«Ναρκοπέδιο» αποκάλεσε χθες την ενεργειακή αγορά ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, μιλώντας στη γενική συνέλευση μετόχων του ομώνυμου ομίλου. Και αυτό, επειδή οι εν Ελλάδι τιμές της ενέργειας είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη, τα μονοπώλια, κρατικά ακόμη, συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους, ενώ οι Κυβερνήσεις θεωρούν την ενέργεια είδος πολυτελείας και για αυτό την φορολογούν ασύστολα.
Όλα δε αυτά, τη στιγμή που η αγορά έχει απελευθερωθεί, αλλά συνεχίζει να ωφελεί τα μονοπώλια, όπως και οι εισαγωγές ενέργειας, μόνο που οι «είσοδοι» στα σύνορα, είναι μπλοκαρισμένες από τα μονοπώλια. Έτσι για να σώσει ό,τι μπορεί από τις επενδύσεις που έχει κάνει στη μεταλλουργία αλουμινίου και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας άφησε να εννοηθεί ότι σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις. Ωστόσο δεν ήταν καθόλου σαφής αν τα επόμενα βήματα θα τα κάνει μόνος του, ή σε συνεργασία με άλλους ομίλους. Σε κάθε περίπτωση ξεκαθάρισε ότι για παράδειγμα, συνέχιση της λειτουργίας της μονάδας παραγωγής πρωτόχυτου αλουμινίου, με τις τιμές της ΔΕΗ δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όπως και ότι το πρόβλημα με τη ΔΕΠΑ δεν είναι η ιδιωτικοποίησή της, αλλά η τιμολογιακή πολιτική που θα ασκήσει ο νέος ιδιοκτήτης της, όποιος και αν είναι αυτός. Και ακόμη ότι θα ήταν αδιανόητο στην εποχή μας, το σημερινό κρατικό μονοπώλιο της ίδιας εταιρείας, να γίνει ιδιωτικό.
Οι επόμενες κινήσεις του Ελληνικού Ομίλου, σύμφωνα με τα όσα είπε ο επικεφαλής του θα εξαρτηθούν από κυβερνητικές αποφάσεις και από το κατά πόσον η ενεργειακή αγορά θα γίνει πραγματικά απελευθερωμένη. Ωστόσο αν στην Ελλάδα το ενεργειακό πεδίο μοιάζει με ναρκοπέδιο, σε επίπεδο ΕΕ τα πράγματα δεν είναι μεν το ίδιο χάλια, αλλά δεν είναι και πολύ καλύτερα. Τα θέματα ενεργειακού εφοδιασμού και ενεργειακού κόστους, βρίσκονται στην ατζέντα του Συμβουλίου Κορυφής που συνεδριάζει στις Βρυξέλλες στις 22 Μαΐου. Με αφορμή τη συνεδρίαση αυτή, ο πρόεδρος της Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο έστειλε επιστολή στα μέλη του Συμβουλίου, στην οποία περιγράφει μια καθόλου καλή εικόνα. Ζητά δε την προώθηση πολιτικών για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, αξιοποίηση ευκαιριών για την διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού, διευκόλυνση των ενεργειακών επενδύσεων, κοινή στάση των Κρατών Μελών έναντι τρίτων, στα θέματα της ενέργειας.
Οι συγκαλυμμένα δραματικοί τόνοι της επιστολής Μπαρόζο, δείχνουν ότι οι μέχρι σήμερα πολιτικές της ΕΕ, δεν είχαν αποτέλεσμα. Κάθε Κράτος Μέλος κινείται αυτόνομα, ενώ οι Οδηγίες που ψηφίζονται, είτε δεν εφαρμόζονται, είτε εφαρμόζονται «κουτσουρεμένες» και προσαρμοσμένες στις πολιτικές των εθνικών κυβερνήσεων. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΕ χάνει συνεχώς σε ανταγωνιστικότητα.
