυλία, είμαι σίγουρος! Το συνειδητοποίησα τώρα στις πρόβες. Δεν κοιμόμουν 4 βράδια πριν αρχίσουμε! Θα μπορούσε να είναι δίσκος σημερινός. Τώρα που οι εποχές έχουν αλλάξει κι από τη μία ζούμε στο «lifestyle» κι από την άλλη κοντεύουν να διαλυθούν όλα…
Από την πρόβα έλειπε ο Παύλος Κικριλής, ο οποίος θα είναι κανονικά στη συναυλία.
Κι ύστερα η πρόβα συνεχίζεται… Ξαναπαίζουν τα τραγούδια που έχουν ετοιμάσει και κάνουν πλάκα για το αν η εισαγωγή στο «Αρμαγεδδών 1» είναι αυτή του smoke on the water ή της φραγκοσυριανής… Ακούμε άλλη μια φορά τις… χατζιδακικές «αρκούδες» και φεύγουμε…
Η εικόνα που μου μένει, είναι αυτή της παρέας. Μιας παρέας φίλων που κάνουν πλάκα και πειράζονται για το παραμικρό. Μιας παρέας κολλητών που επικοινωνούν μέσα από τη μουσική. Μιας παρέας πιτσιρικάδων που ετοιμάζονται να δώσουν τη συναυλία της ζωής τους. Κι ας μην είναι πια πιτσιρικάδες… Κι ας έχουν δώσει τόσες συναυλίες…
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο publicstorytelling.com μαζί με όλα όσα ήθελε να μοιραστεί ο Τάκης Μουζάκης για τη σχέση του με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα…
