Περίπου το 4% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες διαγιγνώσκονται με διαταραχές ύπνου, σύμφωνα με το CNN, το οποίο επικαλείται στοιχεία από την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου.
Κατά τη διάρκεια ενός εφιάλτη, η καρδιά μας χτυπά πιο γρήγορα, ιδρώνουμε και πανικοβάλλουμε και μετά ξυπνάμε φοβισμένοι.
Ενώ κάποιοι από εμάς βλέπουν άσχημα όνειρα μερικές φορές το χρόνο, υπάρχουν άνθρωποι που, λόγω τραύματος, μετατραυματικού στρες, άγχους και κατάθλιψης, περνούν τέτοιες εμπειρίες κάθε βράδυ. Και μακροπρόθεσμα, τα επεισόδια έχουν αρνητικές επιπτώσεις στον ύπνο και τελικά στην υγεία.
Η θεραπεία για αυτή τη διαταραχή περιλαμβάνει θεραπεία μείωσης του στρες, συμβουλευτική ή συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Όμως η «χρυσή» λύση ήταν μέχρι σήμερα η εικονοθεραπεία, μια μορφή άσκησης συμπεριφοράς που βοηθά τους ανθρώπους να ξανασκεφτούν τους εφιάλτες τους και να βρουν αίσιο τέλος.
Αλλά οι γιατροί επισημαίνουν ότι δεν είχαν όλοι οι ασθενείς θετικά αποτελέσματα από αυτή τη μορφή θεραπείας.
Τώρα μια νέα μελέτη έρχεται με μια άλλη λύση που θα μπορούσε να βοηθήσει από αυτή την άποψη: παίζοντας έναν ήχο, τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα στην επανεξέταση των ονείρων.
«Από όσο γνωρίζω, αυτή είναι η πρώτη κλινική και θεραπευτική μελέτη που στοχεύει στην ενεργοποίηση της μνήμης για να επιταχύνει και να ανταποκριθεί σε μια θεραπεία», δήλωσε ο Δρ Λάμπρος Περόγαμβρος, ψυχίατρος και συντονιστής μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, στην Ελβετία.
Από την πλευρά του, ο Δρ Timothy Morgenthaler, από την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου, είπε ότι τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι πολλά υποσχόμενα. Ο γιατρός δεν ήταν μέρος της προαναφερθείσας μελέτης.
«Φαίνεται ότι με την ενεργοποίηση ενός ήχου κατά τη διάρκεια του REM (ταχεία κίνηση των ματιών), ενισχύεται η επίδραση της θεραπείας άσκησης, η οποία είναι μια τυπική και ίσως μια από τις πιο αποτελεσματικές μη φαρμακευτικές θεραπείες αυτή τη στιγμή. Το αποτέλεσμα πρέπει να επαναληφθεί. Ήμουν ενθουσιασμένος με αυτή τη νέα πιθανότητα», είπε ο Morgenthaler.
Η εικονοθεραπεία περιλαμβάνει τέσσερα βασικά βήματα που μπορεί κανείς να μάθει σε μια μέρα. Σε πρώτη φάση, οι ασθενείς καλούνται να καταγράψουν κάθε λεπτομέρεια του εφιάλτη. Στη συνέχεια, θα πρέπει να ξαναγράψουν το όνειρο με μια θετική εξέλιξη διασφαλίζοντας, με αυτόν τον τρόπο, ότι το τέλος θα είναι αίσιο. Μετά από αυτά τα στάδια, αρχίζει η εξάσκηση. Το ξαναγραμμένο όνειρο πρέπει να επαναλαμβάνεται από 5 έως 20 λεπτά καθημερινά, μέχρι να αφομοιωθεί ήδη από τα εγκεφαλικά κυκλώματα. Μόλις πλαισιωθεί, είναι ώρα να κάνετε πράξη το νέο όνειρο, ακριβώς πριν πάτε για ύπνο.
Στη νέα μελέτη, 18 άτομα με τέτοιες διαταραχές άκουγαν έναν ουδέτερο ήχο –τόνους πιάνου– ενώ αναπαράγουν τους εφιάλτες τους. Άλλα 18 άτομα ξαναέγραψαν το όνειρο, αλλά χωρίς το πιάνο. Και οι δύο ομάδες είχαν λιγότερους εφιάλτες στο τέλος του πειράματος, αλλά αυτός που άκουγε επίσης τον ήχο του πιάνου είχε σχεδόν 4 φορές λιγότερα άσχημα όνειρα.
Η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί, αλλά τα μέχρι στιγμής δεδομένα φαίνονται πολλά υποσχόμενα για να καταλήξουν σε μια τεχνική που θα βοηθήσει πολλούς ανθρώπους.
