Πολλές απόπειρες δολοφονίας, είτε υποκινούνται από ερασιτέχνες είτε από επαγγελματίες, χαρακτηρίζονται από ανικανότητα, λένε οι ειδικοί, παρά τα όσα συμβαίνουν στο “Goodfellas” και στο “The Sopranos”. Είναι μια σκηνή τόσο παλιά όσο και το σινεμά: μια σκιώδης φιγούρα με το όνομα Luca Brasi ή John Wick ή Barry Berkman που παραμονεύει στο σκοτάδι, εξοπλισμένη με μοχθηρή πρόθεση και έξυπνα όπλα, διαπράττει αβίαστα μια δολοφονία για χρήματα, μίσος ή ψυχρούς πολιτικούς υπολογισμούς. Είτε ονομάζονται εκτελεστές, πληρωμένοι δολοφόνοι ή απλώς δολοφόνοι, οι φιγούρες που σκοτώνουν για να ζήσουν είναι βασικό στοιχείο των θρίλερ του Χόλιγουντ – και, κατ’ επέκταση, της φαντασίας του κοινού. Αλλά οι ειδικοί στην επιβολή του νόμου και τη διεθνή κατασκοπεία λένε ότι οι φόνοι επί πληρωμή είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να οργανωθούν με επιτυχία.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, αυτό που οι εισαγγελείς λένε ότι ήταν μια πρόσφατη αποτυχημένη συνωμοσία για τη δολοφονία ενός αυτονομιστή Σιχ στη Νέα Υόρκη, την οποία οι Αμερικανοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών πιστεύουν ότι διέταξε η ινδική κυβέρνηση. Μόλις η συνωμοσία έφτασε στο σημείο όπου οι φερόμενοι ως συνωμότες έπρεπε να προσλάβουν έναν δολοφόνο, τα πράγματα περιπλέχτηκαν: Ο επίδοξος εκτελεστής αποδείχθηκε ότι ήταν μυστικός πράκτορας που εργαζόταν για την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο πρώην αξιωματικός της C.I.A. και συγγραφέας αρκετών βιβλίων, Robert Baer, μεταξύ των οποίων και το “The Perfect Kill: 21 Laws for Assassins”, λέει ότι έχει γνωρίσει πολλούς κακούς κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του στην επιβολή του νόμου και την κατασκοπεία. Αλλά ακόμη και ο ίδιος λέει ότι η εύρεση ενός πραγματικού δολοφόνου θα τον άφηνε έκπληκτο. “Δεν θα μπορούσα να σας βρω έναν εκτελεστή”, είπε. “Και ξέρω πολλούς δολοφόνους”.
Ο καθηγητής στο John Jay College of Criminal Justice, Dennis Kenney, συμφώνησε, αποκαλώντας την αντίληψη του κοινού για έναν επιδέξιο, ικανό εκτελεστή “λίγο πολύ μύθο”, προσθέτοντας ότι ένας πληρωμένος δολοφόνος δεν είναι συνήθως “τίποτα περισσότερο από έναν κακοποιό που προσφέρει ή συμφωνεί σε μια εφάπαξ πληρωμή. Γι’ αυτό και συλλαμβάνονται”. Μόνο περίπου οι μισοί από όλους τους φόνους στις Ηνωμένες Πολιτείες εξιχνιάζονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με το F.B.I., γεγονός που καθιστά δύσκολο να πει κανείς οριστικά πόσοι άνθρωποι σκοτώνονται ειδικά από εκτελεστές. Αν και δεν υπάρχουν επίσης εύχρηστα στατιστικά στοιχεία για το πόσες απόπειρες δολοφονίας με πληρωμή αποτυγχάνουν, οι ειδικοί και τα κατηγορητήρια δείχνουν ότι πολλές αμαυρώνονται από ερασιτεχνισμό και αδεξιότητα.
