Στον απόηχο μιας σειράς διαβουλεύσεων και διπλωματικών διαπραγματεύσεων, οι ηγέτες του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν στο πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στο «πηδάλιο» του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, με δεδομένη την αποχώρηση του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου από το Eurogroup, η γερμανική πλευρά ασκούσε επανειλημμένως πιέσεις προωθώντας τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την θέση του απερχόμενου προέδρου.
Ωστόσο, η αλλαγή ηγεσίας στην Γαλλία άλλαξε άρδην τα δεδομένα, καθώς η σκληρή πολιτική του Γερμανού υπουργού για το ευρώ ελάχιστη απήχηση βρήκε στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ.
Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι εταίροι αναγκάστηκαν γρήγορα να προσανατολιστούν σε μια εναλλακτική λύση και κατέληξαν στον 46χρονο Ολλανδό Γερούν Ντέισελμπλουμ, ο οποίος μόλις πριν από έξι μήνες ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών στην κυβέρνηση συνασπισμού Φιλελευθέρων–Εργατικών.
Με σοσιαλδημοκρατικές καταβολές και ριζοσπαστικό παρελθόν, ο Ντέισελμπλουμ παρουσιάζεται σήμερα ως υπέρμαχος της αυστηρής δημοσιονομικής εξυγίανσης και της πολιτικής λιτότητας στις χώρες με ασθμαίνουσες οικονομίες, πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις κατευθυντήριες γραμμές του Βερολίνου.
Την ίδια στιγμή, ο Ολλανδός αξιωματούχος εμφανίζεται ως ένας αποφασιστικός και με ατσαλένια θέληση πολιτικός, ο οποίος πρόσφατα δεσμεύτηκε απέναντι σε συμπατριώτες του βουλευτές ότι θα συνδράμει τις ελληνικές αρχές στο «κυνήγι» των φοροφυγάδων αποστέλλοντας στοιχεία για εκατοντάδες ελληνικές θαλαμηγούς που αγκυροβολούν σε ολλανδικά λιμάνια.
Με στόχο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του νευραλγικού του πόστου, ο Ντέισελμπλουμ θα κληθεί με συμβιβαστικό πνεύμα να διαχειριστεί τις αντιθέσεις των 27 της Ευρώπης σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για το κοινό νόμισμα.
Άλλωστε, ο μεγαλύτερος «εχθρός» του Ολλανδού πολιτικού είναι ο ίδιος ο προκάτοχος του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος με τις εξισορροπητικές τοποθετήσεις του, τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους ανίσχυρους της Ε.Ε., αλλά και το προσωπικό του χάρισμα έχει αφήσει μια ιδιαιτέρως βαριά παρακαταθήκη στους μελλοντικούς διαδόχους του.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ νωρίς να προβλεφθεί η πολιτική επιρροή που θα ασκήσει στους ομολόγους του ο νέος επικεφαλής του Eurogroup, αλλά σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να καταφέρει να αποτινάξει τη «σκιά» του προκατόχου του…
