Την κατηγορία πως δεν κινείται πολιτικά αλλά στον άξονα του ποινικού δικαίου προσάπτουν πολύ συχνά τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα. Τρανταχτό παράδειγμα αυτής της τακτικής της Κουμουνδούρου αποτελεί και η χθεσινοβραδινή απόφαση της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που στέλνει στην προανακριτική Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο καταλογίζοντας όμως ευθύνες σε όλους τους υπουργούς Οικονομικών από το 2010 κι έπειτα, επομένως και στους Φίλιππο Σαχινίδη, Γιώργο Ζανιά και Γιάννη Στουρνάρα χωρίς βεβαίως να εξαιρεί από τις ευθύνες και τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίο και φωτογραφίζει. Επιφυλάσσεται δε να επεκτείνει το “κατηγορητήριο” και για άλλους κατά την εξέλιξη της διερεύνησης της υπόθεσης.
Το θέμα είναι ότι με την συγκεκριμένη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούν και πολλά κορυφαία του κόμματος που βλέπουν πίσω από την σκληρή αυτή γραμμή την… αδυναμία που έχει ο Αλέξης Τσίπρας στην Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Στην Κουμουνδούρου είναι κοινό μυστικό πως η αεικίνητη Ζωή επηρεάζει τα μάλα τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, σε σημείο που πολλές φορές εκείνος να παίρνει κρίσιμες αποφάσεις έχοντας ακούσει μόνο την βουλευτίνα της Α’ Αθηνών και χωρίς να συμβουλευτεί άλλους συνεργάτες του ή πιο έμπειρους αυτής βουλευτές.
Ο Τσίπρας είχε αναπτύξει στενή συνεργασία με την Ζωή Κωνσταντοπούλου πολύ πριν από τις εκλογές καθώς εκείνη είχε οριστεί προσωπική του δικηγόρος και μάλιστα συνέτασσε και τις αγωγές κατά ξένων εντύπων που αναφέρονταν στις σχέσεις -όπως υποστήριζαν- του ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους. Εξ αυτού του λόγου πριν από τις εκλογές ο Τσίπρας επέμεινε να ενταχθεί η Κωνσταντοπούλου στα ψηφοδέλτια και μάλιστα στην Α’ Αθηνών όπου την περίμεναν οι έτοιμες ψήφοι του πατέρα της. Τότε είχε προκληθεί στον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλη αναστάτωση καθώς πολλά στελέχη που πίστευαν ότι ενώ είχαν ελπίδες να εκλεγούν με την ουρανοκατέβατη κάθοδο της Ζωής αυτές περιορίζονταν προέβησαν σε έντονα διαβήματα προς την ηγεσία. Χωρίς αποτέλεσμα, όπως αποδείχθηκε.