Παρόλα αυτά, τα αποτυχημένα χτυπήματα συνεχίζουν να υπάρχουν. “Δεν υπάρχει μια πραγματικά αποδοτική, υψηλής ποιότητας υπηρεσία χτυπημάτων εκεί έξω, όπως στις ταινίες”, δήλωσε ο Michael C. Farkas, δικηγόρος υπεράσπισης που έχει εργαστεί ως εισαγγελέας ανθρωποκτονιών της Νέας Υόρκης. Υπάρχουν δολοφονικές συνωμοσίες που δυστυχώς έχουν επιτυχία – όπως πιστεύουν οι καναδικές αρχές ότι συνέβη τον Ιούνιο με τη δολοφονία ενός άλλου αυτονομιστή Σιχ, του Hardeep Singh Nijjar, στη Βρετανική Κολομβία, αν και δεν έχει εξακριβωθεί η εμπλοκή πληρωμένων δολοφόνων. Εκείνη η υπόθεση πάγωσε τις καναδικές και ινδικές σχέσεις και έθεσε σε υποψίες τον Ναρέντρα Μόντι, τον συντηρητικό ινδουιστή εθνικιστή πρωθυπουργό της Ινδίας.
Οι αξιωματούχοι των διωκτικών αρχών και οι ακαδημαϊκοί που μελετούν τους πληρωμένους εκτελεστές τους κατατάσσουν σε διάφορους μεγάλους τομείς. Υπάρχουν οι πολίτες που εμπλέκονται σε καθημερινές δολοφονικές συνωμοσίες, οι οποίες συχνά καταλήγουν με επιπόλαιο ή τραγικό τρόπο. Υπάρχουν επίσης οι εκτελεστές της μαφίας, οι εκτελεστές που εργάζονται εσωτερικά για την παράνομη αστυνόμευση του εγκληματικού υπόκοσμου. Αυτοί οι δολοφόνοι, ίσως η πηγή των περισσότερων αστικών ιστοριών σχετικά με το παράνομο επάγγελμα, έχουν υπερεκτεθεί με τρόπο τρομακτικό σε σειρές όπως το “The Sopranos” και ταινίες όπως ο “Νονός” και το “Goodfellas”.
Με παρόμοιο τρόπο απασχολούνται και οι λεγόμενοι sicarios, η χρήση των οποίων από τα καρτέλ ναρκωτικών υπήρξε κατά καιρούς αφάνταστα παραγωγική. Και φυσικά υπάρχουν και οι επαγγελματίες που απασχολούνται από τις κυβερνητικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι οποίοι έχουν υπάρξει ύποπτοι για δολοφονίες στο Λονδίνο και αλλού. Παρόλα αυτά, ακόμη και σε αυτές τις απόπειρες με χροιά Τζέιμς Μποντ, η επιβολή του νόμου έχει αποδειχθεί ικανή στο να αποτρέψει ορισμένα από αυτά τα εγκλήματα, όπως καταδεικνύει η αποτυχημένη συνωμοσία δολοφονίας κατά του αυτονομιστή Σιχ στη Νέα Υόρκη.
Για τον μέσο άνθρωπο που θέλει να προσλάβει έναν εκτελεστή, οι κίνδυνοι της αγοράς μιας τέτοιας υπηρεσίας είναι αμέτρητοι, ιδίως σε περιπτώσεις που εμπλέκονται άπειροι δολοφόνοι, πολλοί από τους οποίους παρακωλύονται από βασικά λογιστικά ζητήματα, όπως η σιωπή σχετικά με τα σχέδιά τους. “Είναι πιο περίπλοκο από ό,τι φαίνεται”, δήλωσε ο Ντέιβιντ Κάρτερ, καθηγητής ποινικής δικαιοσύνης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. “Και μερικές φορές δεν πρόκειται για τους πιο έξυπνους ανθρώπους”. Οι ανεπιτυχείς απόπειρες κατά της ζωής εραστών -ή, πιο συγκεκριμένα, πρώην εραστών- είναι ίσως οι πιο συνηθισμένες, λένε οι ειδικοί, και πολλές έχουν αποτραπεί από την αστυνομία. Σε άλλες τραγικές περιπτώσεις, οι στόχοι έχουν συμπεριλάβει παιδιά και μέλη της οικογένειας.
