Στις 30 Μαρτίου του 1952 εκτελείται ο Νίκος Μπελογιάννης. Δικάστηκε και καταδικάστηκε ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπίας. Ο Μπελογιάννης, γεννήθηκε το 1915 στην Αμαλιάδα και εντάχθηκε στο ΚΚΕ από μικρή ηλικία. Το 1934 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, ενώ το 1936 θα καταδικαστεί ερήμην σε δύο χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε αγροτικές κινητοποιήσεις.
Τον Μάιο του 1938, συλλαμβάνεται εκ νέου και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκιση. Ο ‘Β παγκόσμιος πόλεμος θα τον βρει στην φυλακή από όπου το Ελληνικό κράτος θα τον παραδώσει στους κατακτητές. Το 1943 θα αποδράσει και θα ενταχθεί στο ΕΑΜ Πελοποννήσου. Το 1950 ο Νίκος Μπελογιάννης φθάνει παράνομα στην Ελλάδα, έτσι ώστε να ανασυντάξει τις οργανώσεις του ΚΚΕ και να διαγράψει τους χαφιέδες. Στις 21 Δεκεμβρίου συλλαμβάνεται και κλείνεται στην φυλακή.
Η υπόθεση ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Γνωστοί καλλιτέχνες και πολιτικοί ύψωσαν την φωνή τους έτσι ώστε να δοθεί χάρη στον Νίκο Μπελογιάννη. Ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν, αλλά ακόμα και ο ο Σαρλ Ντε Γκωλ είναι μερικές μόνο από τις προσωπικότητες που διαμαρτυρήθηκαν.
Παρά τις αντιδράσεις, την Κυριακή 30 Μαρτίου 1952 και κατά παράβαση κάθε ηθικής δεοντολογίας, οι κρατούμενοι Μπελογιάννης, Καλούμενος, Μπάτσης και Αργυριάδης μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί στο στρατόπεδο στο Γουδή και εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού. Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος των αντιδράσεων και για αυτό η εκτέλεση έγινε Κυριακή, πρακτική που δεν επιχείρησαν ούτε οι ναζί κατακτητές. Την επόμενη μέρα της εκτέλεσης, ο Πάμπλο Πικάσο σχεδίασε και το γνωστό σκίτσο εμπνευσμένο από την φωτογραφία τη μέρα της δίκης, με την οποία ο Μπελογιάννης έγινε διεθνώς γνωστός ως “ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο”.
