Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη ΔΕΘ είπε την αλήθεια. Περιέγραψε αυτό που ο ίδιος θεωρεί εδώ και χρόνια ως αναγκαία μεταρρύθμιση στον χώρο της Παιδείας: την κατάργηση των παρατάξεων στα Πανεπιστήμια και τον μετασχηματισμό της φοιτητικής αντιπροσώπευσης σε ενιαίο φοιτητικό σύλλογο προερχόμενο από ενιαίο ψηφοδέλτιο. Όσοι έχουν ζήσει το ελληνικό Πανεπιστήμιο και δεν είχαν ή έχουν δεσμούς εξάρτησης από τα κόμματα, καταλαβαίνουν πως οι φοιτητικές παρατάξεις δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά τον προθάλαμο ανέλιξης στις υψηλότερες κομματικές βαθμίδες, καθώς επίσης και το πρώτο θερμοκήπιο κατήχησης στις ιδεολογικές αρχές και την προπαγάνδα του κάθε πολιτικού χώρου.
Η ΔΑΠ πρωτοστάτησε σε αυτό το νοσηρό φαινόμενο. Αποτέλεσε για δεκαετίες την ισχυρότερη φοιτητική παράταξη στα Πανεπιστήμια και εξέθρεψε γενιές και γενιές πολιτικών στελεχών που έκαναν προπόνηση στα αμφιθέατρα για το πώς θα αντιμάχονται πασόκους και αριστερούς από το βήμα της Βουλής. ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, σε συνδυασμό με την Αριστερά (Πανσπουδαστική και ΕΑΑΚ) συγκρότησαν δίπολα προπαγάνδας, διχασμού και αναπαραγωγής στείρων πολιτικών συνθημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολή και την ιερότητα του Πανεπιστημίου. Αυτή η τραγική νοοτροπία εισέρευσε μέχρι και στα Συμβούλια των Καθηγητών, με αποτέλεσμα φοιτητοπατέρες να επηρεάζουν με την ψήφο τους τις αποφάσεις των πανεπιστημιακών οργάνων και με αυτόν τον τρόπο να επιβραβεύεται η νοσηρότητα τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόλμησε και μίλησε ουσιαστικά για κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων όπως τις ξέρουμε σήμερα, για κατάργηση του δικαιώματος ψήφου των φοιτητών στις Συγκλήτους και για επαναπροσδιορισμό του ρόλου της ΔΑΠ στο πλαίσιο του φοιτητικού κινήματος. Μίλησε επίσης για ενιαίο ψηφοδέλτιο και ενιαίους φοιτητικούς συλλόγους, πράγματα ανήκουστα σε κομματικό ακροατήριο στο οποίο σημαντικό μέρος των παρισταμένων προχθές, ήταν Δαπίτες που είχαν έλθει με εντολή των ομαδαρχών τους…
Είναι λογικό οι εξαγγελίες του να προκάλεσαν παγωμάρα σε ένα ακροατήριο που νιώθει να ξεβολεύεται από τις συνήθειες τους και από αυτό που μέχρι σήμερα θεωρούσε κανονικότητα. Όπως επίσης είναι εξίσου λογικό στελέχη που εξέθρεψαν και συντήρησαν τον οπισθοδρομισμό στα πανεπιστήμια να αναγκάζονται σε εντυπωσιακές πιρουέτες με σκοπό την προσωπική τους διάσωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κώστας Δέρβος, ο οποίος αμέσως μετά την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη, έβγαλε ανακοίνωση στην οποία επικροτεί την απόφαση του Προέδρου, νιώθοντας παράλληλα «ικανοποίηση, δικαίωση (sic) και ελπίδα για την επόμενη μέρα του φοιτητικού κινήματος». Παράλληλα, ανέφερε πως «η ΔΑΠ δεν δημιουργήθηκε για να είναι εκλογική μηχανή αλλά φορέας έκφρασης φιλελεύθερων ιδεών […], καταδικάζοντας