Μια τυπική πλοκή δολοφονίας στην πραγματική ζωή περιλαμβάνει ένα μπαρ, κάποια σκοτεινά πειράγματα και κακή λήψη αποφάσεων, δήλωσε ο Gary Jenkins, πρώην αστυνομικός ερευνητής από το Κάνσας Σίτι του Μο, ο οποίος τώρα φιλοξενεί το podcast “Gangland Wire”. “Θα πουν, ξέρετε, “θα ήθελα να την τακτοποιήσω. Έτσι, ο μπάρμαν, ή ο τοπικός μεσίτης, ή το είδος του οιονεί εγκληματία που βρίσκεται εκεί θα πάει στον φιλικό του πράκτορα της A.T.F. ή στο F.B.I. και θα πει: ‘Έι, αυτό το άτομο μιλάει ότι θέλει να σκοτώσει τη σύζυγό του’. Και τότε η αστυνομία θα μπει μέσα και θα γίνει ο εκτελεστής” είπε ο Jenkins.
Υπάρχει επίσης ένας διαρκώς διευρυνόμενος ιστός εγκληματολογικών εργαλείων και ηλεκτρονικών τρικλοποδιών που χρησιμοποιεί η αστυνομία, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων και μηνυμάτων κειμένου. Τα εργαλεία αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της πρώην βασίλισσας ομορφιάς, Lindsay Shiver, η οποία περιμένει να δικαστεί με την κατηγορία ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον εν διαστάσει σύζυγό της στις Μπαχάμες. Η Shiver λέγεται ότι έστειλε μηνύματα κειμένου στον φίλο της που ήταν μπάρμαν και σε έναν υποτιθέμενο εκτελεστή πριν από τη σύλληψή της, μαζί με μια φωτογραφία του συζύγου της. “Σκοτώστε τον”, φέρεται να έγραψε η Shiver.
Υπάρχει βέβαια και το διαδίκτυο, το οποίο αναδεικνύεται σε πηγή τόσων προβλημάτων: Τον Νοέμβριο, για παράδειγμα, μια γυναίκα από τη Λουιζιάνα καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση επειδή προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια ιστοσελίδα παρωδίας, την Rentahitman.com, για να προσλάβει κάποιον να σκοτώσει έναν ερωτικό αντίζηλο. Ο εν λόγω ιστότοπος, ο οποίος διαφημίζει “λύση point & click” σε προβλήματα, συνδέθηκε με ένα κέντρο καταγγελιών εγκλημάτων του F.B.I., και επίσης πρόσφατα μπορεί να παγίδευσε έναν Εθνοφρουρό της Αεροπορίας του Τενεσί, τον οποίο οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς κατηγόρησαν ότι έκανε αίτηση για να γίνει εκτελεστής, στέλνοντας μάλιστα και βιογραφικό σημείωμα.
Τέτοιου είδους ιστότοποι, λένε οι ειδικοί, συνδέονται συχνά με την επιβολή του νόμου, ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται στον σκοτεινό ιστό. “Έχετε όλες αυτές τις υπέροχες παγίδες μελιού, τις διαφημίσεις για ανθρώπους που λένε: “Ω, μπορώ να το κάνω αυτό. Καμία πράξη δεν είναι πολύ ανήθικη!” Και πολλές από αυτές χρηματοδοτούνται από το FBI” δήλωσε ο David Shapiro, καθηγητής του John Jay και πρώην ειδικός πράκτορας του FBI. Ο Shapiro πρόσθεσε ότι υπάρχει επίσης μια ιδιότυπη χαμηλή ποιότητα σε ορισμένους από αυτούς που εμπλέκονται σε θανατηφόρες συνωμοσίες, καθώς ενδιαφέρονται να αναζητήσουν χαμηλού κόστους εκκαθαρίσεις αυτών που μισούν. “Είναι δαπανηρό. Αυτό είναι πολύ δαπανηρό: Έχεις ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν σωστά” είπε.
