Μέσα στα βάθη των αιώνων, οι γυναίκες στην επαρχία Χουνάν της Κίνας, χρησιμοποιούσαν μία κωδικοποιημένη γραφή για να εκφράσουν μεταξύ τις πιο ενδόμυχες σκέψεις τους. Σήμερα, αυτή η «νεκρή» γλώσσα επιστρέφει.
Η νοτιοανατολική επαρχία Χουνάν της Κίνας είναι ένα παζλ από απότομες κορυφές, κοιλάδες τις οποίες διασχίζουν ποταμοί και ορυζώνες. Τα βουνά καλύπτουν περισσότερο από το 80% της περιοχής, αφήνοντας πολλά απομονωμένα χωριουδάκια να αναπτυχθούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Ήταν εδώ, κρυμμένο ανάμεσα στις βραχώδεις πλαγιές και τα αγροτικά παραποτάμια χωριά, όπου γεννήθηκε το Nüshu: το μοναδικό σύστημα γραφής στον κόσμο που δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά από γυναίκες.
Τι είναι ακριβώς η γλώσσα Nüshu
Το Nüshu που σημαίνει το «η γραφή των γυναικών» στα κινέζικα, δημιουργήθηκε, στην κομητεία Jiangyong της Χουνάν, για να δώσει στις γυναίκες των εθνικών μειονοτήτων Χαν, Γιάο και Μιάο, οι οποίες ζούσαν εκεί, μια ελευθερία έκφρασης. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν, ότι αυτή η γλώσσα μόνο για γυναίκες, χρονολογείται στη Δυναστεία Σονγκ (960-1279) ή ακόμα και στη Δυναστεία Σανγκ, πριν από 3.000 χρόνια. Το κείμενο μεταβιβάστηκε από τις μητέρες χωρικούς στις κόρες τους και εξασκήθηκε μεταξύ αδελφών και φίλων στην Κίνα της φεουδαρχικής κοινωνίας, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που οι γυναίκες, στερήθηκαν ευκαιρίες για εκπαίδευση.
Πολλές από αυτές τις γυναίκες ήταν αναλφάβητες και για να μάθουν τη γλώσσα Nüshu, απλώς έκαναν την αντιγραφή της γραφής, όπως την έβλεπαν. Με την πάροδο του χρόνου, η Nüshu δημιούργησε μια ξεχωριστή γυναικεία κουλτούρα που υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Είναι αξιοσημείωτο ότι, για εκατοντάδες ή πιθανώς ακόμη και χιλιάδες χρόνια, αυτή η ανέγγιχτη γραφή, παρέμεινε άγνωστη έξω από την Jiangyong και άρχισαν να τη μαθαίνουν στον έξω κόσμο, τη δεκαετία του 1980.
Η αναβίωση της γλώσσας Nüshu
Σήμερα, 16 χρόνια αφότου απεβίωσε η τελευταία γνωστή γυναίκα που μιλούσε άπταιστα αυτόν τον αρχαίο κώδικα, αυτή η ελάχιστα γνωστή γραπτή γλώσσα, βιώνει κάτι σαν αναγέννηση. Το επίκεντρο της αναβίωσής της, βρίσκεται στο μικρό χωριό Puwei, το οποίο περιβάλλεται από τον ποταμό Xiao και είναι προσβάσιμο μόνο μέσω μιας μικρής γέφυρας.
Σύμφωνα με την κάτοικο του Puwei, Xin Hu, η Nüshu κάποτε ομιλούνταν ευρέως στους τέσσερις δήμους και σε 18 χωριά που βρίσκονται πολύ κοντά στο Puwei. Αφού οι ειδικοί βρήκαν τρεις συγγραφείς Nüshu στο χωριό των 200 ανθρώπων τη δεκαετία του 1980, το Puwei έγινε το επίκεντρο της έρευνας της γλώσσας.
Το 2006, το κείμενο καταγράφηκε ως Εθνική Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά από το Κρατικό Συμβούλιο της Κίνας και ένα χρόνο αργότερα, ένα μουσείο χτίστηκε στο Νησί Puwei, όπου η Xin άρχισε να εργάζεται ως μία από τους επτά διερμηνείς ή «κληρονόμους» της γλώσσας, μαθαίνοντας να διαβάζει, να γράφει, να τραγουδάει στα Nüshu.
Το Nüshu είναι μία φθογγική γραφή που διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά και αντιπροσωπεύει μια συγχώνευση τεσσάρων τοπικών διαλέκτων που μιλούνται σε όλη την αγροτική περιοχή Jiangyong. Κάθε σύμβολο αντιπροσωπεύει μια συλλαβή και γράφτηκε χρησιμοποιώντας ακονισμένα μπαμπού και αυτοσχέδιο μελάνι από τα καμένα υπολείμματα που έμεναν σε ένα γουόκ. Επηρεασμένο από τους κινέζικους χαρακτήρες, το στυλ του είναι πιο επιμηκυμένο με καμπύλες, νηματοειδείς πινελιές κεκλιμένες διαγώνια προς τα κάτω. Μερικές φορές αναφέρεται ως «γράψιμο των κουνουπιών» από τους ντόπιους λόγω της μακριάς και λεπτής εμφάνισής του.
Πηγή: iefimerida.gr