Διάβασα το βιογραφικό του νέου Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ. Ομολογώ πως έχει πολλά κομματικά εύσημα. Αλλά δεν έχει καθόλου …. ένσημα. Μετά τις σπουδές του ο κ. Κουτσούμπας αφιερώθηκε στην κομματική δουλειά ως επαγγελματικό στέλεχος. Πέρασε δηλαδή μια ζωή χωρίς εργασιακό άγχος, με εξασφαλισμένο μισθό, χωρίς να ανησυχεί αν θα βρεθεί στην ανεργία…
Δεν το ξέρω τον άνθρωπο και δεν ξέρω τις ικανότητές του. Ξέρω όμως πως είναι πάρα πολύ δύσκολο ένας άνεργος, ένας σκληρά εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, μια μητέρα που παλεύει για να μεγαλώσει τα παιδιά της και φοβάται μη χάσει τη δουλειά της, ένας νέος που δεν βλέπει κανένα μέλλον μπροστά του, να νιώσει πως μπορεί να τον εκπροσωπεί αυθεντικά κάποιος που ποτέ στη ζωή του δεν βρέθηκε στην αντίστοιχη θέση! Διότι όσο σωστό είναι πως με εκατομμύρια καταθέσεων στις τράπεζες είναι αδύνατον ο Βενιζέλος να εκπροσωπεί αυτόν που αγωνίζεται για το μεροκάματο, άλλο τόσο σωστό είναι πως το ίδιο ισχύει και για έναν «επαγγελματία επαναστάτη».
Αν το ΚΚΕ ήθελε πραγματικά να βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο να συνομιλήσει με την κοινωνία, θα έβρισκε σίγουρα στις τάξεις του έναν ικανό άνθρωπο, ο οποίος αν μη τι άλλο θα ήξερε πως βγαίνει το ψωμί.
Έκανε την επιλογή που έκανε προκειμένου να συνεχίσει τον ιδιόμορφο «αυτισμό» του. Τώρα, το ποιον εξυπηρετεί αυτός ο «αυτισμός», είναι κάτι παραπάνω από προφανές.
