Έπειτα από 30 χρόνια ερευνών σε πειραματόζωα, ερευνητές από την Ελβετία, τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. με επικεφαλή τον καθηγητή μικροβιολογίας Στέφεν Μίλερ του πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγο, ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση δοκιμής φαρμάκου για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας σε εννέα ασθενείς στο Πανεπιστημιακό Κέντρο Αμβούργου Έπεντορφ.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών επιτίθεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα βλάπτοντας την μυελίνη, η οποία περιβάλλει προστατευτικά τα νεύρα με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις να προκαλείται τύφλωση ακόμη και παράλυση.
Αν και είναι η πρώτη φορά που φάρμακο για την αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας δοκιμάζεται σε ανθρώπους τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά. Σύμφωνα με τους γιατρούς που παρακολουθούν τις δοκιμές, οι ασθενείς εμφάνισαν από 50% έως 75 % μείωση στις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματός τους εναντίον της μυελίνης. Μάλιστα σε αντίθεση με τις έως τώρα θεραπείες που καταστέλλουν όλο το ανοσοποιητικό σύστημα (με αποτέλεσμα οι ασθενείς να γίνονται ευάλωτοι σε μολύνσεις ακόμη και σε καρκίνο) το συγκεκριμένο φάρμακο διατηρεί την φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού.
Η νέα πειραματική μέθοδος γίνεται με ενδοφλέβια ένεση στον ασθενή κατά την οποία μέσω των λευκοκυττάρων χορηγούνται στον οργανισμό του έως τρία δισεκατομμύρια αντιγόνα μυελίνης, έτσι ώστε το ανοσοποιητικό του σύστημα να «εκπαιδευτεί» για να τα αναγνωρίζει και να μην τους επιτίθεται ενώ δεν προκαλούνται παρενέργειες έπειτα από την χορήγησή τους.
Η δεύτερη φάση της μεθόδου θα πραγματοποιηθεί στην Ελβετία στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Ζυρίχης και αναμένεται να δοκιμαστεί σε ασθενείς που βρίσκονται στο πρώτο στάδιο σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Σύμφωνα με τους γιατρούς, η μέθοδος αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση και άλλων παθήσεων όπως του διαβήτη τύπου 1 και του αλλεργικού άσθματος.
Αν και η χορήγηση αντιγόνων μυελίνης στους ασθενείς κοστολογείται ακριβά σαν μέθοδος, οι ιατροί πιστεύουν ότι σύντομα θα είναι οικονομικότερη με αλλαγές στην σύσταση των αντιγόνων.
