Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ευτυχώς που υπάρχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και διάφοροι «χαμένοι» δημοσιογράφοι στο ιδεολογικό σύμπαν της αγοράς, για να μας διασκεδάζουν. Άκου, ιδεοληπτικός ο ΣΥΡΙΖΑ!
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι η λιγότερο ιδεοληπτική παρέα εξουσίας στην Ελλάδα, μετά το 1974. Πράγματι, το προηγούμενο μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ εμφάνιζε κάποια ιδεοληπτικά χαρακτηριστικά κατά την εκκίνηση κάθε πολιτικής πράξης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, αλλά στη συνέχεα η ιδεοληψία εξαφανιζόταν με την ολοκλήρωση της νομοθετικής λειτουργίας. Με μια κουβέντα, η ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε το ηθικό (αναφερόμενο) περίβλημα μιας αντιφατικής προς αυτήν κοινωνικοπολιτικής πρακτικής και ενός αντίθετου σε αυτήν πολιτικού αποτελέσματος. Έχουμε καλές και αγαθές (δηλαδή, κοινωνική ευαισθησία) προθέσεις, αλλά μια ο Σόιμπλε, μια ο Τόμσεν, μια η Ευρώπη που δεν άλλαξε και μια η «Αμερική» που άλλαξε… Πρόεδρο, μας οδηγούν διαρκώς σε αναδίπλωση, που κάποιοι ανόητοι αποκαλούν «κωλοτούμπες» – σου λένε.
Άκου κωλοτούμπες! Άμα ο άνθρωπος δεν ξέρει από στρατηγική και ελιγμούς αναδίπλωσης για αντεπίθεση μέχρι δραχμής, τι να περιμένεις από αυτόν; Πώς θα μπορούσε να κρίνει κάποιος αντικειμενικά έναν σύγχρονο αριστερό ηγέτη αν δεν γνωρίζει τη φόρμουλα των πέντε παγκόσμιων στρατηγικών μοντέλων που οι χρηματιστές σκιαγραφούν ως «Υλοποίηση σε 5 βήματα», ή, τέλος πάντων, αν δεν έχει εντρυφήσει στη στρατηγική του Λένιν; Δεν κάνει «κωλοτούμπες» ο ΣΥΡΙΖΑ, στρατηγική εφαρμόζει! Ποια στρατηγική; Αυτή των σύγχρονων χρηματοοικονομικών «πέντε βημάτων», η οποία με υποχωρήσεις, αντεπιθέσεις και διαρκείς αναδιαρθρώσεις και αναθεωρήσεις φαντάζει σαν να εκφράζει το επαναστατικό πνεύμα του Λένιν.
Δεν γνωρίζω, μπορεί και να το εκφράζει. Δεν θα τσακωθούμε για αυτό! Όπως το δει κανείς. Σημασία έχει πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται αποφασισμένη να κάνει το τέταρτο βήμα, δηλαδή από το «τί να κάνουμε» του Λένιν, περνούν δημιουργικά ασαφώς στον Σουν Τζου σε συνδυασμό με Σιάνγκ Γιάνγκ για να καταλήξουν πως όλα στη ζωή είναι μια κωλοτούμπα, αρκεί να παραμείνουμε ζωντανοί και έτοιμοι να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Και πώς θα επιτευχθεί αυτό; Με την ανάπτυξη μιας Weltanschauung (κοσμοθεώρηση) που αναγάγει το θέαμα και όχι το βίωμα σε αντικειμενικότητα. Ήδη περάσαμε από τους κινέζους αναλυτές πολεμικών στρατηγικών στον Guy Debord και τη «κοινωνία του θεάματος». Μέσω αυτής, δηλαδή τον έλεγχο των ΜΜΕ και του πολιτισμού από τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιτευχθεί το «τέταρτο βήμα» στρατηγικής για να ακολουθήσει ασφαλώς το «πέμπτο». Για να πραγματοποιηθούν αυτά επιτυχώς, δηλαδή για να υπάρξει πολιτικό αποτέλεσμα χωρίς καταστροφικό πολιτικό κόστος για τον Αλέξη Τσίπρα, μια καλή ιδέα και όχι ασφαλώς ιδεοληψία κυκλοφορεί στο Μαξίμου: το νέο μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιαστεί πριν από τις εκλογές με traction control system (TCS) και ρομποτική τεχνολογία!