Μεγάλη δυσπιστία διαπερνά το σχεδιασμό αυτών των εγκλημάτων, γεγονός που δημιουργεί άλλα προβλήματα. Οι επίδοξοι δολοφόνοι, για παράδειγμα, δέχονται πληρωμή για ένα χτύπημα – και στη συνέχεια εξαφανίζονται. “Πλοηγείσαι στον κίνδυνο σε κάθε σου βήμα με κάθε πιθανή επαφή”, δήλωσε ο Sean Patrick Griffin, καθηγητής ποινικής δικαιοσύνης στο Citadel στη Νότια Καρολίνα, προσθέτοντας ότι όπως σε πολλές σκοτεινές δραστηριότητες -συμπεριλαμβανομένου του ξεπλύματος χρήματος- μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων είναι γνωστό ότι βγάζει τα προς το ζην από τις δολοφονίες. “Πρόκειται για μια πολύ εξειδικευμένη, πολύ μοναδική υπόθεση. Δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι, όσο ανόητο κι αν ακούγεται, με τα ταλέντα που είναι διαθέσιμα για αυτού του είδους τα εμπορεύματα” πρόσθεσε.
Στατιστικά στοιχεία από το Τμήμα Υπηρεσιών Ποινικής Δικαιοσύνης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης δείχνουν ότι το 2022 υπήρξαν μόνο επτά συλλήψεις σε ολόκληρη την πολιτεία για δολοφονίες κατά παραγγελία, τις οποίες η πολιτεία θεωρεί φόνο πρώτου βαθμού. Και αυτή ήταν μια εξαιρετική χρονιά για την εξιχνίαση τέτοιου είδους κακουργημάτων, με τις αντίστοιχες συλλήψεις, που αντιστοιχούσαν στο σύνολο των πέντε προηγούμενων ετών μαζί. Ο φόνος επί πληρωμή είναι επίσης ομοσπονδιακό έγκλημα, με ποινές που κυμαίνονται από πρόστιμα και μακρά φυλάκιση για αποτυχημένες απόπειρες μέχρι ισόβια κάθειρξη ή θανατική ποινή “αν προκύψει θάνατος”.
Σύμφωνα με όσους έχουν μελετήσει αυτούς τους επίδοξους δολοφόνους, παρά τα ποσοστά αποτυχίας και τις αυστηρές ποινές, άνθρωποι – και κυβερνήσεις – συνεχίζουν να προσπαθούν να δολοφονήσουν άλλους ανθρώπους, είτε επειδή πλανώνται από τις φανταστικές εικόνες των κομψών δολοφόνων είτε επειδή έχουν ενδώσει στη φαντασίωση ότι λειτουργούν ατιμώρητα εκτός νόμου. “Η έλξη του Χόλιγουντ είναι το σασπένς, η ίντριγκα, η μυστικότητα, η αύρα του “υπερ-προσώπου” των εκτελεστών που απεικονίζουν. Και από την πλευρά του απλού ανθρώπου, εννοώ, ποιος από εμάς δεν έχει ευχηθεί κάποια στιγμή τον θάνατο κάποιου άλλου; Αλλά για να λερώσουμε τα χέρια μας, αρνηθήκαμε να το κάνουμε” δήλωσε ο Shapiro. Ακόμα και με επαγγελματίες δολοφόνους, οι συνωμοσίες συχνά διαλύονται, δήλωσε ο πρώην αξιωματικός της CIA, Baer. Τρεις πρώην ανώτεροι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, περιέγραψαν πρόσφατα αυτό που είπαν ότι ήταν ένα ματαιωμένο ρωσικό σχέδιο για τη δολοφονία ενός πληροφοριοδότη στη Φλόριντα. “Οι πολιτικές δολοφονίες σπάνια αποδίδουν. Είναι μια τακτική απελπισίας ή παραφροσύνης. Δεν μπορείς να ξεφύγεις με τη δολοφονία” τόνισε ο Baer.
Πηγή : New York Times