στο τέλος τις «ατέρμονες αφισοκολλήσεις» (!) και μιλώντας για μια νέα εποχή στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Η παραπάνω δήλωση δεν μπορεί παρά να με χαροποιεί αλλά και να με ξαφνιάζει. Αν και σε μεγάλο βαθμό υποκριτική, εντούτοις δείχνει έναν σημαντικό βαθμό προσήλωσης στην σωστή απόφαση του αρχηγού. Είναι δε τόσο σωστή που αναγκάζει τον νυν πρόεδρο αυτού του παρωχημένου οικοδομήματος να κάνει στροφή 180 μοιρών και να ταυτίζεται απόλυτα με την απόφαση του αρχηγού του χωρίς να τον νοιάζει ο κίνδυνος να γελοιοποιηθεί. Για λόγους δικαιοσύνης υπενθυμίζω πως ο εν λόγω πρόεδρος υπήρξε εκείνος που έβαλε την υπογραφή του στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές για την παραγγελία τόνων αφισών με σκοπό την σκληρή προπαγάνδα και την επικράτηση της ΔΑΠ στα συμβούλια των Σχολών. Είναι επίσης εκείνος που συμμετείχε ή ενεργοποίησε (και θα συνεχίσει να το κάνει) τόσο την ΔΑΠ όσο και την ΟΝΝΕΔ ως εκλογική μηχανή για τις ανάγκες του κόμματος, όποτε αυτό κρινόταν αναγκαίο. Ακόμη και το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, οι προσυγκεντρώσεις φοιτητών έξω από το Βελλίδειο για την ομιλία του Κυριάκου, υπήρξαν προϊόν δικής του απόφασης και των υφιστάμενων του. Οι ατέρμονες αφισοκολήσεις, που ο ίδιος καταδικάζει στην δήλωση του, υπήρξαν ένας από τους τρόπους της μέχρι τώρα κομματικής ανέλιξης τόσο του ίδιου όσο και συνεργατών του. O ίδιος άλλωστε στην ιστοσελίδα του αναφέρει πως ανέπτυξε «έντονη συνδικαλιστική δράση, διετέλεσε υπεύθυνος της ΔΑΠ ΝΔΦΚ, ενώ ήταν εκλεγμένο μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της σχολής του…» Με άλλα λόγια, όσα καταδικάζει στην δήλωση του τα έχει κάνει! Για αυτό και η πιρουέτα έχει διπλή αξία που η έκταση της συγκρίνεται μόνο με αυτές των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα θα πρέπει πρώτα να παραδεχθείς την αλήθεια. Απαραίτητο στοιχείο αξιοσύνης στην πολιτική είναι να μην αλλάζεις καπέλα και γνώμες όταν αλλάζει ο αρχηγός σου ή αυτός στον οποίο θέλεις να φανείς αρεστός. Να έχεις το θάρρος της γνώμης σου, να αναγνωρίζεις τα λάθη σου και να προχωράς. Να μην εξελίσσεσαι ως φερέφωνο της κομματικής γραμμής αλλά να έχεις την δύναμη να την διαμορφώσεις και να πας απέναντι στο ρεύμα ή στις εύκολες λύσεις. Αν δεν μπορείς να παραδεχθείς ότι τόσα χρόνια πορευόσουν σε λάθος δρόμο τότε δυο δρόμοι υπάρχουν: Ή να γελοιοποιηθείς ή να παραιτηθείς.
Έστω και έτσι, η πιρουέτα μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη για την αποτελεσματική εφαρμογή της απόφασης του Κυριάκου. Μιας απόφασης σωστής και αναγκαίας για το ελληνικό Πανεπιστήμιο που χρόνια την περίμεναν χιλιάδες φοιτητές που έβλεπαν τις σχολές τους να καταστρέφονται από εκείνους που ευαγγελίζονταν την σωτηρία τους.
Δείτε την απάντηση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ Κώστα Δέρβου εδώ και την ανταπάντηση του Ομήρου Τσαπάλου εδώ.
