Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Δυστυχώς, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και τις σκιαγραφημένες προθέσεις όλων των εμπλεκόμενων μερών το σημερινό Εurogroup οδηγείται για ακόμη μια φορά σε αχαρτογράφητα νερά.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από το στρατόπεδο της κυβέρνησης, υπάρχει έντονος προβληματισμός αλλά και επιθυμία να προχωρήσει το Εurogroup σε μια λεγόμενη ‘’πολιτική αποκατάσταση’’ της διαπραγμάτευσης, προκειμένου να ξεπεραστούν γρήγορα οι όποιες διαφορές μεταξύ των πλευρών.
Αυτή η πρόθεση αναμένεται να διατυπωθεί στις Βρυξέλλες δια στόματος τόσο του υπουργού Οικονομικών όσο και του υπουργού Γιώργου Χουλιαράκη, τον οποίο μάλιστα θα συνοδεύσει σήμερα και η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσίογλου.
Η Ελλάδα τρίτο θέμα στην ατζέντα των συνομιλιών
Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πιστέψω αρκετούς που τώρα φάνηκαν να ‘’έπεσαν από τα σύννεφα’’, διαπιστώνοντας πως το ζήτημα της Ελλάδας χρονικά δεν προηγείται άλλων θεμάτων στο Eurogroup, που θα λάβει χώρα σήμερα στις Βρυξέλλες. Ο λόγος είναι πολύ απλός. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΔΟΣ. ‘’Από όσο γνωρίζω τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά για την κυβέρνηση, η οποία φαίνεται να βρίσκεται στριμωγμένη για ακόμη μια φορά όντας έρμαιο των ορέξεων των δανειστών’’, δήλωσε στενός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη.
Τα θέματα που θα συζητηθούν
Παράλληλα, όταν φθάσει η σειρά συζήτησης του ελληνικού ζητήματος, τότε οι διαπραγματεύσεις και τα φώτα της δημοσιότητας θα εστιάσουν στο χαρτοφυλάκιο της υπουργού Εργασίας, κ. Αχτσίογλου. Τα εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα ουσιαστικά αποτελούν την ‘’καυτή πατάτα’’ στα χέρια της κυβέρνησης, που με την αποστολή της υπουργού προσπαθεί να κερδίσει λίγο ‘’τεχνικό χρόνο’’, προκειμένου να προετοιμαστεί περαιτέρω για τις επόμενες κινήσεις της.
Άλλωστε με δεδομένη την μη συμμετοχή της υπουργού στο Eurogroup (απαγορεύεται από τους κανονισμούς), ουσιαστικά αυτό που απομένει και απορρέει όπως τονίζουν στην Κυβέρνηση είναι ένα ‘’δημιουργικό lobbying’’ σε συνδυασμό με τις απαραίτητες διευκρινήσεις όπου αυτό είναι δυνατό.
Τα ανοιχτά ζητήματα
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, τα ανοιχτά ζητήματα που απασχολούν κυρίως την πλευρά της κυβέρνησης είναι το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά με τις διαφορές που χωρίζουν τις δύο πλευρές να είναι χαώδης και μέχρι στιγμής μη επιλύσιμες.
Μεγάλο πρόβλημα στον τομέα των εργασιακών ζητημάτων είναι οι απολύσεις η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και η κατάργηση των προνομίων των συνδικαλιστών.
Από την πλευρά του το Ταμείο και κυρίως στα εργασιακά, παρουσιάζεται ιδιαίτερα σκληρό και φαίνεται να ζητάει σταθερά όλο αυτό το χρονικό διάστημα περισσότερες ομαδικές απολύσεις με ‘’ταβάνι’’ το όριο του 10% τον μήνα. Παράλληλα, επιθυμεί ΔΙΑΚΑΏΣ την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου για τις απεργίες με την ταυτόχρονη θεσμοθέτηση του lock out (ανταπεργία από πλευράς των εργοδοτών). Η κυβέρνηση επιχείρησε να μεταθέσει τα εργασιακά για την επόμενη αξιολόγηση, ωστόσο συνάντησε την έντονη διαφωνία θεσμών και ευρωζώνης.
Επιπροσθέτως, ένα ακόμη ζήτημα το οποίο αναμένεται να συζητηθεί σε ένα πιο ‘’ευγενές’’ κλίμα είναι τα λεγόμενα αντισταθμιστικά μέτρα με την ελληνική πλευρά να κάνει λόγο για τα στοιχεία του 2016 προκειμένου να επωφεληθεί τυχόν ευνοϊκών ρυθμίσεων. Από την πλευρά τους, οι Θεσμοί δεν μοιάζουν επί της αρχής αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όμως ο απώτερος στόχος τους είναι οι συγκεκριμένες παροχές να ‘’επιστρέψουν’’ πίσω στην βασική οικονομία μέσω θετικών επιδράσεων στον επιχειρηματικό τομέα.
Βέβαια τεράστιες διαφορές υπάρχουν και στα ενεργειακά ζητήματα με το θέμα της ΔΕΗ να χωρίζει τις δύο πλευρές και να δημιουργεί εκ θεμελίων διαφορετικές προσεγγίσεις που αναμένεται να κάνουν χειρότερη την κατάσταση διότι έχουμε άμεση ιδεολογική σύγκρουση.
Αίνιγμα η στάση του Δ.Ν.Τ.
Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει κάποιος να προσέξει πως όσο κυλάει με αρνητικό πρόσημο η διαπραγμάτευση, τότε τόσο πιο έντονα θα είναι και τα εγειρόμενα ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Είναι ένα ερώτημα το οποίο όπως είναι φυσικό προβληματίζει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, ενώ ταυτόχρονα δοκιμάζει τα όρια των αντοχών τους.
Σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη, το Ταμείο δεδομένης και της νέας κυβέρνησης Τραμπ δεν αναμένεται να βάλει το χέρι του βαθιά στην τσέπη καθώς οι προτεραιότητές του φαίνεται να έχουν αλλάξει καθ’ υπόδειξη ανωτέρας βίας. Με αυτόν τον τρόπο ίσως να θέλει να να προετοιμάσει το έδαφος για την αποχώρηση του με την ταυτόχρονη ανάληψη των καθηκόντων που εκείνο είχε από τον ΕSM, ενδεχόμενο που εμμέσως πλην σαφώς διατυπώθηκε με πιο πλάγιο τρόπο τον επικεφαλής του Εurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος που παρακολουθεί στενά ή έστω περιστασιακά τις εξελίξεις στον τομέα της διαπραγμάτευσης, είναι ολοφάνερο πως το συγκεκριμένο Eurogroup αναμένεται να έχει ουσιαστικά τυπικό χαρακτήρα και κατά κοινή ‘’ομολογία’’ δεν πρόκειται να προωθηθεί ένα γραπτό consensus (συμφωνία) που να αγγίζει έστω κάποια προαπαιτούμενα για το πολυπόθητο staff level agreement που θα ξεκλειδώσει και τυπικά την δεύτερη αξιολόγηση.
Επόμενη συνάντηση 7 Απριλίου στην Μάλτα, με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν αρκετά και σε επικίνδυνο βαθμό για την κυβέρνηση.