Το traction control είναι ασφαλώς ο περίφημος «κόφτης», που παραδόξως – όπως ισχυρίζονται – δεν θα επιδρά στην ανάφλεξη των κυβερνητικών κομμάτων, ούτε στα μπουζί της οικονομίας, δηλαδή στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Απλώς θα φρενάρει τον τροχό της εργασίας για να αποφευχθεί (δι)ολίσθηση κεφαλαίου, έτσι ώστε να προστατεύεται θεωρητικώς ο χρηματοπιστωτικός κινητήρας της ευρωζώνης, η κυρία Λαγκάρντ από τους αντιφρονούντες του ΔΝΤ και ο κύριος Σόιμπλε από τους αντιφρονούντες του κόμματός του.
Ασφαλώς το «TCS», αν και μειώνει τον έλεγχο και επηρεάζει σοβαρά τις οδηγικές ικανότητες του έλληνα πρωθυπουργού, συμβάλει στην αποφυγή ενός νέου μνημονίου, με την μεθοδολογία των προηγούμενων. Τώρα, με το νέο μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ, αντί για μνημόνιο θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την εμπειρία της ρομποτικής διακυβέρνησης.
Ξέρω, αναγνώστη μου, πως νομίζεις ότι αστειεύομαι, επειδή σήμερα χαριτολογώ μάλλον προκλητικά, αλλά δυστυχώς κυριολεκτώ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να εισαγάγει ένα νέο, καθόλα πρωτότυπο λογισμικό στην ελληνική εθνική οικονομία, που θα προσδώσει αυτοματισμό στις επόμενες κυβερνήσεις και ασφαλώς στο κοινοβούλιο. Σε συνδυασμό με το «TCS» το όχημα (κοινωνία-διοίκηση-αγορά) ημών των ελλήνων δεν θα κινείται πλέον από την τρόικα, αλλά θα οδηγεί μόνο του προς τα εκεί όπου επιθυμεί η τρόικα.
Όχι, οι ρομποτικές κυβερνήσεις δεν τοποθετούνται πλέον στο μέλλον! Είναι (το) παρόν που ξεκινά από την Ελλάδα και το νέο μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ είναι η τελευταία λέξη της πολιτικής τεχνολογίας. Το περίμενες; Γιατί όχι; Η σύγχρονη αριστερά είναι ανοιχτή στην τεχνολογική ανάπτυξή της. Και όχι μόνον. Είναι πλέον ανοιχτή και στους φασίστες και στην διαπλοκή και στον Τραμπ, που ήρθε για να αντικαταστήσει στη καρδιά κάθε έλληνα «παράφρονα» τον Πούτιν. Δεν φταίει ο Τραμπ για την παρεξήγηση, η ρομποτική κυβερνητική τεχνολογία φταίει και οι Σόιμπλε-Τόμσεν, οι οποίοι καθυστέρησαν να συνεννοηθούν και να ρυθμίσουν το traction control, ολοκληρώνοντας παράλληλα τη μελέτη για την εγκαθίδρυση ρομποτικής νομοθεσίας στην Ελλάδα.
Άρα; Δεν έχει «άρα» το σημερινό σχόλιο, μόνον μια συμβουλή από τον χώρο της κατασκευής (πολιτικών) οχημάτων: Μην προβαίνεις σε επικίνδυνους κυβερνητικούς ελιγμούς, θεωρώντας πως θα σε σώσει το Traction Control. Και με Traction Control μπορεί να τρακάρεις με το ευρώ, πέφτοντας στη δραχμή… τη ρομποτική δραχμή ασφαλώς!
